Δ. Κουτσούμπας: Πάρτε πίσω το κυβερνητικό σχέδιο - λαιμητόμο για την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης
«Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας στις 4 του Φλεβάρη, οι μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις σε 76 πόλεις σε όλη την Ελλάδα έστειλαν δυνατό, καθαρό, βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση, την ΕΕ
, το κεφάλαιο: Πάρτε πίσω το κυβερνητικό σχέδιο - λαιμητόμο για την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης» τόνισε ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας χθες βράδυ στην Καλαμάτα.
Επισήμανε,ταυτόχρονα, ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «δεν έχει λυμένα τα χέρια της για να βάλει ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση και να συνεχίσει και σ' αυτό τον τομέα τη βρώμικη δουλειά που δεν ολοκλήρωσαν οι προηγούμενοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ούτε έχει λυμένα τα χέρια της να συνεχίσει με νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο, όπως προβλέπεται από το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν όλα μαζί τα κόμματα της αστικής διαχείρισης».
«Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας στις 4 του Φλεβάρη, δείχνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας, που λέει κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο» πρόσθεσε.
Αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα:
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλοι και φίλες,
Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας στις 4 του Φλεβάρη, οι μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις σε 76 πόλεις σε όλη την Ελλάδα και δω στη Μεσσηνία στην Καλαμάτα, έστειλαν δυνατό, καθαρό, βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση, την ΕΕ, το κεφάλαιο: Πάρτε πίσω το κυβερνητικό σχέδιο-λαιμητόμο για την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το έγκλημα στο Ασφαλιστικό με τις συντάξεις πείνας, τη δουλειά μέχρι τον τάφο, την παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στα κοράκια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και των μεγαλοεπιχειρηματιών στο χώρο της Υγείας, δεν έχει την υπογραφή της εργατικής τάξης, του λαού.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει λυμένα τα χέρια της για να βάλει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση και να συνεχίσει και σε αυτό τον τομέα τη βρώμικη δουλειά που δεν ολοκλήρωσαν οι προηγούμενοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Δεν έχει λυμένα τα χέρια της να συνεχίσει με νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στις ομαδικές απολύσεις και το συνδικαλιστικό νόμο, όπως προβλέπεται από το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν όλα μαζί τα κόμματα της αστικής διαχείρισης.
Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας στις 4 του Φλεβάρη, δείχνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας, που λέει κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο.
Ενός λαού που δεν τον εξαπατούν τα περί "προστασίας των αδυνάτων", "κοινωνικής δικαιοσύνης", που αναμασά η κυβέρνηση, για να πλασάρει τη σφαγή στο Ασφαλιστικό.
Παντού σε όλη την Ελλάδα, στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις χτύπησε η καρδιά της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς.
Του λαού που αγωνίζεται, που παλεύει, που νιώθει ότι μπορεί να ακουμπήσει στις ταξικές δυνάμεις στο ΠΑΜΕ και στις άλλες συσπειρώσεις της κοινωνικής συμμαχίας.
Του λαού που δεν παραδίδεται αμαχητί στην επίθεση κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ.
Και η μεγάλη επιτυχία της απεργίας δεν είναι μόνο η συμμετοχή, η μαζικότητα, ο παλμός, η μαχητικότητα.
Είναι ότι στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις, στα συλλαλητήρια, συναντήθηκαν ο απεργός εργάτης που αγωνίζεται για το μεροκάματο, ο άνεργος που δίνει μάχη να ζήσει, ο φτωχός αγρότης των μπλόκων που ξεκληρίζεται, ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας της πόλης και του χωριού που παλεύει με το λουκέτο, ο νέος και η γυναίκα της λαϊκής οικογένειας.
Συναντήθηκαν όλοι αυτοί που ανεξάρτητα τι ψήφισαν στις εκλογές πριν 1 χρόνο και ξανά πριν 5 μήνες, αν εμπιστεύθηκαν ή όχι το ΣΥΡΙΖΑ ή τα άλλα κόμματα και σήμερα είναι απογοητευμένοι, βράζουν στο ίδιο καζάνι, βρίσκονται μαζί στην ίδια όχθη απέναντι από την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Εδώ σε αυτόν τον αγώνα μπορεί ο εργάτης, ο άνεργος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φτωχός αγρότης, ο νέος και η γυναίκα των λαϊκών οικογενειών τώρα να σκεφτεί πώς θα πολλαπλασιάσει τη δύναμή του με τη συμμετοχή στη δράση, στη συνέλευση, στη συζήτηση για την οργάνωση της πάλης, για το περιεχόμενο και τις μορφές του αγώνα.
Εδώ στον αγώνα, μπορούν να απομονωθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και τα υπόλοιπα τσιράκια του κεφαλαίου που τσάκισαν το εργατικό κίνημα, βάζοντας το να υιοθετεί την "ανταγωνιστικότητα" και την "κερδοφορία του κεφαλαίου", να υιοθετεί δηλαδή ως δικά του, τα αιτήματα του ταξικού του αντίπαλου.
Εδώ μπορούν να γίνουν αποφασιστικά βήματα για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος με νέες δυνάμεις στη δράση, στο σωματείο, στην επιτροπή ανέργων, στον αγροτικό σύλλογο, στην επιτροπή των αυτοαπασχολούμενων, στο φοιτητικό-σπουδαστικό σύλλογο, στο γυναικείο σύλλογο.
Με νέες δυνάμεις, αλλά και με γραμμή σύγκρουσης, ανατροπής.
Με αλλαγή τελικά τάξης στην εξουσία και όχι γραμμή για αλλαγή διαχειριστών εντός του εκμεταλλευτικού συστήματος και των διεθνών λυκοσυμμαχιών του.
Εδώ στον αγώνα, ο καθένας και η καθεμιά μπορεί να αξιοποιήσει την πείρα του και να δει ότι οι αγώνες των πρώτων χρόνων της οικονομικής κρίσης, ενάντια στα μνημόνια, έφεραν τελικά μαζί με τις εναλλάξ κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ αλλά και τη συγκυβέρνησής τους στη συνέχεια, νέα μνημόνια, νέα μέτρα.
Έφεραν αντί την ελπίδα, τη λεπίδα του τρίτου μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ο λαός στους δρόμους, προδομένος όπως πάντα, από τις ψεύτικες υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια, δε γιορτάζει τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει η κυβέρνηση.
Αυτό που ακούγεται απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, είναι ότι "ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται"...
Ο λαός μας, πιο καθαρά σήμερα, μπορεί να δει το νέο κάλπικο δίπολο που στήνεται: ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, Τσίπρας - Μητσοτάκης, "Αριστερά - Δεξιά", "πρόοδος - συντήρηση", για να κρύψουν ότι ο καβγάς δεν αφορά το λαό και τα δικαιώματά του, αλλά το κεφάλαιο και τα προνόμια του, τα κέρδη του.
Αφορά στο ποιος, ποια κυβέρνηση και με ποιους πρόθυμους, μπορεί να υλοποιήσει, να τρέξει τις μεταρρυθμίσεις για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση, να ανακάμψει τα κέρδη του.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Τώρα ο λαός μας είναι πιο έμπειρος και μπορεί να δει τις τρίπλες, τους ελιγμούς, που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, για να κερδίσει χρόνο, να αποπροσανατολίσει.
Μπορεί να αποφύγει τις παγίδες, να προσπεράσει τις τρικλοποδιές που το ίδιο το σύστημα έχει τη δυνατότητα να βάλει.
Γιατί τρικλοποδιές είναι και οι οικουμενικές που ακούγονται από τους γνωστούς λαγούς του συστήματος και οι νέες φτερούγες που ετοιμάζονται και τα κάλπικα δίπολα που ξαναστήνονται.
Αυτά τα σχέδια μπορεί να τα ανακόψει η μεγάλη κοινωνική λαϊκή συμμαχία που μπορεί ανοίξει το δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων με γραμμή πάλης όχι αλλαγή διαχειριστών εντός του εκμεταλλευτικού συστήματος και των διεθνών συμμαχιών του, αλλά με γραμμή σύγκρουσης, ανατροπής και αποδέσμευσης από αυτά».
