Ο μόνος που μπορεί να είναι ο ίδιος ο λαός (του Μανώλη Πατσώνα)

Η κυβέρνηση και μαζί της οι βουλευτές της πλειοψηφίας, όσο πλησιάζουμε στις βουλευτικές εκλογές, όλο και περισσότερο ισχυρίζονται, η μάλλον κομπάζουν ό,τι κατόρθωσαν

κατόπιν ενεργειών τους να βγούμε από τα μνημόνια.

Το ερώτημα είναι , γιατί εμείς οι εργαζόμενοι δεν το αντιληφθήκαμε. Η μήπως εμείς καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα, γιατί τη βιώνουμε στο πετσί μας, ενώ αυτοί όχι. Η μήπως και αυτοί γνωρίζουν ότι η κοινωνία στενάζει κάτω από τους αντιλαϊκούς και απάνθρωπους νόμους που ψηφίζουν και απλώς έχουν το καθήκον να μας παραμυθιάζουν.

Άραγε δεν γνωρίζουν αυτό που σχεδόν όλοι εμείς ξέρουμε, ότι θα βγούμε από την ενισχυμένη επιτροπεία όταν θα έχουμε αποπληρώσει το 80% του χρέους, του οποίου η αποπληρωμή δεν άρχισε ακόμη στα εννέα μνημονιακά χρόνια, αφού πληρώνουμε μόνο τους τόκους;

Δεν γνωρίζουν ότι το χρέος μας είναι μη βιώσιμο και επομένως δεν θα βγούμε ποτέ από την επιτήρηση, όσο τουλάχιστον ακολουθούμε αυτή την καταστρεπτική πολιτική;

Ότι δεν μπορούμε, σαν ανεξάρτητη χώρα, να πάρουμε αποφάσεις κυρίως οικονομικές χωρίς την έγκριση τους;

Ότι οι εταίροι μας δεν ασχολούνται με τις απαιτήσεις ανόρθωσης της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας, αλλά αντιθέτως αρκούνται στην κουραστική επανάληψη «της ανάγκης διαρθρωτικών αλλαγών»; Αυτές, ωστόσο, οι αλλαγές, όπως έγινε πια γενικότερα συνειδητό, επιδιώκουν μόνιμα και απροκάλυπτα, την εξασφάλιση των συμφερόντων των δανειστών, ενώ ουδεμία σχέση έχουν με τις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.

Δεν γνωρίζουν ότι σε αντίθεση με τις συμβουλές που μας δίνει η κ. Μέρκελ για γενικό ξεπούλημα του κρατικού μας πλούτου, ακόμη και αρχαιολογικών χώρων, η Γερμανία απαγορεύει την αγορά μετοχών γερμανικών επιχειρήσεων (αυτοκινητοβιομηχανία, εταιρείες όπως η Siemens, η Thyessen – Krup καθώς και επιχειρήσεις σε ζωτικούς κλάδους όπως ο χάλυβας, η κατασκευή μηχανημάτων, τα χημικά κ.λπ) από τους κινέζους; Δηλαδή το ξεπούλημα εθνικού πλούτου στους ξένους είναι καλό για τη χώρα μας, ενώ αντίθετα είναι κακό για τη Γερμανία;

Η δε Κομισιόν, μας τονίζει ότι υπάρχουν μεγάλες ανισορροπίες που καταλήγουν στην αδυναμία ανάπτυξης.

Το τεράστιο χρέος. Μα στα μνημονιακά χρόνια το χρέος αντί να μικρύνει σαν ποσοστό του ΑΕΠ μεγάλωσε. Και πώς να μη γίνει αυτό αφού οι μνημονιακές πολιτικές συρρίκνωσαν το ΑΕΠ της χώρας μας κατά 27%.

Τα κόκκινα δάνεια. Οταν ο εργαζόμενος χάνει τη δουλειά του, χάνει τα μισά έσοδά του, όταν η εργασία του είναι μερικής απασχόλησης, μόνο με θαύμα δεν θα αυξάνονταν τα κόκκινα δάνεια.

Δεν γίνονται επενδύσεις. Αλήθεια και από ποιόν περιμένουν να κάνει επενδύσεις. Ας τις κάνουν λοιπόν . Αλλά είναι αλήθεια ότι σε μια κατεστραμμένη οικονομία, όσο και να πέσουν οι μισθοί, κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν διακινδυνεύει, παρά μόνο οι αεριτζήδες.

Η Κομισιόν λοιπόν , με περισσή υποκρισία, αποδίδει το σύνολο των αρνητικών εξελίξεων της ελληνικής οικονομίας, σε ανικανότητα των Ελλήνων. Αυτοί καλά κάνουν , οι δικοί μας όμως γιατί το δέχονται; Γιατί δέχτηκαν να εφαρμόσουν αυτές τις γενοκτονικές πολιτικές και οι σημερινοί και οι προηγούμενοι (άλλος με χαρά άλλος με «λύπη») και το σπουδαιότερο γιατί συνεχίζουν να τις εφαρμόζουν; Όσο παγιώνεται αυτή η αρρωστημένη κατάσταση του εμπαιγμού ενός ολόκληρου λαού, δεν υπάρχει ελπίδα ανόρθωσης της Ελλάδας. Πρέπει να ανοίξει, κατεπειγόντως, αυτή η πληγή και ο μόνος που μπορεί να το κάνει είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Με ποιο τρόπο; Αν υπάρξει θέληση, τότε ο τρόπος θα βρεθεί.

ΠΑΤΣΩΝΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ