Αυτός ο Θεός δεν είναι ο Θεός μας
Όχι, δεν μπορεί να είναι ο Θεός μας. Δεν μπορεί ο Θεός της αγάπης, της συμπόνιας, της συγχώρεσης να έχει αφήσει τη ΔΙΑΘΗΚΗ του-έστω την Παλιά- σ’ ένα Λαό που εξοντώνει τα Δημιουργήματά του. Όχι, δεν είναι ο Θεός μας.
Δεν μπορεί ο Θεός που έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή να θυσιασθεί για να σώσει τον κόσμο, να αφήνει το ξεχείλισμα του «κάτω κόσμου» να σβήνει στο μίσος και στο καυτό μολύβι αθώες παιδικές ψυχούλες. Όχι, δεν μπορεί να είναι ο Θεός μας. Ο Θεός , που διάλεξε για γενέτειρα γη τη Παλαιστίνη να βαδίσει ο Υιός Του και να ζήση το ανθρώπινο δράμα προκειμένου να μας λυτρώσει, δεν μπορεί να «αποστρέφει το βλέμμα Του» από τη ματωμένη ΓΑΖΑ. Όχι, δεν μπορεί να παραβλέπει άλλο το έγκλημα που συντελείται στο ανθρώπινο είδος. Δεν μπορεί να αγνοεί τους εντολείς του «χάους», συναινώντας στην μεγαλύτερη σφαγή-εκτέλεση, σε ανυπεράσπιστους αθώους ανθρώπους. Οι ίδιοι… Οι ίδιοι που Σταύρωσαν τον Θεάνθρωπο, σήμερα σταυρώνουν τον άνθρωπο σε μια βιασμένη ανθρωπότητα που «νίπτει τας χείρας της!!!». (Θαυμάστε μας!!!).
Δεν αντέχω να βλέπω άλλο τα βίντεο της φρίκης στο διαδίκτυο. Έγιναν τα δελτία ειδήσεων οπλές που με κτυπούνε και εκείνες οι σκηνές των διαμελισμένων παιδιών, καλέμι που σμίλευσε τη μνήμη μου και δεν μ’ αφήνει να ησυχάσω… Είχα μια ελπίδα στον Σιμόν Πέρες τον τρίτο της παρέας Ράμπιν-Αραφάτ που βραβεύτηκαν με το Νομπέλ Ειρήνης. Δυστυχώς δεν υπερασπίστηκε την κληρονομιά που άφησαν οι άλλοι δύο ώστε να συγκρατήσει την εξαλλοσύνη του Νετανιάχου που βρυχάται-«Είτε σε πόλεμο, είτε σε ανακωχή ο στρατός θα ολοκληρώσει το έργο του» και σπάζοντας την εκεχειρία σκορπά το θάνατο σε εκατοντάδες ανυποψίαστους ανθρώπους. Δεν ξέρω τα γεωπολιτικά παιχνίδια της περιοχής ούτε τα κοστολόγια της μυστικής Διπλωματίας που προσμετρούν εκατόμβες θυμάτων στην επιτυχία του σκοπού τους.
Δεν θέλω να πέσω στον αντιλογισμό της αποτροπής ενός ακραίου Ισλάμ, ενοχοποιώντας έναν ανήμπορο Λαό και τη Χαμάς. Είδα τα κατορθώματα της Δύσης στο Ιράκ και στην ανατρεπτική επιχείρηση της «Ισλαμικής Άνοιξης» τι απέδωσε σε αίμα και που βύθισε τους Λαούς του Μεσογειακού τόξου από την Τυνησία μέχρι τη Συρία. Όπως είδα πως «εξοντώθηκε» στο Αφγανιστάν η Αλ Κάϊντα ρίχνοντας τη χώρα στην αβεβαιότητα και στα νύχια των πιο αδίστακτων ομάδων θρησκευτικού(;) φανατισμού και κοινωνικής καθυστέρησης. Όπως επίσης είδα, με τι λεκτικό ζήλο αντιμετώπισαν οι ηγεσίες των μεγάλων δυνάμεων, το δολοφονικό τσούρμο της Μπόκο Χαράμ, χωρίς ν’ ασχοληθούν έμπρακτα για τις μαζικές δολοφονίες της. Και βέβαια μέσα σ’ όλα αυτά, η εξαγορασμένη αλληλεγγύη του Αραβικού Συνδέσμου με τη χλιδή των Εμιράτων και των Σεΐχηδων πλήρως διασφαλισμένη.
Μέσα σ’ αυτούς τους δαιδαλώδεις διαδρόμους των σκοτεινών συμφερόντων οι ανθρώπινες ζωές απ’ ότι φαίνεται, έρχονται να δικαιολογήσουν στα φανερά τις υπόγειες πολιτικοοικονομικές μεθοδεύσεις. Διάβασα σε Blogs: σε ερώτηση του JonDonnisonτου BBC στον εκπρόσωπο της Ισραηλινής αστυνομίας, του ανέφερε ότι δεν είναι σίγουροι ότι γνώριζε η ηγεσία της Χαμάς την απαγωγή και δολοφονία των τριών εφήβων... Περιστατικό που στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει η ανηλεής επίθεση στη Γάζα. Επίσης όπως έχει αναφερθεί σε πολλά Μέσα Ενημέρωσης ακόμα και στην Αμερική, δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται μια φτιαχτή ιστορία για την απειλούμενη ασφάλεια του Ισραήλ, ώστε να δικαιολογηθεί η ωμή επέμβαση του στρατού.
Βέβαια για να εξυπηρετηθούν όλα αυτά χρειάζεται ένας μόνο συνεργός, ο ΑΚΡΑΙΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ. Η τύφλωση που μολύνει το μυαλό και οπλίζει τη ψυχή, δημιουργώντας ανθρωπόμορφα τέρατα έτοιμα να κατασπαράξουν από ικανοποίηση και να ενδώσουν στα πλέον σκοτεινά σχέδια των ηγεσιών τους. Από αιμοδιψή ικανοποίηση είδαμε στην πλατεία Ράμπιν (θα τρίζουν τα κόκκαλα του) να τραγουδούν ακροδεξιοί Ισραηλίτες «Δεν έχει σχολείο αύριο γιατί δεν υπάρχουν άλλα παιδιά στη Γάζα» και «Η Γάζα είναι ένα νεκροταφείο». Η, εκείνες τις κατάπτυστες φωτογραφίες που ανέβασε με το κινητό του Ισραηλίτης ελεύθερος σκοπευτής, λέγοντας «Σήμερα έφαγα 13 παιδιά γ… μουσουλμάνοι» λες και οι σφαίρες κάνουν θρησκευτικές διακρίσεις, λες και το αίμα δεν είναι σε κατηγορίες «Ρέζους» αλλά σε διακρίσεις φονταμενταλισμού.
Τι να πεις… Να μας φιλάει ο Θεός απ’ τους φανατικούς... Γιατί δεν λείπουν από καμία Χώρα και σε καμία εποχή και μη νομίσετε δεν ζουν ανάμεσά μας, απλά οι συνθήκες δεν ευνοούν την ανάδειξή τους για την ώρα. Και ο Ισραηλινός Λαός βέβαια δεν είναι ΑΥΤΟΙ… Είναι οι χιλιάδες Ισραηλινοί διαδηλωτές κατά του πολέμου που συγκεντρώθηκαν στο Τελ Αβίβ, ανάβοντας ισάριθμα κεράκια με τα θύματα στη Γάζα και γράφοντας με τις φλόγες τους «ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΑΣ». ΑΥΤΟΙ είναι ο Ισραηλινός Λαός. Με αυτούς μπορούν να συνομιλούν οι Λαοί της Γης που διαδηλώνουν σ’ όλο τον κόσμο ξέχωρα από τις ηγεσίες τους. Γιατί οι Λαοί έχουν κοινή πανανθρώπινη γλώσσα που ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ- Στην Γάζα δεν αιμορραγεί η Παλαιστινιακή πληγή, αλλά η ανθρωπότητα ολόκληρη.
Μαγκλάρας Βασίλης
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.