Ο Ηπειρώτης βιολιτζής του 1920 που ξετρέλανε τους New York Times

«Στις 20 Σεπτέμβρη του 1926, ο ελληνικής καταγωγής βιολιτζής Αλέξης Ζούμπας ηχογραφεί ένα από τα πιο υπνωτικά και απόκοσμα μουσικά κομμάτια που έχω ακούσει ποτέ.»,  γράφει Αμερικανή δημοσιογράφος

σε άρθρο της για την Νew York Times. Το τραγούδι, Ηπειρώτικο Μοιρολόι είναι ένας πεντατονικός θρήνος (μοιρολόι) το οποίο για χιλιετίες, ακουγόταν στις κηδείες  των νεκρών στην Ήπειρο αλλά και ένα ιστορικά αμφιλεγόμενο κομμάτι για τη γη ειδικά για τα ελληνο-αλβανικά σύνορα. Έχει διάρκεια λίγο περισσότερο από τέσσερα λεπτά με instrumental και σε μεγάλο βαθμό αυτοσχέδιο ήχο. Ο Αλέξης ήταν ένας τεχνικά άριστος μουσικός και δεξιοτέχνης αλλά το πραγματικό του δώρο στη μουσική, ήταν τα πραγματικά συναισθήματα της αποσύνθεσης που εκφράζει ο ήχος του.  Υπάρχει μια έκδηλη “υστερία” στο παίξιμό του, κάθε του νότα τρέμει σαν να έχει ο ίδιος υποστεί πρόσφατα ένα τεράστιο συναισθηματικό πλήγμα. Το κομμάτι αναφέρεται σαφώς στην απώλεια και τον πόνο της ανθρώπινης ψυχής.  Την περίοδο λοιπόν που ηχογραφούσε το “Ηπειρώτικο Μοιρολόι” έμενε ήδη μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες 16 χρόνια. Παρόλο που δεν γνώριζε τόσο μεγάλη επιτυχία σαν επαγγελματίας μουσικός, ηχογραφούσε κομμάτια παίζοντας solo ή συμμετέχοντας ως οργανοπαίχτης σε κομμάτια ορισμένων δημοφιλών Ελλήνων τραγουδιστών. Ο μεγαλύτερος του θαυμαστής και συλλέκτης όλων των δίσκων του, ο Christopher King, αναζητούσε πάντα μέσω εμπόρων και άλλων συλλεκτών παγκοσμίως, τα καλύτερα αντίγραφα του σπουδαίου Έλληνα μουσικού και τον Ιανουάριο συγκέντρωσε 12 από αυτά σε μια νέα κυκλοφορίαΑλέξης Ζούμπας: Ένας Θρήνος για την Ήπειρο, 1926-1928. Όλα τα τραγούδια του ενδέχεται να έχουν ηχογραφηθεί στη Νέα Υόρκη ή στο Κάμντεν του Νιού Τζέρσεϊ κατά τη διάρκεια μιας τριετίας και ο King πιστεύει πως ο Ζούμπας όταν τα συνέθετε, ήταν κατακλυσμένος από τα βαθιά συναισθήματα ξενιτιάς. Εκείνο το αίσθημα της απώλειας και το διακαή πόθο της επιστροφής στην πατρίδα.