«Το Μνημόνιο δεν εξαντλεί το κυβερνητικό μας πρόγραμμα»
Την εκτίμηση ότι απαιτείται συμπαγής κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα προέλθει από την αυτοδύνανη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει ο μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης,
Γιάννης Δραγασάκης. Επισημαίνει δε ότι «το έργο της νέας κυβέρνησης θα είναι εξαιρετικά απαιτητικό και δύσκολο», αφού «το Μνημόνιο δεν εξαντλεί το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, αποτελεί ένα μόνο μέρος του». Υπογραμμίζει ότι «νιώθουμε περήφανοι για τον αγώνα αυτό, έστω κι αν το ώς τώρα αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την προσπάθειά μας» και θέτει μετ’ επιτάσεως το ζήτημα «οι όποιες “αποκολλήσεις” και αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ να μη γίνουν διάσπαση του κόσμου της Αριστεράς, ούτε της κοινωνικής πλειοψηφίας».
• Σε ποια φάση της διαπραγμάτευσης συνειδητοποιήσατε ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν είναι συμβατό με την παραμονή στην ευρωζώνη;
Δεν ήταν ασύμβατο με την παραμονή στην ευρωζώνη το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Αρκετοί στόχοι του θα μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί αν δεν επιβαλλόταν το καθεστώς της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας ως μέσο πίεσης και εκβιασμού της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη και σ’ αυτές τις ακραία αντίξοες συνθήκες όμως, δεν πρέπει να υποτιμάμε ότι ένα μέρος του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, όπως οι δράσεις για την ανθρωπιστική κρίση, νομοθετήθηκε ήδη από τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης.
• Δεν ετέθη επομένως ως όρος η εγκατάλειψή του;
Οχι με τον τρόπο αυτό. Εκείνο που ζητούσαν ο κ. Σόιμπλε και η μεγάλη πλειονότητα του Eurogroup ήταν, πριν από τη συζήτηση του όποιου δικού μας προγράμματος, πριν από τη συζήτηση της όποιας νέας συμφωνίας, να ολοκληρωθεί η 5η αξιολόγηση του 2ου Μνημονίου και να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις που η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά είχε αναλάβει, χωρίς να υλοποιήσει, από τις ευρωεκλογές -από τον Μάιο του 2014- και μετά. Εκείνο λοιπόν που ετέθη ήταν το ευρύτερο θέμα της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Το αν δηλαδή μετράει ή όχι η ψήφος ενός ολόκληρου λαού.
Εμείς υποστηρίξαμε ότι έπρεπε και μπορούσε να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα στο οποίο θα αποτυπωνόταν η δημοκρατικά εκφρασμένη βούληση του λαού και το οποίο θα σεβόταν το ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Στη βάση αυτή επετεύχθη ο συμβιβασμός της 20ής Φεβρουαρίου, ο οποίος όμως στη συνέχεια υπονομεύθηκε από τις δυνάμεις που δεν ήθελαν συμφωνία αλλά ανατροπή της κυβέρνησης ή οικειοθελή έξοδο από το ευρώ.
Αυτόν τον αγώνα δώσαμε. Ηταν ένας αγώνας για τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη, τον σεβασμό της λαϊκής κυριαρχίας, τον τερματισμό της λιτότητας. Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, σήμερα από εμάς, αύριο και από άλλους λαούς. Και νιώθουμε περήφανοι για τον αγώνα αυτό, έστω κι αν το ώς τώρα αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την προσπάθειά μας.
• Κατείχατε στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση το κομβικό πόστο που αφορούσε τα της οικονομίας. Ηταν επαρκώς προετοιμασμένο το κόμμα για αυτή τη διαπραγμάτευση; Ρωτούμε διότι θυμόμαστε τη φράση του Αλέξη Τσίπρα ότι «η Μέρκελ δεν θα μπορεί να πει “όχι” στα αιτήματά μας».
Το πώς προετοιμάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών αλλά και για μια μάχη που συντάραξε την Ευρώπη, το πώς εργάστηκαν τα όργανα του κόμματος και οι διάφορες συνιστώσες του από τις εκλογές του 2012 και μετά, όλα αυτά -όπως άλλωστε και το πώς έκανε τη διαπραγμάτευση- αποτελούν ένα κεφάλαιο το οποίο πρέπει να απαντηθεί με τρόπο ολοκληρωμένο, συλλογικό και υπεύθυνο. Το χρωστούμε στους εαυτούς μας, σε όσες και όσους δούλεψαν σκληρά, με ανιδιοτέλεια όλα αυτά τα χρόνια, στην ελληνική κοινωνία αλλά και στην ευρωπαϊκή Αριστερά, που αντλεί έμπνευση, πείρα και γνώση από το δικό μας εγχείρημα.
Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω στην παρούσα φάση είναι ότι τα όποια λάθη ή παραλείψεις επηρέασαν μεν, αλλά δεν είναι αυτά που καθόρισαν το αποτέλεσμα. Αυτό κρίθηκε και κρίνεται στο πεδίο των συσχετισμών σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα και από τις εγγενείς πολιτικές απαιτήσεις που έχει ένα εγχείρημα που φιλοδοξεί να ανοίξει έναν νέο δρόμο και να αλλάξει το κυρίαρχο υπόδειγμα στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
