Είναι καλό να είσαι διευθυντής αλλά καλύτερο να είσαι δάσκαλος...
Πολλά ακούω και λιγότερα βλέπω αυτό τον καιρό για τις επιλογές Διευθυντών Σχολικών Μονάδων.
Κάτι αλλάζει φέτος, κάτι σημαντικό.
Κόπηκε επιτέλους η περιβόητη «συνέντευξη» που πολλές φορές αποτέλεσε ασανσέρ επιλογής, αλλά και δεξαμενή ψήφων για συγκεκριμένες παράταξης.
Ήλθε η ώρα του Συλλόγου Διδασκόντων να πάρει απόφαση…
Σημαντικό!
Ιερό δικαίωμα αυτό της επιλογής.
Μιας επιλογής που θα κρίνει πολλά…
Και όταν η υποψηφιότητα είναι μια και «εγώ διαφωνώ;» με ρωτούν συνάδελφοι.
Εκεί υπάρχει το λευκό ή το άκυρο…
Ακούω για «αγκωνιές» υποψηφίων και εντάσεις;
Γιατί συνάδελφοι υποψήφιοι;
Είναι καλό να είσαι Διευθυντής Σχολείου, εφόσον το επιθυμείς, αλλά καλύτερο να είσαι δάσκαλος τάξης.
Πιστέψτε με…
(Υ.Γ. Διαβάστε προσεκτικά το κείμενο από τη φωτογραφία που δημοσίευσε ο συνάδελφος Ανδρέας Θάνος και το σχόλιο του: «Ά Δημοτικού.... Παιδική καρδιά, όσο πιο μικρό το σώμα τόσο μεγαλύτερη!»! Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι δάσκαλος…)
Ζαχαρίας Καψαλάκης