Εκδήλωση της Επιτροπής Ειρήνης στην Πτολεμαΐδα (βίντεο)
Το απόγευμα της Πέμπτης η Επιτροπή Ειρήνης Εορδαίας διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα: "Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων,
και οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής μας. Η θέση της Ελλάδας".
Η εκδήλωση έγινε στη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Εορδαίας και ομιλητής ήταν ο Νίκος Ζώκας, αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ (Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη)
Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη χαιρετίζει όλες και όλους εσάς, που συμμετέχετε στη σημερινή εκδήλωση της Επιτροπής Ειρήνης Πτολεμαΐδας. Παράλληλα, σε όλη τη χώρα πραγματοποιούνται από της Επιτροπές της ΕΕΔΥΕ παρόμοιες αντιιμπεριαλιστικές – αντιπολεμικές εκδηλώσεις και δράσεις ενάντια στην πολιτική του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή μας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.
Δε θα μπορούσαμε όμως να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας δουλειά, χωρίς ν’ αναφερθούμε σε ένα γεγονός, που μάθαμε μόλις εχθές. Εννοώ την αποστολή της δικογραφίας από την Αστυνομία της Ημαθίας στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Κοζάνης σε βάρος στελεχών του ΚΚΕ και του κινήματος ειρήνης, για το μπλοκάρισμα της ΝΑΤΟϊκής φάλαγγας, που συμμετείχε στην άσκηση «Noble Jump» τον Ιούνιο του 2017.
Η ΕΕΔΥΕ καταγγέλλει με τον πιο έντονο τρόπο αυτήν την πράξη τρομοκράτησης του αντιιμπεριαλιστικού – αντιπολεμικού κινήματος της χώρας μας, συνολικά του λαϊκού κινήματος.
Καταγγέλλουμε την ασταμάτητη κατρακύλα της κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, θέλει να στείλει το μήνυμα προς τον αγωνιζόμενο λαό, ότι θα συνθλίψει τον καθένα, που αγωνίζεται και διεκδικεί τα αυτονόητα.
Την καταγελούμε, γιατί αντιμετωπίζει με δακρυγόνα, χημικά και ΜΑΤ απεργούς εργάτες, αγωνιζόμενους αγρότες και μικρούς επαγγελματίες, τη νεολαία και τους φοιτητές, που ξεσηκώνονται ενάντια στους πλειστηριασμούς των λαϊκών σπιτιών, που αγωνίζονται για καλύτερα μεροκάματα και τιμές των αγροτικών προϊόντων, για ανθρώπινες συνθήκες φοίτησης, σίτισης και στέγασης.
Πράγματι, η κυβέρνηση ΣΥΡΖΑ-ΑΝΕΛ, η πιο βολική για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης κυβέρνηση όπως αποδεικνύεται στην πράξη, είναι αυτό, που υποσχέθηκε, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της. Είναι «η κάθε λέξη του Συντάγματος», όπως είχε πει.
Η κάθε λέξη του αστικού συντάγματος και της αστικής εξουσίας, που κλέβει από το λαό τα πάντα για να τα δώσει στο κεφάλαιο. Που στην ιμπεριαλιστική ειρήνη καταδικάζει το λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, ενώ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στέλνει τα παιδιά του να γίνουν το «κρέας για τα κανόνια» των ιμπεριαλιστών.
Συναγωνιστές και Φίλοι,
Σε συνέχεια του 18ου Συνεδρίου της ΕΕΔΥΕ, που πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβρη του 2017 και των πολύ σημαντικών αποφάσεων, που πείρε για την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού – αντιπολεμικού κινήματος ειρήνης της χώρας μας, πραγματοποιούμε μια καμπάνια πλατιάς ενημέρωσης των μελών, των φίλων της ΕΕΔΥΕ και των τοπικών επιτροπών ειρήνης, των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, για την επικίνδυνη κατάσταση, που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί κι αντιπαραθέσεις στην περιοχή μας και στον πλανήτη ολόκληρο.
Στόχος, μέσα κι από αυτές τις εκδηλώσεις να εκφραστεί η αντίθεση του λαού μας σε οποιαδήποτε εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους και τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Ενάντια στις επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξεις για γεωστρατηγική αναβάθμιση και μεγαλύτερη συμμετοχή στο πλιάτσικο των λαών. Επιδιώξεις, που υπηρετούν πρόθημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κι όλα τ’ άλλα κόμματα του αστικού τόξου.
Είναι εκκωφαντικός πλέον ο ήχος από τα τύμπανα του πολέμου στην περιοχή μας, συναγωνιστές και φίλοι. Ειδικά μάλιστα βλέποντας τα τελευταία γεγονότα έντονης όξυνσης.
Εννοώ:
το σοβαρότατο επεισόδιο με τη σύλληψη και κράτηση επί τόσες μέρες πια δύο Ελλήνων στρατιωτικών, χωρίς καν να τους έχει απευθυνθεί κατηγορητήριο και να έχει δρομολογηθεί η διαδικασία απελευθέρωσής τους,
το σοβαρό επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου στα Ίμια, που έρχεται ως συνέχεια της παρεμβολής των τουρκικών πλοίων κατά την κατάθεση στεφάνου στα Ίμια από τον Έλληνα υπουργό Άμυνας,
το συνεχή αποκλεισμό ελληνικών νησίδων από τουρκικά πλοία,
την παραλίγο σύγκρουση τουρκικού σκάφους με ελληνική κανονιοφόρο,
την απαγόρευση από τουρκικά πολεμικά πλοία των εργασιών του ιταλικού γεωτρύπανου της ΕΝΙ στην κυπριακή ΑΟΖ,
τις καθημερινές, εδώ και χρόνια, παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων από τουρκικά στρατιωτικά αεροπλάνα και πλοία,
την αμφισβήτηση ελληνικών νησιών και νησίδων, το «γκριζάρισμα» περιοχών στο Αιγαίο.
Όλα αυτά συνιστούν επικίνδυνη κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας ενάντια στην πατρίδα μας, η οποία κλιμάκωση ανησυχούμε έντονα, ότι μπορεί να φτάσει μέχρι και σε θερμό επεισόδιο, μέχρι και σε κατάληψη ελληνικού εδάφους.
Είναι έκφραση των αυξημένων ορέξεων κι επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης για συμμετοχή στην μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής. Για κλοπή του πλούτου λαών και χωρών. Την ίδια επιθετική πολιτική ασκεί το τουρκικό κράτος κι ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ στη Συρία και στο Ιράκ ο στρατός της διεξάγει εδώ και καιρό αιματηρές πολεμικές επιδρομές.
Είναι κατά συνέπεια απατηλό και αποπροσανατολιστικό αυτό, που λένε κυβερνητικοί παράγοντες, κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και διάφοροι αναλυτές, ότι η επιθετικότητα του τουρκικού κράτους εκφράζει τα εσωτερικά του αδιέξοδα ή κάποια μεγαλομανή επιδίωξη του «σουλτάνου» Ερντογάν, όπως τον ονομάζουν.
Είναι εσκεμμένο λάθος, είναι ψέμα, είναι αποπροσανατολισμός! Είναι ανάλογο με αυτό που λένε, ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε λόγω ενός τρελού, φασίστα δικτάτορα, του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Θέλουν να κρύψουν την ουσία του προβλήματος, ότι ο καπιταλισμός είναι αυτός που παράγει τους πολέμους και ότι ο πόλεμος είναι σύμφυτος με το σύστημα που ζούμε. Γι’ αυτό και πρέπει ν’ αλλάξει.
Οι βλέψεις της αστική τάξη της Τουρκίας διασταυρώνονται και να συγκρούονται με τις αντίστοιχες επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης, αλλά και με τις επιδιώξεις και άλλων δυνάμεων της περιοχής. Οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι προσπαθούν να επανακτήσουν στις αγορές της περιοχής θέσεις και μερίδια, που τις έχασαν στα χρόνια της κρίσης, να κατακτήσουν και νέα αν είναι δυνατόν.
Η λεγόμενη «στρατηγική αναβάθμιση», που προπαγανδίζει η κυβέρνηση σημαίνει, ότι η Ελλάδα θέλει να πάρει μέρος στο μοίρασμα της περιοχής, μαζί με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ βεβαίως.
Αυτοί οι ανταγωνισμοί κι η σύγκρουση συμφερόντων των αστικών τάξεων διαφόρων χωρών, το τονίζουμε ακόμη μία φορά, είναι η αιτία της έντονης αντιπαράθεσης και της πρόκλησης των πολέμων. Δεν είναι σε καμία περίπτωση τα παραμυθία, που μας πασάρουν οι διάφοροι αστοί αναλυτές ή οι διάφοροι εθνικιστές περί «προαιώνιας έχθρας» και «προαιώνιων εχθρικών λαών».
Οι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας έχουν επί της ουσίας την αποδοχή και στήριξη των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης – ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ. Όταν το ΝΑΤΟ, από τα πιο επίσημα χείλη, με τις δηλώσεις του ΓΓ του Στόλτενμπεργκ, δηλώνει, ότι εντός της Συμμαχίας τα σύνορα δεν υφίστανται κι ότι οποιαδήποτε διαφορά υπάρχει πρέπει να την επιλύσουν τα κράτη μεταξύ τους, αντιλαμβανόμαστε πόσο αληθείς και πόση σημασία έχουν οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι εγγυητές της εδαφικής ακεραιότητας και των συνόρων της χώρας.
Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στο λεγόμενο «Μακεδονικό» πρόβλημα – στις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ δηλαδή – δείχνουν την επιδίωξη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ να εντάξουν στη λυκοσυμμαχία και στην ΕΕ το σύνολο των βαλκανικών χωρών. Να κλιμακώσουν την παρουσία τους και τον έλεγχο όλης της περιοχής. Να κατακτήσουν θέσεις και υπεροχή στην έντονη αντιπαράθεσή τους με τις νέες και ισχυροποιούμενες ιμπεριαλιστικές χώρες, Κίνα και Ρωσσία.
Το ΝΑΤΟ δεν κρύβει την, με κάθε τρόπο και μέσο, προσπάθειά του να περικυκλώσει τη Ρωσσία. Να φτάσει μέχρι τα σύνορά της εντάσσοντας στις γραμμές του συνεχώς και νέα κράτη. Γι’ αυτό άλλωστε δεν μάτωσε, δεν διαμελίσθηκε η Ουκρανία, δεν συνεχίζει και σήμερα να ματώνει ο ουκρανικός λαός; Γι’ αυτό δεν μάτωσαν κι οι λαοί της Γεωργίας και της Νότιας Οσετίας πριν από μερικά χρόνια,
Την πολιτική αυτή στηρίζει πρόθυμα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία δηλώνει «παρούσα» σ’ όλα τα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Στο θέμα των σχέσεών μας με την Τουρκία η κυβέρνηση σπέρνει τον εφησυχασμό στο λαό και τις ψεύτικες ελπίδες, ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί θα τρέξουν να μας προστατεύσουν αν χρειαστεί, ενώ στο πρόβλημα με την ΠΓΔΜ ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ σπεύδει να κλείσει άρον άρον το θέμα, για την άμεση προώθηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών.
Στην πολιτική αυτή είναι ενταγμένη η αναβαθμισμένη, πολύμορφη αξιοποίηση της βάσης της Σούδας, η δημιουργία νέων βάσεων στο Αιγαίο και την Αλεξανδρούπολη, η υποδοχή νέων λειτουργιών και η δημιουργία νέων αμερικανοΝΑΤΟϊκών εγκαταστάσεων σε όλη την ελληνική επικράτεια, τα σχέδια για γενικά «αναβαθμισμένο» ρόλο της Ελλάδας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Είναι πολύ σημαντικό συναγωνιστές και φίλοι,
Να γνωρίζουμε καλά, γιατί ξεσπούν οι πόλεμοι, ποιες είναι οι αιτίες, που τους γεννούν; Γιατί λέμε, ότι είναι σύμφυτοι με το εκμεταλλευτικό σύστημα στο οποίο ζούμε; Είναι πολύ σημαντικό να τα ξέρουμε, για να εκτελούμε σωστά και αποτελεσματικά το ρόλο, που είχε το Κίνημά μας από τότε που δημιουργήθηκε το 1955, στο λαό και τους εργαζόμενους.
Είναι γνωστό, όσο κι αν αυτό προσπαθεί να το συσκοτίσει η άρχουσα τάξη της χώρας και οι πολιτικοί της εκφραστές, ότι η οικονομία κι η πολιτική είναι άμεσα δεμένες μεταξύ τους. Η πολιτική είναι η έκφραση της οικονομίας και καθορίζεται άμεσα από τις διακυμάνσεις και τα προβλήματά της.
Είναι γνωστό επίσης, ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα.
Η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση. Βασικό γνώρισμά της η υπερσυσσώρευση τεράστιων κεφαλαίων στα θησαυροφυλάκιά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Κεφάλαια, που δεν βρίσκουν πεδίο για να επενδυθούν ξανά και να αποφέρουν καινούργια κέρδη. Κεφάλαια, που λιμνάζουν κι απαξιώνονται.
Αυτό ακριβώς σημαίνει κρίση για τους κεφαλαιοκράτες και το κεφαλαιοκρατικό σύστημα!
Η κατάσταση αυτή μπορεί να βρει διέξοδο μόνο στην ευρεία καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, κεφαλαίων και υποδομών. ‘Όμως είναι προφανές, ότι η λύση αυτή δεν μπορεί να προέλθει ως μια διαδικασία συνεννόησης μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και των κρατών τους.
Με την προσδοκία να σωθούν, αναζητούν την προστασία του κράτους, το οποίο έχουν ως εθνικό τους κέντρο, αλλά και της διεθνούς οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ένωσης – βλέπε ΝΑΤΟ κι ΕΕ – στην οποία εντάσσονται τα διάφορα κράτη.
Αυτό δεν βλέπουμε άλλωστε να συμβαίνει σήμερα στην ΑΟΖ της Κύπρου; Με τις διάφορες πετρελαϊκές εταιρίες που σπεύδουν να ζητήσουν προστασία από τα κράτη τους: η ΕΝΙ από την Ιταλία, η TOTAL από τη Γαλλία, η ΒΡ από τη Μεγάλη Βρετανία και η EXON MOBIL από τις ΗΠΑ.
Έτσι δημιουργούνται οι συμμαχίες τους, οι άξονες κι οι αντιάξονες. Επιδιώκουν την καταστροφή των άλλων, για να σωθούν οι αυτοί οι ίδιοι!
Ο θάνατός σου η ζωή μου, ο βασικός νόμος του καπιταλισμού!
Αυτή είναι η «συνταγή», που οδηγεί στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, της αντιπαράθεσης που σε τελική ανάλυση φέρνει τον πόλεμο. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία του 20ου αιώνα, κατά τον οποίο έγιναν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.
Ταυτόχρονα, ένα ακόμη στοιχείο έρχεται τα τελευταία χρόνια να προστεθεί στις αίτιες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κι αντιπαραθέσεων. Είναι η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Νέες δυνάμεις αναδεικνύονται και επιδιώκουν το ξαναμοίρασμα των αγορών. Μέσα από τους ανταγωνισμούς τους, γεννιέται η διαπάλη για:
- τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς του πετρελαίου και του αερίου,
- τον έλεγχος των αγορών και των διαύλων μεταφοράς εμπορευμάτων,
- τον έλεγχος του πλούτου στο υπέδαφος της αρκτικής ζώνης, των σπάνιων γαιών, όπως και των αποθεμάτων πόσιμου νερού.
- την αξιοποίηση του διαστήματος για στρατιωτικούς σκοπούς.
Η πολιτική του νέου Αμερικανού Προέδρου, όσον αφορά το εσωτερικό της χώρας του, φαίνεται να ευνοεί τον προστατευτισμό. Δηλαδή την προστασία των εγχώριων, αμερικανικών προϊόντων στον ανταγωνισμό τους με τα ξένα, κατά κύριο λόγο με τα εισαγόμενα κινέζικα εμπορεύματα.
Όπως φαίνεται ήδη η νέα αμερικανική διοίκηση, μέσα από έντονες αντιθέσεις και συγκρούσεις, ακολουθεί μία πολιτική, όχι εθνικής περιχαράκωσης, όπως ισχυρίστηκαν αρχικά ορισμένοι, αλλά οικονομικού προστατευτισμού, που έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και από άλλα καπιταλιστικά κράτη. Στην κατεύθυνση αυτή είναι και τα τελευταία μέτρα, που εξήγγειλε ο Τραμπ για δασμούς, με σκοπό τον περιορισμό στην εισαγωγή στις ΗΠΑ μιας σειράς προϊόντων.
Μέτρα τέτοιου είδους αντικειμενικά δρουν αντιφατικά, αφού έρχονται σε αντίθεση με την κυρίαρχη τάση της καπιταλιστικής διεθνοποίησης. Στρέφονται κατά της κίνησης κεφαλαίων, ενάντια στις άμεσες ξένες επενδύσεις και το διεθνές εμπόριο. Έτσι δεν μπορούν να αποτελέσουν αντίδοτο στον φαύλο κύκλο της κρίσης. Νομοτελειακά μάλιστα θα ανατροφοδοτήσουν τα υπάρχοντα προβλήματα της ήδη πολύ βεβαρημένης παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας και θα οξύνουν ακόμη παραπάνω τις αντιθέσεις της.
Στη σημερινή φάση είναι έντονες οι αλλαγές και ανακατατάξεις στη διεθνή οικονομική σκακιέρα. Είναι φανερό, ότι οι ΗΠΑ συνολικά ανησυχούν για τις εξελίξεις με την Κίνα. Η Κίνα έχει ανέλθει στη δεύτερη θέση, είναι η δεύτερη οικονομική δύναμη διεθνώς. Υπάρχει αρνητική αλλαγή του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ με την Κίνα, η οποία έχει γίνει ο πρώτος πιστωτής των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ χρωστούν στην Κίνα πάνω από 1,5 τρις δολάρια. Γι’ αυτό και ή διοίκηση Τραμπ θεωρεί ως νούμερο ένα απειλή και οικονομικό αντίπαλό της την Κίνα.
Όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να εμποδίσει την πιο στενή συνεργασία Ρωσίας – Κίνας. Γιατί η Ρωσσία σήμερα μπορεί να μην είναι δύναμη ικανή να απειλήσει οικονομικά τις ΗΠΑ, είναι όμως η δεύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο και η μόνη, που μπορεί να τις απειλήσει στρατιωτικά.
Ειδικά μάλιστα με τις πρόσφατες εξαγγελίες του προέδρου Πούτιν, για την ανάπτυξη και θέση σε χρήση νέων και εξελιγμένων οπλικών συστημάτων από τη Ρωσσία, ανοίγει ένας νέος κύκλος στρατιωτικών εξοπλισμών, ένας νέος «χορός» πυρηνικών όπλων.
Το ΝΑΤΟ, ωστόσο, συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί την ισχυρότερη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία, παρά τα εσωτερικά του προβλήματα.
Οι αποφάσεις της λυκοσυμαχίας το καλοκαίρι του 2016 στη Σύνοδο Κορυφής στη Βαρσοβία, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν και προωθήθηκαν ακόμη περισσότερο στη Σύνοδο των Βρυξελών το 2017, δείχνουν τις προθέσεις και την αποφασιστικότητα των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών μονοπωλίων να υπερασπιστούν τα συμφέροντα και τις θέσεις τους έναντι των αντίστοιχων ρωσσικών και κινεζικών. Για το σκοπό αυτό είναι αποφασισμένοι ν’ αξιοποιήσουν όλα τα πολεμικά μέσα, που διαθέτουν κατά μήκος των ρωσσο-ΝΑΤΟϊκών συνόρων, αλλά και στον Ατλαντικό, στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.
Ανάλογα σχέδια ενίσχυσης της παρουσίας τους έχουν εκπονήσει το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ και στην περιοχή του Ειρηνικού – περιοχή αντιπαράθεσης με την Κίνα και την Κορέα, αλλά κι αλλού. Στον αντίποδά τους Ρωσσία, Κίνα και οι άλλες χώρες των BRIKS δημιουργούν τις δικές τους ενώσεις και άξονες.
Με την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν πρέπει να χάσουμε τη μεγάλη εικόνα. Είναι πολλές οι εστίες έντασης, στρατιωτικών επεμβάσεων και πολεμικών συρράξεων διεθνώς. Ξεχωρίζουν η Ν.Α. Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή, η Βόρεια και η Υποσαχάρια Αφρική, η Ν.Α. Ασία και ο Αρκτικός Κύκλος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βεβαίως τον Καύκασο και τον Περσικό Κόλπο, τον κόλπο του Άντεν κ.α.
Στη Συρία παρόλες τις διακυμάνσεις ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Η καπιταλιστική Ρωσσία, συνδράμοντας την κυβέρνηση του προέδρου Άσαντ, εδραίωσε την παρουσία της, δημιούργησε στρατιωτικές βάσεις και προσπαθεί ν’ αυξήσει την πολιτική της επιρροή σε όλη την περιοχή. Μαζί με Κίνα επιδιώκουν να καταλάβουν θέσεις, περιορίζοντας ή και εκτοπίζοντας τις παραδοσιακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Ταυτόχρονα η Τουρκία διεξάγει πόλεμο στην περιοχή του Αφρίν, οι ΗΠΑ έχουν στήσει Βάσεις στα ανατολικά της χώρας, απειλούν ωμά με γενίκευση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης, για να προστατέψουν τις αντικυβερνητικές δυνάμεις στην Ανατολική Γούτα. Η Ρωσσία εχθές απηύθυνε πολύ αυστηρή προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ, για να μην βομβαρδίσουν τη Δαμασκό.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν, ότι η διαδικασία του διαμοιρασμού της πολύπαθης αυτής χώρας, ένα σχέδιο, που έθεταν ως στόχο τους από την πρώτη στιγμή οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αρχινάει τώρα να υλοποιείται.
Η ευρύτερη περιοχή έχει μετατραπεί σε ένα πύρινο κουβάρι που φλέγεται και κατακαίει λαούς και χώρες. Έντονη είναι η αντιπαράθεση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων και στην Ευρώπη. Αντιπαράθεση που φτάνει μέχρι και σε πόλεμο, όπως συμβαίνει στη Νοτιοανατολική Ουκρανία ή σε αλλαγή συνόρων, όπως έγινε στην Κριμαία. Η ενίσχυση του ΝΑΤΟ στη Βαλτική και στη Μαύρη Θάλασσα, στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο, αποτελούν παράγοντες, που συνηγορούν υπέρ του ενδεχόμενου ξεσπάσματος πολεμικών αναμετρήσεων και στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Επιστρέφοντας όμως στις τελευταίες δύο Συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ, στη Βαρσοβία και τις Βρυξέλες, πρέπει να τονίσομε, ότι ιδιαίτερα δραστήρια ήταν η ελληνική κυβέρνηση σ’ αυτές. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας Ν. Κοτζιά και Π. Καμμένος, επέδειξαν πλούσια δράση, με σκοπό την υλοποίηση των σχεδιασμών της ελληνικής αστικής τάξης για τη γεωστρατηγική αναβάθμισή της μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στην υλοποίηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών.
Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθέτησαν όλη τη ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα για την ανάπτυξη της δράσης της λυκοσυμμαχίας. Ανέδειξαν την πρεμούρα τους να συμβάλλουν στην υλοποίηση των σχετικών αποφάσεων.
Κάτω από όλες τις εγκληματικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ βρίσκετε φαρδιά-πλατιά η υπογραφή του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Συναγωνιστές και φίλοι,
Σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό των εξελίξεων δεν πρέπει να μας διαφεύγει το βασικό, ότι η φύση της αντιπαράθεσης, οι πόλεμοι, που ήδη διεξάγονται, αλλά και αυτοί, που μπορεί να ξεσπάσουν αύριο, είναι πόλεμοι ιμπεριαλιστικοί. Οι αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών, οι πολιτικοί τους εκφραστές και οι κυβερνήσεις τους συμμετέχουν στην προετοιμασία αυτών των πολεμικών αναμετρήσεων, ασκούν ιμπεριαλιστική πολιτική.
Έτσι, ανεξάρτητα από το εάν μία χώρα εξαπολύει η ίδια ή δέχεται επίθεση, λόγω της ένταξής της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και σχεδιασμούς, δεν είναι άμοιρη ευθυνών, συμμετέχει στην προετοιμασία και στη διεξαγωγή των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Η πολιτική, που μία αστική κυβέρνηση ακολουθεί σ’ έναν πόλεμο, είναι η συνέχεια της ίδιας πολιτικής, που εφάρμοζε και πριν από αυτόν. Είναι πολιτική αντεργατική και αντιλαϊκή, είναι αυτή που εφαρμόζει και στη λεγόμενη «ιμπεριαλιστική ειρήνη», όπως στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, έτσι και στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης.
Ο λαός, οι μισθωτοί εργαζόμενοι, οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και οι φτωχοί αγρότες δεν πρέπει να δείξουν καμία εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις της αστικής τάξης. Δεν πρέπει να παρασύρονται από απατηλά συνθήματα περί «εθνικής ενότητας», γιατί τέτοια δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ. Άλλα είναι τα συμφέροντα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων κι άλλα αυτά των αστών, που πλουτίζουν από την εκμετάλλευσή του λαού στην ιμπεριαλιστική «ειρήνη» κι από τη θυσία του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και από κοντά όλες οι άλλες φιλοατλαντικές δυνάμεις του τόπου προσπαθούν να μας πείσουν, ότι δήθεν η χώρα αποτελεί «πυλώνα σταθερότητας» κι ασφάλειας μέσα σε ένα ταραγμένο ωκεανό ιμπεριαλιστικών προκλήσεων, επεμβάσεων και πολέμων. Ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα εγγυηθούν και θα εξασφαλίσουν τα σύνορα και την ακεραιότητα της χώρας μας από μία δήθεν σύμμαχο χώρα, την Τουρκία.
Όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει οικτρά. Δεν είναι μόνο οι δηλώσεις Στόλτενμπεργκ, τις οποίες αναφέραμε πριν. Η υπόθεση με τους Έλληνες στρατιωτικούς είναι ενταγμένη στην αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα. Είναι μεγάλες οι ευθύνες της κυβέρνησης για τον τρόπο που χειρίστηκε το περιστατικό. Ακολούθησε την πάγια τακτική του εφησυχασμού του λαού, την οποία ακολουθεί στα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Από την αρχική καθησυχαστική αφήγηση, ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί θα επιστρέψουν μόλις ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες, φτάσαμε στο να μην γνωρίζουμε πότε θα επιστρέψουν και να εναποθέτει η κυβέρνηση τις ελπίδες της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ποιος μπορεί όμως να τους πιστέψει, ποιος μπορεί να τους εμπιστευτεί; Πότε συνέβη άλλοτε κάτι τέτοιο;
Μήπως δεν ήταν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η τότε ΕΟΚ, που στηρίξαν και συνεργάστηκαν με τη Χούντα των Συνταγματαρχών 1967 – 1974 στην Ελλάδα;
Μήπως δεν ήταν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ που οργάνωσαν το πραξικόπημα στην Κύπρο, μήπως 44 χρόνια τώρα πίεσαν για να μπει τέλος στην Κυπριακή τραγωδία και την τουρκική κατοχή;
Μήπως η Τουρκία δεν αμφισβητεί ευθέως την ΑΟΖ της Κύπρου και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Μήπως εδώ και χρόνια η τουρκική αστική τάξη δεν γκριζάρει το Αιγαίο, μήπως δεν αμφισβητεί ευθέως ελληνικά εδάφη, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο;
Μήπως δεν αμφισβητεί ευθέως διεθνείς συμβάσεις για το δίκαιο της θάλασσας, μήπως δεν απειλεί άμεσα με αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης; Μήπως δεν έχει μετατρέψει σε «σουρωτήρι» τον εθνικό εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα της χώρας μας;
Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η αυταπάτη, που καλλιεργούν, ο εφησυχασμός που σπέρνουν η κυβέρνηση και οι άλλες αστικές δυνάμεις στο λαό και τη νεολαία!
Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι διεθνείς συμμαχίες τους, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, για το μόνο που ενδιαφέρονται, είναι πως θα προωθήσουν καλύτερα και αποτελεσματικότερα τα συμφέρονται των δικών τους μονοπωλίων στις αγορές της περιοχής. Το ΝΑΤΟ είναι ο δολοφονικός μηχανισμός των επεμβάσεων και των πολέμων. Μαζί με ΕΕ στηρίζουν στην πράξη την τουρκική προκλητικότητα. Το ΝΑΤΟ, από κοινού με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ευθύνονται για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην περιοχή. Ευθύνονται για τους χιλιάδες νεκρούς, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Δε θα μπορούν ποτέ να γίνουν προστάτες των λαών!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναλαμβάνει πολύ μεγάλες ευθύνες για το μέλλον του λαού και της νεολαίας μας! Ως «σημαιοφόρος» της ευρωατλαντικής πολιτικής στην περιοχή σπεύδει να κλείσει άρον άρον τις εκκρεμότητες με την ΠΓΔΜ. Χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις, χωρίς την απάλειψη του αλυτρωτισμού από το Σύνταγμά της γειτονικής χώρας.
Είναι ψευδές και υποκριτικό το δήθεν ενδιαφέρον της κυβέρνησης, για την αποκατάσταση ομαλών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών και λαών. Το μόνο, που την ενδιαφέρει, είναι η προώθηση των συμφερόντων των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή.
Συναγωνιστές,
Το τελευταίο διάστημα από πολλούς απλούς ανθρώπους, τις περισσότερες φορές εκφράζοντας την αδυναμία τους να βρουν μία διέξοδο στη σημερινή συγκυρία, μπαίνει το ερώτημα:
«Τι κάνουμε τώρα, μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας, χωρίς την προστασία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ;»
Είμαστε υποχρεωμένοι ν’ αντιμετωπίσουμε, να συγκρουστούμε, να δώσουμε μάχη με την αντίληψη αυτή. Να θυμίσουμε, να εξηγήσουμε πειστικά για το τι έχει πάθει η πατρίδα και ο λαός μας από την «προστασία» αυτών των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.
Να πούμε σ’ όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, ότι πριν απ’ όλα αυτοί οι ίδιοι, ο λαός μας στο σύνολό του, πρέπει να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δικές τους δυνάμεις!
Να αποδεσμευτεί η χώρα μας από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Να απελευθερωθούν οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας από το ΝΑΤΟϊκό στρατιωτικό δόγμα, το οποίο είναι καθαρά επιθετικό, ενάντια σε άλλους λαούς και χώρες, ενάντια στον ίδιο το λαό μας ακόμη – ενάντια στον «ΕΧΘΡΟ ΛΑΟ!».
Ν’ αποκτήσει ο Ελληνικός Στρατός το πραγματικό δόγμα, που πρέπει να έχει: την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας, την εξασφάλιση της εδαφικής μας ακεραιότητας.
Να σταματήσουμε να πληρώνουμε τα υπέρογκα ποσά για τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και για τη συμμετοχή της χώρας μας στους πολέμους και τις επεμβάσεις. Τεράστια ποσά θα απελευθερωθούν από το σταμάτημα αυτών των ΝΑΤΟϊκών δεσμεύσεων κι υποχρεώσεων.
Να αλλάξει το εξοπλιστικό πρόγραμμα των ενόπλων δυνάμεων, να γίνει αμυντικό, να διαφοροποιηθούν οι πηγές απόκτησης οπλισμού. Να αναπτύξουμε τη δική μας παραγωγή, ενώ τα όπλα που θα αγοράζουμε να πολλαπλασιάζουν την αμυντική κι αποτρεπτική ικανότητα της χώρας κι όχι να εξυπηρετούν τους ΝΑΤΟϊκούς επιθετικούς σχεδιασμούς.
Τέλος, να προωθήσουμε συμμαχίες σε διεθνές και τοπικό επίπεδο, τέτοιες, που να μην σέρνουν τη χώρα σε ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς και πολέμους.
Για να συμβούν όλα αυτά όμως συναγωνιστές και φίλοι, πρέπει ο λαός να πάρει στα χέρια του τις τύχες της χώρας, του δικού του μέλλοντος και αυτό των παιδιών του.
Να γίνει ο λαός πραγματικός αφέντης στον τόπο του.
Φίλοι και συναγωνιστές,
Στον αντίποδα των ανταγωνισμών των αστών, το Κίνημά μας προβάλει την αλληλεγγύη, το συντονισμό και την κοινή δράση των λαών και των εργαζομένων όλων των χωρών της περιοχής. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε μεταξύ μας. Έχουμε όλοι έναν κοινό εχθρό, τους εκμεταλλευτές μας! Αυτός ο κοινός εχθρός μας καλεί καθημερινά με το αίμα μας να διασφαλίσουμε τα συμφέροντά και τα κέρδη του.
Μας ανησυχούν ιδιαίτερα η ξενοφοβία και τα φαινόμενα εναντίωσης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ιδιαίτερά όταν αυτά προέρχεται από ανθρώπους απλούς, μεροκαματιάρηδες, που και αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα της ίδιας εκμετάλλευσης. Μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους τα συνθήματα εθνικιστικού και φυλετικού μίσους, που κραυγάζουν τα φασιστικά αποβράσματα της εγκληματικής Χρυσής Αυγής.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους των απλών λαϊκών οικογενειών, τις οργανώσεις του λαϊκού κινήματος, της νεολαίας και των γυναικών να αγωνιστούμε από κοινού, να σταθούμε δίπλα στους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, να ορθώσουμε τοίχο στους φασίστες εγκληματίες.
Χρειάζεται επαγρύπνηση, ένταση της πάλης του αντιιμπεριαλιστικού - αντιπολεμικού κινήματος. Καμία επανάπαυση! Απαιτείται η μέγιστη λαϊκή συσπείρωση και πάλη, ένταση της προσπάθειας για ενημέρωση και αποκάλυψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ενίσχυση της πάλης του λαού μας ενάντια στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
Το κίνημά μας, ενταγμένο μέσα στο ενιαίο λαϊκό κίνημα, παλεύει και θα πρέπει να εντείνει όλες του τις προσπάθειες στο παρακάτω πλαίσιο στόχων:
Καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, που φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο.
Καμία αλλαγή των συνόρων, σεβασμός στις Συνθήκες που τα καθορίζουν.
Λαϊκή αντίθεση και πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και οργανισμών, αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Κλείσιμο των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκών βάσεων και όλων των άλλων ευρωατλαντικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
Κλείσιμο της Βάσης της Σούδας, κλείσιμο του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου NRDC-GR, που είναι εγκαταστημένο στο πρώην 3ο Σώμα Στρατού.
Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
Επιστροφή όλων των Ελλήνων ενστόλων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
Ο λαός μας, όλοι οι λαοί της περιοχής να μη στοιχηθούν κάτω από τις πολεμοκάπηλες σημαίες των αστικών τάξεων. Κόντρα σ’ αυτές να υψώσουν τις δικές τους σημαίες του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και τη δίκαιη ειρήνη.
Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις πατριδοκάπηλες ιαχές και τα κελεύσματα της αστικής τάξης. Να απορρίψουν κάθε σύνθημα για δήθεν «εθνική ενότητα». Στην περίπτωση αυτή το Κίνημά μας, μαζί με όλο το λαό, θα αγωνιστεί, για να βγει η Ελλάδα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Να αγωνιστούμε, υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα της πατρίδας μας, ενάντια στον ξένο εισβολέα, αλλά και ενάντια στη ντόπια αστική τάξη, που, επαναλαμβάνουμε, είναι συνυπεύθυνη, με την πολιτική της προετοιμάζει το ξέσπασμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Είναι χρέος μας να βγούμε στους δρόμους, να πάμε παντού, στους χώρους δουλειά, στα σχολειά, στα Πανεπιστήμια, στις γειτονιές να καλέσουμε το λαό μας σε ξεσηκωμό και πανστρατιά. Σε ξεσηκωμό και πανστρατιά όχι μόνο ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά ενάντια και στην ιμπεριαλιστική ειρήνη, που επιβάλλουν τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους υπηρέτες με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.
Σε ξεσηκωμό και πανστρατιά ενάντια στην καθημερινή κλοπή των κόπων και του ιδρώτα του λαού μας, ενάντια στις καθημερινές περικοπές μισθών και συντάξεων, ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία, ενάντια στη μιζέρια και την απόλυτη υποτίμηση και υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης.
Σε ξεσηκωμό και πανστρατιά ενάντια στο απάνθρωπο σύστημα που γεννά τη δυστυχία, τον πόλεμο και τον όλεθρο. Ενάντια στο σύστημα όπου μία χούφτα εκμεταλλευτές έχουν τόσα όσα έχουν όλοι οι λαοί μαζί. Ενάντια στο σύστημα που σταυρώνει καθημερινά τους εργαζόμενους, για να βγάζουν ολοένα και περισσότερα οι δυνάστες τους.
Να διακηρύξουμε ξανά και ξανά: οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα κι έχουν συμφέρον να τα λύσουν μαζί, μέσα από κοινούς αγώνες ενάντια στους εκμεταλλευτές, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση!
Έχουμε βαθιά πίστη στη δύναμη του λαού μας, αγωνιζόμαστε για τη συναδέλφωση των λαών και των εργαζόμενων όλου του κόσμου!
Αγώνας για να γίνει ο λαός μας αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του!
Αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους πολέμους που γεννά!
Αγώνας για ειρήνη, με κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα όλων των ανθρώπων!
