Είναι επίσημο: Χωρίς φίλους ζεις λιγότερο από έναν αλκοολικό ή παχύσαρκο άνθρωπο
Η έλλειψη φίλων μπορεί να είναι πιο επιζήμια για την υγεία σας από το εάν κάνετε καταχρήσεις ή είστε παχύσαρκοι, όπως αποδεικνύει νέα μελέτη, η οποία υποστηρίζει ότι άνθρωποι
με μικρότερο ή καθόλου κοινωνικό κύκλο διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας από εκείνους που πίνουν υπερβολικά ή πάσχουν από παχυσαρκία.
«Τώρα, η επιστήμη αποδεικνύει ότι το να έχει κανείς λιγότερους φίλους θα μπορούσε να έχει αρνητική επίδραση στην ευεξία και την ποιότητα ζωής, ενώ το ποσοστό έκπτωσης της ποιότητας ζωής, μπορεί να είναι χειρότερο ακόμη και σε σχέση με τους ανθρώπους που κάνουν καταχρήσεις», λέει ο επικεφαλής της μελέτης και συγγραφέας Cheryl Carmichael, από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ.
Η μελέτη Rochester-Interaction Record (RIR) διήρκησε 30 χρόνια, ενώ ο Carmichael μελέτησε 222 άτομα που είχαν μπει σ’αυτήν το 1970, οι οποίοι ήταν τότε περίπου 2ο ετών.
Η μελέτη ζήτησε από τους συμμετέχοντες να καταγράφουν καθημερινά τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους σε ημερολόγιο. Τους ζητήθηκε μάλιστα να καταγράφουν με λεπτομέρειες τις συναντήσεις με τους φίλους τους, αν διαρκούσαν δηλαδή 10 λεπτά ή περισσότερο, και έπρεπε να αξιολογούν αυτές τις εμπειρίες τους με βάση του πόσο ζεστή, ευχάριστη και ικανοποιητική ήταν η κάθε τους συναναστροφή.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη RIR ήρθαν πάλι σε επαφή δέκα χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του 1980, για να αξιολογήσουν το πώς οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους είχαν αλλάξει. Όταν Carmichael ήρθε σε επαφή μαζί τους μετά από 30 χρόνια, ανταποκρίθηκαν οι 133 από τους 222 συμμετέχοντες.
Οι μεγαλύτεροι των 50 ετών, κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα online ερωτηματολόγιο για την ποιότητα της κοινωνικής τους ζωής και τη συναισθηματική τους ευεξία στη μέση ηλικία. Ρωτήθηκαν, επίσης, σχετικά με την ποιότητα των σχέσεών τους με τους στενούς φίλους τους και εάν έπασχαν από μοναξιά ή κατάθλιψη.
Η μελέτη του Carmichael που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychology και Ageing, κατέληξε στο οριστικό συμπέρασμα ότι εκείνοι που είχαν περισσότερους φίλους και συχνές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στα είκοσί τους, επωφελήθηκαν μετέπειτα στη ζωή τους. Αυτό, λέει ο Carmichael συμβαίνει επειδή οι φίλοι, μας βοηθούν να οικοδομήσουμε ένα σύνολο από εργαλεία που μας βοηθούν να ασχοληθούμε με τις εμπειρίες της ζωής και μας δίνουν τη δυνατότητα να καταλάβουμε τι είδους άνθρωποι είμαστε πραγματικά.
«Σ’αυτήν την ηλικία είναι που συναντάμε ανθρώπους από διαφορετικό υπόβαθρο, με απόψεις και αξίες διαφορετικές από τις δικές μας, και μαθαίνουμε πώς να διαχειρίζονται καλύτερα τις διαφορές αυτές», πρόσθεσε.
