Έλληνες, σας απαγορεύουμε να μιλάτε... ρωσικά!
Δημήτρης Λιάτσος, ειδικά για τη RBTHH. Η πρόεδρος της Ουκρανικής Παγκόσμιας Ένωσης Επαγγελματιών δασκάλων, απέστειλε επιστολή στην Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας,
όπου απαιτεί: «Οι Έλληνες που είναι ουκρανοί πολίτες, υποχρεούνται να ξεχάσουν τη γλώσσα του… Πούτιν(!) και να μιλούν μόνο στην ελληνική και την... κρατική γλώσσα»!
Το ανελέητο σφυροκόπημα πόλεων και χωριών στα οποία κατοικούν ελληνικοί πληθυσμοί, έχει αφήσει πίσω του ερείπια και ανθρώπους που βιώνουν καθημερινά τη φρίκη του πολέμου στην περιφέρεια του Ντονέτσκ. Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού στην πόλη Σταρομπέσεβο, είναι μια ελληνική οικογένεια που δεν έχει καμία σχέση με τις εχθροπραξίες σ' αυτή στην περιοχή. Φωτογραφία από προσωπικό αρχείο
Ήταν τον Αύγουστο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όταν στη βεράντα σπιτιού φίλου, στην Πετρούπολη της Αθήνας, είχαμε μαζευτεί μια φιλική ελληνορωσική παρέα. Εκεί, για πρώτη φορά, εντελώς αναπάντεχα και σε έξαλλη κατάσταση, η Γκαλίνα, με καταγωγή απο το Λβόφ της Δυτικής Ουκρανίας, απαιτούσε να μιλάμε στα ελληνικά ή στα... ουκρανικά και η ίδια, πεισματικά, αρνούνταν να κάνει χρήση των ρωσικών! Παρά το ράθυμο του Αυγούστου και των υπέροχων εικόνων από τη φωτισμένη Ακρόπολη, το Λυκαβηττό και τις φωτεινές ανταύγειες που σκόρπιζε το γιορτινό Ολυμπιακό στάδιο, ένα ερώτημα σφηνώθηκε βαθιά μέσα στο νού: Πως είναι δυνατή τόση εθνικιστική εθελοτυφλία;
Πέρασαν δύο μήνες, στην Ουκρανία έγιναν προεδρικές εκλογές, τις οποίες στο δεύτερο γύρο κέρδισε ο Βίκτορ Γιαννουκόβιτς, για να ακολουθήσει η αυτοαποκαλούμενη «πορτοκαλί επανάσταση». Η χώρα πρωτοτύπησε παγκοσμίως, καθώς προσφυγή σε... τρίτο γύρο εκλογικής αναμέτρησης δεν έχει ξαναγίνει στο σύγχρονο κόσμο. Στο γύρο αυτό, κέρδισε… αυτός που έπρεπε, ο εντολοδόχος της Ουάσιγκτον, Βίκτορ Γιούσενκο.
Στη συνέχεια φάνηκε ακόμα και «δια γυμνού οφθαλμού» ότι ο φανατισμός της Γκάλιας, στην Αθήνα, όπως και όλων των όπου γής παρδαλών ουκρανών «επαναστατών», είχε βάση!
Το σχέδιο
Το πρότζεκτ για ξερίζωμα της ρωσικής γλώσσας από την Ουκρανία, τέθηκε σε λειτουργία πολύ πριν, όταν έγινε κατανοητό στους υπερατλαντικούς πάτρωνες πως είναι δύσκολο να βάλλει κανείς στο χέρι την Ουκρανία, η οποία, όπως είχε πει ο Βλαντίμιρ Πούτιν στον Τζόρτζ Μπούς σε μια από τις τελευταίες τους συναντήσεις, στην ουσία «ποτέ δεν υπήρξε ως κράτος, είναι κομμάτι απο το σώμα της Μεγάλης Ρωσίας...».
Το βίαιο ξερίζωμα της ρωσικής γλώσσας από την Ουκρανία, έγινε επιτακτική ανάγκη από το 2009, όταν ο τότε αμερικανός πρέσβης στο Κίεβο, ολοκληρώνοντας τη θητεία του, έγραφε στην υπηρεσία του ενημερωτική έκθεση στην οποία ανέφερε ότι, ο Πρόεδρος «που βάλλαμε στο Κίεβο» δεν τραβάει, στις ερχόμενες εκλογές θα χάσει και επιβάλλεται να εργαστούμε έτσι ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός ο έλεγχος της χώρας αυτής.
Για όσους γνωρίζουν λίγο την Ουκρανία το θέμα είναι απλό. Το 70-75% του κόσμου είναι ρωσόφωνοι. Οι μισοί από αυτούς ρωσικής εθνικής καταγωγής, οι άλλοι νοιώθουν πολιτισμικά και γλωσσικά, συστατικό στοιχείο του λεγόμενου «ρωσικού κόσμου». Έτσι ήταν πάντα. Το 2010, λοιπόν, αφού οι αντιρωσικές αθλιότητες κυριάρχησαν στο προεκλογικό κλίμα, ο απλός κόσμος των ανατολικών περιοχών πήγε και ψήφισε μαζικά για πρόεδρο τον Γιαννουκόβιτς. Όχι γιατί ήταν «άγιος», αλλά γιατί ήταν με τη Ρωσία, «δηλαδή με μας», σκέφτηκαν.
Αφήστε τους Έλληνες «Πανόβα Ματσκό», δεν είναι...
αμερικανάκια! Έχουν φυλάξει ρωσικές Θερμοπύλες και στην
Μπαλακλάβα και στη Χερσόν και στη Μαριούπολη. Σας το
γράφει ξεκάθαρα η Πρόεδρος των Ελληνικών Συλλόγων,
Αλεξάνδρα Προτσένκο, με τον Αισωπικό τρόπο που ξέρουν
οι Έλληνες: Κάτω τα χέρια από τη γλώσσα του Πούσκιν,
του Γκόγκολ (!), του Τολστόι, του Ντοστογιέφσκι, του
Τσέχοφ, του Μπούνιν και πλειάδας άλλων δημιουργών της
χρυσής εποχής της παγκόσμιας ποίησης και λογοτεχνίας.
Όλα τα χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι κάτοικοι των ανατολικών και νότιων περιοχών της Ουκρανίας, ζητούσαν, ανεπιτυχώς, να γίνει η ρωσική δεύτερη κρατική γλώσσα. Επί προεδρίας Γιαννουκόβιτς έγινε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η ρωσική ανακηρύχτηκε ως «περιφερειακή» γλώσσα, σε όποιες περιοχές ψήφισαν υπέρ της οι τοπικές ηγεσίες.
Η Γκάλια της Αθήνας και οι... Γκάλιες των άλλων περιοχών, τώρα (2014) που το «αυγό του φιδιού» έσπασε και έφερε στην εξουσία, στο Κίεβο, τους εθνικιστές νοσταλγούς του Χίτλερ, επιτίθενται με μεγαλύτερη ορμή κατά της ρωσικής γλώσσας.
«Ξεχάστε τη γλώσσα του Πούτιν»!
Ουκρανέζα που αυτοπροσδιορίζεται ως «παιδαγωγός», η Νατάλια Ματσκό, πρόεδρος της Ουκρανικής Παγκόσμιας Ένωσης Επαγγελματιών δασκάλων, απέστειλε επιστολή, (άκουσον-άκουσον), στην Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας, όπου ξετσίπωτα, γράφει: Οι Έλληνες που είναι ουκρανοί πολίτες, υποχρεούνται να ξεχάσουν(!) τη γλώσσα του… Πούτιν(!) και να μιλούν μόνο στην ελληνική και την... κρατική γλώσσα! Και αυτό πρέπει να γίνει διότι η Ματσκό, εκτιμά ότι «ο κοινός μας, άγριος και ύπουλος εχθρός συνεχώς τσακίζει τον πολιτισμό μας και την πνευματική μας κληρονομιά»! Μέσα απο τον παραλογισμό της «δασκάλας», βγαίνουν και αδυσώπητες αλήθειες.
Αναφέρει στην εν λόγω επιστολή, ότι ο Πούτιν λέει «όπου υπάρχει ρωσική γλώσσα εκεί υπάρχει η Ρωσία» και υπερασπίζεται το ρωσόφωνο πληθυσμό στο Ντονμπάς, επιδιώκοντας να φτάσει ως το ρωσόφωνο... Κίεβο! Και παρακάτω: «Η ρωσική γλώσσα στην Ουκρανία εκλαμβάνεται σήμερα ως εχθρική από τους Ουκρανούς»!
Η «φωστήρας» δασκάλα, ίσως δεν κατανοεί ότι α) η ρωσική εκλαμβάνεται ως εχθρική, από κείνους που δεν αποτελούν την πλειοψηφία στη - διαλυμένη - χώρα, β) ότι οι Έλληνες ζουν μαζικά στις περιοχές που είναι - πάντα ήταν και θα παραμείνουν - ρωσόφωνες γ) η ίδια παραδέχεται ότι η πρωτεύουσα της χώρας, το Κίεβο, είναι ρωσόφωνο. Ήταν και θα μείνει για πάντα στις συνειδήσεις των απανταχού ρώσων ως η «Μητέρα των ρωσικών πόλεων».
Πριν από 250 χρόνια
Αλήθεια, γνωρίζει η Ματσκό ότι τους Έλληνες στην περιοχή του Αζόφ προσέλκυσε, έναντι μεγάλων παροχών, η Μεγάλη Αικατερίνη, για να ενισχύσει το ορθόδοξο στοιχείο στην περιοχή έναντι των Τατάρων και ότι αυτό έγινε πριν από 250 χρόνια, όταν οι πρόγονοι των δικών της σημερινών πατρώνων, είχαν ολοκληρώσει την εξολόθρευση των Ινδιάνων στα πάτρια εδάφη τους;
Και κάτι ακόμα: Ποιά είναι η γνώμη της Ματσκό και της Ομοσπονδίας της, αναφορικά με το διορισμό των νέων, αλλοδαπών υπουργών στην κυβέρνηση της χώρας της και πώς η «Ομοσπονδία της» σκοπεύει να επαναφέρει στη τάξη τους δύο υπουργούς (Γεωργιανό και Λιθουανό), οι οποίοι το μόνο κοινό που έχουν με τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού συμβουλίου είναι η... ρωσική γλώσσα!
Διαβάστε εδώ: Να «ξεχάσουν τη γλώσσα του Πούτιν» ζητά από τους Ελληνες της Ουκρανίας το Κίεβο – Εντονες αντιδράσειςΠηγή: RBTH
