Το δάγκωμα του σκορπιού και η έξυπνη παγίδα στον ΣΥΡΙΖΑ
Στέλιος Κούλογλου
Είναι όπως το ανέκδοτο με τον σκορπιό, που δαγκώνει τον βάτραχο που τον κουβαλάει στην άλλη όχθη του ποταμού και του λέει πριν πνιγούν και οι δύο:
«το ξέρω ότι θα πεθάνω και εγώ, αλλά δεν μπορούσα να μην σε δαγκώσω. Είναι η φύση μου». Ο πρωθυπουργός θέλησε να κάνει χθες από τις Βρυξέλλες, άνοιγμα στον ΣΥΡΙΖΑ: «Τώρα που δεχόμαστε τα συγχαρητήρια των Ευρωπαίων θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό και ασφαλές για την Ελλάδα αν υπήρχε τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό μία ελάχιστη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης» είπε ο κ. Σαμαράς, αλλά δεν μπόρεσε να κρατηθεί για πολύ και συνέχισε: «Αντί αυτού βλέπω μία απόλυτη άρνηση και το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να αποκρυπτογραφήσει τις ενστάσεις της κάθε συνιστώσας».
Γιατί αν υπάρχει εδώ ένα φαρμακερό δάγκωμα του σκορπιού, αυτό δεν αφορά την διακομματική συναίνεση στην Ελλάδα, αλλά την νέα συμφωνία που η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει με τους εταίρους. Η συμφωνία προβλέπει ότι η πιστωτική γραμμή από την οποία η Ελλάδα θα αντλεί χρήματα θα ενεργοποιείται στην περίπτωση που η χώρα δεν έχει δυνατότητα δανεισμού στις αγορές χωρίς δική της υπαιτιότητα. Αν όμως η νέα κυβέρνηση επιδεικνύει δημοσιονομική απειθαρχία και μεταρρυθμιστική χαλάρωση, σύμφωνα με την ορολογία του Βερολίνου, τότε η κάνουλα θα κλείνει ή πάντως θα χρησιμοποιείται η απειλή ότι μπορεί να κλείσει.(περισσότερα στην ανάλυση: Τώρα το λένε "σύνεση").
Δεν είναι βέβαιο ότι η συμφωνία θα οριστικοποιηθεί, καθώς προηγείται η αξιολόγηση της τρόικας και η πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων που οι δανειστές ζητούν τώρα με επιτακτικό τρόπο, μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στην ηρωική έξοδο από το παλιό μνημόνιο. Πάντως το νέο μνημόνιο, γιατί περί αυτού θα πρόκειται με άλλο όνομα, συμφέρει και τις δύο πλευρές. Η μεν κυβέρνηση θα το πουλήσει στο εσωτερικό ως το τέλος των μνημονίων και ως συμφωνία αποχώρησης του ΔΝΤ, του οποίου η συνεχιζόμενη παρουσία γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως "τεχνική βοήθεια". Πάνω σε αυτήν την συμφωνία θα θέσει το εκλογικό δίλημμα, στην πολύ πιθανή περίπτωση των πρόωρων εκλογών. Νωρίτερα ίσως προσπαθήσουν να την περάσουν και από την Βουλή με την ελπίδα συσπείρωσης και ανεξάρτητων βουλευτών, σε μία avant premiere, με καλύτερους όρους, της ψηφοφορίας για πρόεδρο.
Οι Ευρωπαίοι θα προτιμούσαν φυσικά να συμφωνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ, εξ ου και τα ανοίγματα Σαμαρά. Αλλά σε κάθε περίπτωση, επικαλούμενοι μια φρέσκια συμφωνία με τη χώρα χωρίς το κακό όνομα του παλιού μνημόνιου, θα έχουν ένα ακόμη ισχυρό όπλο στα χέρια τους, στην διαπραγμάτευση με μια κυβέρνηση της αριστεράς.
