Για την κυρία Αγάπη!
Στις 18 Νοεμβρίου 2014 ημέρα Τρίτη, έφυγε από τη ζωή η κυρία Αγάπη. Σύζυγος του επώνυμου δημοσιολόγου κ. Αναστάσιου Μπέλλου, μητέρα του Ζήση, Ιδρυτή-Διευθυντή του Δυτικομακεδονικού ημερολογίου, της Κατερίνας ικανοτάτης δικηγόρου και γιαγιά τεσσάρων αξιολάτρευτων εγγονών.
Γνώρισα την οικογένεια Μπέλλου δεκαετίες πριν από τις στενές σχέσεις που είχε με τις θείους μου Κων/νο και Θωμά Σιαμπανόπουλο (συνάδελφοι, κοινή πορεία, κουμπαριά, συγκατοίκηση..) και είχα την καλή τύχη να συγκατοικώ μαζί τους πάνω από 30 χρόνια.
Με την κυρία Αγάπη κάθε καλημέρα, κάθε κουβέντα μαζί της και ακόμα περισσότερο η συζήτηση με καφέ στο σπίτι της ήτανε χαρά, ευχαρίστηση, ένεση αισιοδοξίας. Δεν άκουσα από αυτή τη γυναίκα αρνητικά λόγια για κανέναν, δεν άκουσα έναν αναστεναγμό της, ούτε γκρίνια ούτε ματαιοδοξία.
Ήτανε οπλισμένη με περίσσεια καλοσύνης, αγάπης, υπομονής.
Ήτανε η γυναίκα του μέτρου, της συμμετοχής, της δουλειάς, της νοικοκυροσύνης.
Αναρωτιόμουνα πολλές φορές πώς τόσα χαρίσματα πάνω της πως πετυχαίνει και κρατάει σταθερά την ίδια αξιοπρεπή στάση ζωής και συμπεριφοράς.
Ξαναδιαβάζω γράφοντας στη μνήμη της το βιβλίο «Μνήμες Κοζάνης» όπου αναφέρεται η οικογένειά της για την «άδολη στοργή, πηγαία μοιρασμένη αγάπη της γνήσιας Κοζανίτισσας Ματιώς Αθανασιάδη.... με αναπτυγμένο το μητρικό φίλτρο» είναι η μητέρα της Αγάπης της οποίας κληρονόμησε τα χαρίσματα, και για την ίδια «Ενθυμούμαι μόνο τη ροδοκόκκινη με τα κατάμαυρα υπέροχα μαλλιά Αγάπη. Ένα κόσμημα αισθητικής το οποίο πολλαπλασίαζε η καταγάλανη μαθητική ποδιά».
Η κυρία Αγάπη δίδαξε με τη ζωή της. Δίδαξε πως αν κυριαρχεί πάνω σου η καλοσύνη , η ταπεινοφροσύνη, η αλήθεια, όλα μπορείς να τα πετύχεις. Πως το μεγάλο το πετυχαίνεις στα μικρά, καθημερινά και ανθρώπινα, αρκεί να επιλέξεις το δρόμο της Αρετής.
Έτσι σεμνά και ταπεινά όπως έζησε , έτσι και μας αποχαιρέτησε. Ήσυχα και απλά , αφού έκανε το χρέος της στη ζωή: ως καλή και υπομονετική σύζυγος, με την ελληνοχριστιανική αγωγή στα παιδιά της, με τις φιλανθρωπίες και αγαθοεργίες στους ανήμπορους συνανθρώπους , αφήνοντας πίσω ικανούς και άξιους απογόνους, κύρια με ένα αξεπέραστο παράδειγμα με τη στάση ζωής της.
Αγάπη σε ευχαριστούμε . Νοιώθουμε τυχεροί από την γνωριμία και πολύχρονη συγκατοίκηση μαζί σου. Καλό παράδεισο να έχεις . Αιωνία σου η μνήμη.
Οικογένεια Ευάγγελου Σιαμπανόπουλου
