Θύμα ή θύτης; (του Βασίλη Μαρκόπουλου)
Οσο υπάρχουν ανθρωπινες κοινωνιες η πρόθεση « π α ρ α » παντα ήταν και είναι στην επικαιρότητα. Ετσι κοντα στην οικονομία αναπτύχτηκε και αναπτύσσεται η παρα-οικονομία , στη φιλολογία η παρα – φιλολογία , στην πολιτική η παρα – πο- λιτική , στη δικαιοσύνη τα παρα – δικαστικά κυκλώματα , στη πληροφόρηση η παρα – πληροφορηση και πάει λέγοντας.Μενω στην παρα – δημοσιογραφία.Ο τύπος , εντυπος και προφορικός αποτελεί την 4η εξουσία , που καθήκον της είναι να ελέγχει τις άλλες τρείς : εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική.Ρόλος σοβαρος και υπεύθυνος , αφου με τη σωστή του λειτουργεια προστατεύει την κοινωνία από την αυθαιρεσία , ενημερώνει και διαπαιδαγωγεί τον πολίτη.Υπηρξαν και υπάρχουν δημοσιογράφοι που τίμησαν με την πένα και την στάση τους τα « λειτούργημα » τους, αγωνίστηκαν για μια κοινωνία ανθρώπινη , δίκαιη και δημοκρατική , συμμετέχοντας σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.Προωθούν την πραγματική είδηση , κάνουν σοβαρή και υπεύθυνη κριτική , απορρίπτουν τη τακτική της διαστρέβλωσης και του « πετροπόλεμου » στην αντιθετη απόψη.
Πολλές οι εφημερίδες και τα περιοδικά , τα τηλεοπτικά κανάλια και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί , πολλοί οι δημοσιογράφοι , μικροί και μεγάλοι , επώνυμοι και άσημοι.
Δεν είναι όλοι το ίδιο. Ο ταλαίπωρος ανώνυμος ρεπόρτερ τρέχει στη ζέστη , το χιόνι και τη βροχή να καλύψει τα γεγονότα κατ’εντολή της εργοδοσίας, που « διψάει » όχι για οποιαδήποτε είδηση , αλλα για την είδηση που πουλάει , προκειμένου να ανεβάσει την τηλεθέαση , άρα να φέρει περισσότερη διαφήμιση , αρα μεγαλύτερο κέρδος. Ετσι βλέπουμε να απαθανατίζονται με τις ωρες στιγμές , όπως βαρέος πένθους, βιβλικής καταστροφής λόγω πλημμύρας ή πυρκαγιάς κ.λ.π , εμπόριο στον ανθρώπινο πόνο και δυστυχία στο όνομα της « ταχα » ενημερωσης με θυμα τον ανωνυμο τηλεθεατή.
Υπάρχουν και οι μεγαλοι που είναι στο στενό περίγυρο του εργοδότη – εκδότη και καθορίζουν την πολιτική του μέσου ενημέρωσης με στόχο την αυξηση της κυκλοφοριας και την πολιτική επιρροή στο τηλεοπτικό κοινό , γιατί συνειδητά κάνουν πολιτική και ξέρουμε τί είδους πολιτική , αφού τα μαζικά μέσα ενημέρωσης δεν θα έχουν εργάτες ή αγρότες ή υπάλληλοι , αλλά βιομήχανοι , εφοπλιστες.Ετσι τα δελτία ειδήσεων εχουν μετατραπεί σε αρένες και ο ανταγωνισμός των καναλιών έχει ξεπεράσει κάθε όριο.Με τον βομβαρδισμό « των ειδήσεων » ο ταλαίπωρος τηλεθεατής δεν προλαβαίνει πάρει ανάσα , ουτε να συνειδητοποιήσει την ουσία της « είδησης » και του μένει η πρώτη εικόνα , χωρις να κατανοεί την ουσία , με αποτέλεσμα να είναι θύμα μιας συνειδητής παραπληροφόρησης του μέσου ενημερωσης. Αυτος είναι ο στόχος : η δημιουργία ενός ημιμαθή , αβουλου και ανημέρωτου πολίτη που θα τρέφεται με το « σανό » της παραπληροφόρης και στην καθε εκλογη θα εκλέγει βουλευτή το διάσημο τραγουδιστή,αθλητή,ηθοποιό κ.λ.π που δεν είχαν καμμιά σχεση με την πολιτική.
Ησυχια….!!!!Το Εθνικο Ραδιοτηλεοπτικο Συμβούλιο, γνωστο ως ΕΣΡ, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, την ώρα που ο « κανιβαλλισμος » κυκλοφορεί στα σπίτια μας.
Ομως ο ανώνυμος τηλεθεατής , το υποψήφιο θύμα , έχει δυο επιλογές : η πρωτη να επιλέξει ποια εφημερίδα ή περιοδικό να αγοράσει ή ποιο κανάλι να δεί ή ν’ ακούσει και η δεύτερη να μην αγοράσει κανένα εντυπο ή να κλείσει την τηλεόραση αφού αυτός κρατάει στο χέρι του το τηλεχειριστήριο.Ετσι απο θύμα μπορεί να γίνει θύτης.
