Δικαιοσύνη για τις τράπεζες
του Θόδωρου Συμεωνίδη
Το πρόσφατο νομοσχέδιο με τίτλο «Τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας» έχει καθαρό ταξικό πρόσημο στο περιεχόμενο:
τα κάνει δύσκολα για τους εργαζόμενους και το λαό και απλά για τις τράπεζες και τους οικονομικά ισχυρούς. Οι κυριότερες κατευθύνσεις του είναι οι εξής:
Πρώτο, καταργείται η κατάθεση των μαρτύρων στην πολιτική δίκη (παραμένει μόνο ως εξαίρεση). Αντικαθίσταται από προσκόμιση ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων. Η πραγματική αιτία της επιλογής αυτής είναι οι δραστικές περικοπές στα έξοδα λειτουργίας των δικαστηρίων και η απροκάλυπτη πίεση στους διαδίκους για αποσυμφόρησή τους.
Δεύτερον, η αρμοδιότητα των μονομελών δικαστηρίων διευρύνεται σε τόσο επικίνδυνο σημείο, ώστε μονομελή δικαστήρια να εκδικάζουν τον βασικό όγκο των υποθέσεων, με κίνδυνο την απολυτοποίηση των φαινομένων δικαστικής αυθαιρεσίας.
Τρίτο, περιορίζεται η έννομη προστασία: Καταργείται η δυνατότητα αυτοπρόσωπης παράστασης των διαδίκων, χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο σε δίκες στις οποίες υπήρχε σχετικό δικαίωμα μέχρι τώρα.
Τέταρτο, προβλέπεται αύξηση των παραβόλων. Διατηρείται κι ενισχύεται το υψηλό κόστος πρόσβασης στη δικαιοσύνη.
Πέμπτο, καταργείται στην πράξη η προτεραιότητα των εργατικών απαιτήσεων, ενώ αντιμετωπίζονται προνομιακά οι απαιτήσεις των τραπεζών.
Έκτο, γίνεται προσαρμογή ολόκληρης της αναγκαστικής εκτέλεσης στα μέτρα των τραπεζών και αλλάζει το καθεστώς των πλειστηριασμών. Διασπάται η αρχή της μίας κατάσχεσης, καθιστώντας πολυδάπανη και δυσχερή την άμυνα του οφειλέτη, δίνοντας στις τράπεζες πρωτεύοντα ρόλο στο στάδιο της εκτέλεσης εξαιτίας της οικονομικής ισχύος τους, ενώ αναδιατάσσει τα προνόμια υπέρ των τραπεζών. Οι αντιδραστικές επιλογές του νομοσχεδίου ασφαλώς και δεν σταματούν εδώ. Είναι όμως αδύνατο να εξαντληθούν μέσα σε λίγες γραμμές. Το νομοσχέδιο αυτό είναι στο σύνολό του ένα νομοθετικό έκτρωμα. Εξυπηρετεί μόνο αυτούς που θέλουν τα δικαστήρια παραμάγαζο των τραπεζών και οπλίζει το χέρι της κυβέρνησης και του κάθε ψευτομεταρρυθμιστή του υπουργείου, με την αγαστή σύμπραξη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων να κάνουν απρόσιτη την πρόσβαση στη δικαστική προστασία. Ο επίσημος συνδικαλισμός αρνείται την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων και εξαγγέλλει δημοψήφισμα. Εντελώς αυθαίρετα προσπαθεί να θέσει στο περιθώριο τη δυνατότητα αποφασιστικών κινητοποιήσεων. Στην ίδια γραμμή με τη γνωστή απαίτηση της τρόικας για το νέο 330 και την εξαγγελία Φορτσάκη για ηλεκτρονική ψηφοφορία στους φοιτητές! Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς προωθούν μια γραμμή ανατροπής της πολιτικής αυτής με λογική αγωνιστικού μετώπου ρήξης κι ανατροπής.
