Τη βροχή μην τη φοβάσαι, άλλα να «φοβάσαι».
Του Τσαρτσιανίδη Παναγιώτη
Βρέχει καταρρακτωδώς στη Δυτική Μακεδονία, μα έχουν περάσει χρόνια από τότε που ο άνθρωπος έπαψε να δίνει μεταφυσικές διαστάσεις στα καιρικά φαινόμενα.
Η βροχή, οι αστραπές, οι βροντές, το χαλάζι, ο αέρας, είναι φυσικά φαινόμενα.
Όμως, ο «χειμώνας» που ζούμε μέσα στο καλοκαίρι, δεν αφορά τη δύναμη της φύσης.
Δεν είναι φυσικό φαινόμενό, η φτώχια, η εξαθλίωση, και η αγριότητα που βιώνουμε .
Δεν είναι φυσικό φαινόμενο η κοινωνία της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν είναι φυσικά… φυσικό φαινόμενο ένα θανατηφόρο ατύχημα στη ΔΕΗ.
Είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας για το μεγάλο κέρδος, για τη μεγάλη «μπάζα».
Είναι η καταστροφική λογική αυτού του οικονομικού συστήματος.
Ο καπιταλισμός δεν είναι αναπόφευκτη πραγματικότητα, δεν είναι μονόδρομος, δεν είναι φυσικό φαινόμενο.
Ας πάψουμε να μεμψιμοιρούμε και να αποπροσανατολιζόμαστε ακόμη και από μία βροχή.
Και ας μην ξεχνάμε,
ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
(Ελληνική παροιμία)
Και μερικά ακόμη γνωμικά …
Μετά τη βροχή φυτρώνουν μανιτάρια.
(δικό μου …για το φίλο μου το Νίκο)
Και η βρόχα έπεφτε στρέιτ θρού.
(Γιώργος Ζαμπέτας, 1925-1992, Λαϊκός συνθέτης)
Αναρωτιέμαι τι κάνουν τα μυρμήγκια τις μέρες που βρέχει.
(Haruki Murakami, 1949-, Γιαπωνέζος συγγραφέας)
Μην τα βάζετε με τον καιρό. Αν δεν άλλαζε κάθε λίγο και λιγάκι, οι εννιά στους δέκα δεν θα ήταν σε θέση να ξεκινήσουν μια συζήτηση.
(Kin Hubbard, 1868-1930, Αμερικανός χιουμορίστας)