Στο πλευρό των φοιτητών, ανεπιφύλακτα
Η εικόνα του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ. Φορτσάκη να φωνάζει στους φοιτητές του «έξω!» με το δάκτυλο προτεταμένο, σαν γυμνασιάρχης της δεκαετίας του 1950, τα λέει όλα.
Όταν η κυβέρνηση διαλύει τα δημόσια πανεπιστήμια, με τις απολύσεις διοικητικών, τις περικοπές δαπανών και τις συνεχείς νομοθετικές παρεμβάσεις, ο Πρύτανης του αρχαιότερου πανεπιστημίου της χώρας θεωρεί ότι το βασικό πρόβλημα είναι οι φοιτητικές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις. Έτσι, όμως, παίρνει θέση ανοιχτά στο πλευρό των δυνάμεων που θέλουν να καταστρέψουν τη δημόσια παιδεία.
Ο κ. Φορτσάκης επικαλείται διαρκώς τη νομιμότητα και η φράση «είστε παράνομοι» χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές εναντίον των φοιτητών, των εκπροσώπων των διοικητικών υπαλλήλων, ακόμη προς εμένα που εκπροσωπούσα σημαντική μερίδα της ΠΟΣΔΕΠ. Για το παράνομο κλείδωμα των κτιρίων, όμως, που το βεβαίωσε και η αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, δεν είχε να πει κουβέντα.
Προφανώς και τα προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι ευρύτερα, όμως και ο κ. Φορτσάκης δεν είναι τυχαίος. «Πολυθεσίτης» ως προς διάφορες επιτροπές και συμβούλια, συμπεριλαμβανομένου του εποπτικού συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ, με τη δικηγορική εταιρεία στην οποία συμμετέχει να παίζει ρόλο συμβούλου στην εκποίηση του τέως αερολιμένα Ελληνικού, είναι άνθρωπος κοντά στην πολιτική εξουσία.
Οι επιλογές του κ. Φορτσάκη δεν είναι ατομικές. Εκφράζουν έναν πολιτικό σχεδιασμό να μετατραπούν τα πανεπιστήμια σε αυταρχικά εκπαιδευτήρια και να επιβληθεί κλίμα καταστολής ενάντια στα κινήματα που αντιστέκονται στην αγοραία παιδεία, πρώτα και κύρια στην «ανορθογραφία» του μαχητικού φοιτητικού κινήματος που τόσες φορές έχει ανατρέψει κυβερνητικά σχέδια.
Υποστηρικτές του κ. Φορτσάκη εντός και εκτός πανεπιστημίων υπάρχουν αρκετοί. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο της αγοράς και πανεπιστημιακούς που να αντιμετωπίζουν το πανεπιστήμιο ως εφαλτήριο για επαγγελματική και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Όμως, υπάρχουν πολλές και πολλοί συνάδελφοι που αισθάνονται ότι ο κ. Φορτσάκης δεν μπορεί να μιλά στο όνομά τους.
Που θέλουν να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια και θεωρούν τους φοιτητές συνοδοιπόρους στην περιπέτεια της γνώσης και της έρευνας.
Που δεν ξεχνούν ότι το 1973 οι «ταραξίες» με τις καταλήψεις τους υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία και την ελευθερία σε αυτό τον τόπο, όχι οι υπερασπιστές του «νόμου και της τάξης».
(μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ)
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 31/10
