Αριστερή Παρέμβαση Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση: Η εξέγερση του Δεκέμβρη γεννά τους αγώνες του αύριο

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται επτά χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 στα Εξάρχεια.

Ο Γρηγορόπουλος δεν ήταν το πρώτο θύμα δολοφονίας από χέρι μπάτσου στην Ελλάδα (Κουμής – Κανελλοπούλου το 1980, Μιχάλης Καλτεζάς 15χρονος μαθητής νεκρός το 1985 στα εξάρχεια) και από ότι φαίνεται και παγκόσμια δεν θα είναι το τελευταίο (Μάικλ Μπράουν ο 20χρονος δολοφονημένος στο Φέργκιουσον, Μπέρκιν Ελβάν 15χρονος δολοφονημένος στην Κωνσταντινούπολη το Μάρτιο του 2014, Κάρλο Τζουλιάνι και ο κατάλογος φαίνεται να μην έχει τέλος). Για εμάς η κουβέντα γύρω από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 08, δεν πρέπει να είναι μία επέτειος-“μνημόσυνο”, για ακόμα ένα θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά παίρνει άλλη διάσταση και άλλα χαρακτηριστικά.

Είναι μια κουβέντα που αφορά τη ανυπόταχτη νεολαία που, με κατειλλημένα σχολεία και σχολές, ξεχύθηκε στους δρόμους και τόλμησε να γράψει ιστορία με γράμματααδέξια, αλλά ειλικρινή και χρυσαφένια.Αφορά τη νεολαία,η οποία είδε στο πρόσωπο του Αλέξη, τον εαυτό της, είδε στο πρόσωπό του ένα ολόκληρο σύστημα να σαπίζει και είπε το δικό της ΟΧΙ. Κυρίως όμως, με αφορμή αυτό, είδε το μέλλον της να στραγγαλίζεται λόγω της επερχόμενης κρίσης, είδε το μέλλον που της ετοιμάζουν και γύρισε την πλάτη. Γύρισε την πλάτη στο μέλλον υποταγής, φτώχειας και ανεργίας που αποφάσισαν για εκείνη χωρίς εκείνη αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πως ούτε συμβιβασμένη είναι, ούτε έχει ενσωματωθεί, αλλά όταν το αποφασίσει μπορεί να μπει μπροστά ανοίγοντας το δρόμο και για την υπόλοιπη κοινωνία.

Στην εποχή των τεράτων, που στοιχειώδη δικαιώματα όπως η ζωή, η παιδεία, η ελευθερία, η εργασία αμφισβητούνται και διαγράφονται μπροστά στην κρεατομηχανή του κέρδους καλούμαστε να απαντήσουμε. Καλούμαστε να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει πέρα και έξω από τις δικές τους επιδιώξεις, που δεν είναι άλλες από τις θυσίες μας μπροστά στην ανάκαμψη της κρίσης υπέρ τους και κατά της πλειττόμενης πλειοψηφίας. Το μήνυμα του Δεκέμβρη είναι σαφές. Δε συναινούμε, δε συμβιζόμαστε να ζήσουμε σα σύγχρονοι σκλάβοι, μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας για ένα πανεπιστήμιο στο μπόι των αναγκών μας, και όχι για λίγους κι εκλεκτούς, για αξιοπρεπή δουλεία με δικαιώματα και όχι ημιαπασχόληση, 5μηνα voucher των 500 ευρώ και μπλοκάκια!

Δε θα γίνουμε η γενιά της φτώχειας και της ανεργίας! Δε θα δώσουμε ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας!

…Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.

Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε,

Φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε,

Φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας,

Φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχτούν τόσο αντρίκια.

Φοβούνται τα λόγια που λέμε μεταξύ μας με φωνή χαμηλωμένη,

Φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί.

Μας φοβούνται, αγάπη μου, κι όταν μας σκοτώνουν.

Νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.

Τ.Λειβαδίτης

Αριστερή Παρέμβαση

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση