Γη των Φαιάκων κι όχι γη Λαιστρυγόνων - του Γιώργου Τσιάκαλου
Βλέπαμε τον κόσμο να βγαίνει από τη θάλασσα. Ναυαγός. Τον είδαμε γυμνό. Τον είδαμε να πεινάει. Είδαμε την απελπισία στο βλέμμα του.
Τον ακούσαμε να κλαίει, κλάμα μωρού. Ακούσαμε το θρήνο του να σκεπάζει ακόμη και τη βουή των κυμάτων που δεν χόρταιναν νεκρά παιδιά. Είδαμε τον κόσμο ΜΑΣ –ναι, δικός μας, καταδικός μας ήταν και είναι αυτός ο κόσμος!- να βασανίζεται και ν’ απειλείται η ύπαρξή του. Τα μάτια μας δεν άντεχαν να βλέπουν τόσο πόνο, αλλά πιότερο ακόμα δεν άντεχαν να κλείσουν και να μη βλέπουν. Σπαρτάρισε η καρδιά μας, κι απάντησε αυθόρμητα: «πάντων μέτρον ο άνθρωπος ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ»!
Αυτοί είμαστε. Άνθρωποι που θέλουμε τις ακτές μας γη των Φαιάκων κι όχι γη Λαιστρυγόνων. Έτσι αισθανθήκαμε, έτσι σκεφτήκαμε και ανάλογα πράξαμε όλοι και όλες, ο καθένας και η καθεμιά ανάλογα με τις δυνάμεις και τις δυνατότητες που είχαμε. Κι έτσι επιβίωσαν οι οκτακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες που πέρασαν μέσα από την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Ό,τι κάναμε, το κάναμε συνειδητά. Και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε όπου, όποτε και όσο καιρό θα υπάρχει ανάγκη. Αυθόρμητα και αυτονόητα. Με τη σύνεση, την ανιδιοτέλεια, την ευρηματικότητα και την αποτελεσματικότητα που το κάναμε όλους τους προηγούμενους μήνες, και ακόμη καλύτερα, χάρη στη μεγάλη εμπειρία που τώρα πια αποκτήσαμε.Χρειάζεται αλήθεια να το πούμε ότι για να φερθούμε όπως φερθήκαμε δεν ζητήσαμε την άδεια κανενός, ούτε οποιασδήποτε μορφής «πιστοποίηση»;
Είναι απλό: Γεννηθήκαμε άνθρωποι, που πάει να πει πρώτα απ’ όλα «κοινωνικά όντα», δηλαδή από τη γέννησή μας μέλη της ανθρωπότητας, άρα «με ανθρωπιά». Από πού, λοιπόν, θα μπορούσε να αντλήσει οποιοσδήποτε το δικαίωμα να επιτρέπει αυτός ή να απαγορεύει την αυθόρμητη εκδήλωση ανθρωπιάς;Ο Θέμις, η Εβελίνα, η Καίτη, ο Σάκης, η Ζαχαρούλα, ο Θόδωρος (και όλα τα ονόματα του ορθόδοξου –και όχι μόνον- εορτολογίου) ήταν εκεί διότι αυτό ένοιωθαν να είναι το καθήκον τους. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο.Το ίδιο και ακόμη περισσότερο ισχύει για τους ανθρώπους που ήρθαν από άλλες χώρες στην Ελλάδα για να βοηθήσουν. Και αντιμετωπίζονται τον τελευταίο καιρό σαν να ήταν εχθροί του κράτους ΜΑΣ, υπονομευτές της εθνικής μας κυριαρχίας. Ποιος και από πού αντλεί το δικαίωμα να συμπεριφέρεται σε αυτούς τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο;Πριν από λίγο πληροφορήθηκα μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η άξενη πολιτική και συμπεριφορά: συνελήφθησαν από το Λιμενικό μας δύο μέλη της ισπανικής οργάνωσης PROEM-AID (ναι, είναι αυτή η οργάνωση που μας «χάρισε» την περίφημη φωτογραφία ενός μέλους της να σώζει ένα προσφυγόπουλο και τη χρησιμοποιούμε σήμερα για να θεμελιώσουμε το "δικαίωμά μας" να πάρουμε «ως Έλληνες» το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης!), όπως επίσης (συνελήφθησαν) και μέλη της Δανέζικης οργάνωσης TEAM HUMANITY DENMARK.Γιατί, ποιο ήταν το αμάρτημά τους και οδηγήθηκαν στα κρατητήρια;
Το αμάρτημά τους ήταν ότι έσωσαν πρόσφυγες (των οποίων η λέμβος είχε γεμίσει νερά) όταν είδαν ότι κινδύνευαν να πνιγούν εάν περίμεναν μέχρι να έρθει το σκάφος του Λιμενικού (που είχε έγκαιρα ειδοποιηθεί από τους ίδιους)!«Με ποιο δικαίωμα τους σώσατε;» σκέφτηκαν οι «αρμόδιοι», και ανάλογα αντέδρασαν. Προφανώς, σύμφωνα με την αρχή που άρχισε να εφαρμόζεται τις τελευταίες εβδομάδες, αποδεκτή συμπεριφορά θα ήταν μόνον εκείνη της FRONTEX: μετά την ενημέρωση του Λιμενικού θα έπρεπε απλώς να βλέπουν τους πρόσφυγες να πνίγονται, και όχι να υπονομεύουν την εθνική μας κυριαρχία σώζοντάς τους. Αυτοί όμως σε αντίθεση με τούτη την «εθνική μας πολιτική» επέμεναν να είναι άνθρωποι.
Ελπίζω ότι θα αφεθούν αμέσως ελεύθεροι και ότι οι αρχές θα ζητήσουν συγγνώμη, και ότι θα κατανοήσουν πια σε ποια βαρβαρότητα οδηγεί η πολιτική, την οποία υιοθέτησαν και εφαρμόζουν πρόσφατα. Επειδή όμως δεν ξέρω τι θα κάνουν τελικά πράγματι οι «αρμόδιοι», κι επειδή γνωρίζω ότι την Ελλάδα στα θέματα αυτά δεν την εκφράζουν εκείνοι αλλά την εκπροσωπούμε και την εκφράζουμε εμείς, όλοι και όλες που θέλουμε τις ακτές μας γη των Φαιάκων και όχι γη Λαιστρυγόνων, ας στείλουμε ένα μήνυμα από εδώ στους φίλους και στις φίλες μας από τη Ισπανία και τη Δανία: «Σας ευχαριστούμε για κάθε ζωή που σώσατε, άπειρη είναι η αγάπη και η τρυφερότητά μας για σας».Θα είμαστε κοντά τους, όπως αυτοί/ες είναι κοντά σ’ εμάς με το να συμπαραστέκονται στους κολασμένους και ταπεινωμένους αυτού του κόσμου που διακινδυνεύουν τη ζωή τους στις θάλασσές μας. Στις θάλασσές μα, όπου τους έσμπρωξαν οι δικές μας κυβερνήσεις με την πολιτική τους των ερμητικά κλειστών χερσαίων συνόρων.
Διαβάστε παρακάτω την πρώτη ανακοίνωση για το θέμα.Δημοσίευση τουMo Abbassi.
Λέσβος:
Το πρωί ειδοποιηθήκαμε για βάρκα που βυθιζόταν. Ανταποκριθήκαμε αμέσως και μετά περίπου μισή ώρα την εντοπίσαμε. Και πράγματι ήταν γεμάτη νερό. Άκουγα τα παιδιά που φώναζαν και έβλεπα την απόγνωση στα μάτια των μεγάλων για να σωθούν. Αλλά δεν μπορούσαμε να ενεργήσουμε πριν επικοινωνήσουμε με την Ακτοφυλακή για τη κατάσταση. Αφού μιλήσαμε μαζί τους αποφασίσαμε να μετακινήσουμε τα παιδιά στη βάρκα μας και μετά τους ενήλικες. Ο άνθρωπος που βλέπετε στη φωτογραφία έχει μόνο ένα πόδι και δεν θα επιζούσε αν παρέμεναν στη θάλασσα. Τα σωσίβια που φόραγαν τα παιδιά ήταν μεγάλα και θα γλίστραγαν από πάνω τους.
Όλα πήγαν πολύ καλά ώσπου έφτασε το Λιμενικό.
Είχαν πολύ βίαιη συμπεριφορά και μας ζήτησαν να τους ακολουθήσουμε. Είμαστε τώρα υπό κράτηση/σύλληψη επειδή σώσαμε κόσμο από πνιγμό, και δεν μας λένε τίποτε.
Όμως ελπίζω πως θα μας αφήσουν ελεύθερους για να συνεχίσουμε το έργο μας.Περισσότερες πληροφορίες εδώ
