Σε ένα μήνα θα μιλήσει ο λαός - του Μανώλη Πατσώνα
Τέλος και η δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από την σημερινή βουλή. Υπέρ ψήφισαν οι 168 βουλευτές και παρών 131. Οι νέοι πρόθυμοι είναι 8 βουλευτές.
Ουδέν σχόλιο για αυτούς. Τι να πεις π.χ. για κάποια βουλευτίνα που ενώ πριν την πρώτη ψηφοφορία με ανακοίνωσή της θεωρούσε υπεύθυνη την συγκυβέρνηση για όλα τα κακά του τόπου, στη δεύτερη ψηφοφορία ψήφισε υπέρ της υποψηφιότητας Δήμα. Τι να πεις για εκείνους τους βουλευτές που τασσόταν υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και ξαφνικά χωρίς κανένα σοβαρό λόγο έκαναν μια μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα ψηφίζοντας υπέρ, δηλαδή όχι μόνο υπέρ των μέχρι σήμερα μνημονίων, αλλά και υπέρ της συνέχισής τους για τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα τους θυμόμαστε για πολλά-πολλά χρόνια η μάλλον για πάντα. Γιατί όσα γράφει η ιστορία δεν τα ξεγράφει ποτέ. Εύγε λοιπόν «κύριοι» και εις ανώτερα.
Δεν αξίζει τον κόπο να ζητήσεις από αυτούς εξηγήσεις τι τους έπεισε να αλλάξουν απόφαση μέσα σε ελάχιστες μέρες. Να σου πουν η πίεση που δέχτηκαν από τους ψηφοφόρους τους, το πατριωτικό τους καθήκον, η συνείδηση τους, ή το διάγγελμα του πρωθυπουργού; Αστεία πράματα. Το βασικό, που δεν πρέπει να διαφύγει, είναι ότι για πρώτη φορά δημοσίως και υψηλόφωνα ένας Πρωθυπουργός υπόσχεται υπουργικούς θώκους σε όποιον αλλάξει γνώμη και ψηφίσει τον Πρόεδρο της αρεσκείας του. Η ωμή και κυνική αυτή παραδοχή, δείχνει το επίπεδο της ηθικής κατάπτωσης αυτής της κυβέρνησης και του πολιτικού προσωπικού που επιχειρεί να διασωθεί στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Ζήσαμε αρκετούς πολιτικούς στο παρελθόν, η τους «γνωρίσαμε» δια μέσου της ιστορίας. Πολιτικούς εγωκεντρικούς, αμοραλιστές, εξουσιομανείς κ.λ.π. Αλλά όταν η πραγματικότητα τους «άδειαζε», εγκατέλειπαν την καρέκλα, είτε για να γλιτώσουν είτε για να διευκολύνουν τις εξελίξεις.. Τόσο ο Σαμαράς, όσο και ο Βενιζέλους διαθέτουν τα χαρακτηριστικά των μεγαλύτερων πολιτικών τυχοδιωκτών της μεταπολίτευσης και έχουν «αγκιστρωθεί» στις καρέκλες. Έτσι ακόμη και η όποια υπόσχεση για εκλογές μέσα στο 2015, δεν έχει καμία υπόσταση όταν εκφέρεται από αυτούς τους πολιτικούς που υποσχέθηκαν διαπραγμάτευση και ανάπτυξη και έφεραν θύελλες και «success» story.
Μας μιλάνε για συναίνεση για το καλό του τόπου. Που ήταν χαμένη αυτή η συναίνεση όταν για παράδειγμα ασχημονούσαν βάναυσα εναντίον της παιδείας, όχι μόνο με την υποχρηματοδότηση (κάτω από το 2% το 2015 θα είναι το ποσόν για την παιδεία), αλλά και με τους διάφορους νόμους που στην ουσία διαλύουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και κάνουν απαγορευτικές τις σπουδές για παιδιά φτωχών οικογενειών.
Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι θα χάσουν το κράτος φέουδο. Αυτό το κράτος που δεκαετίες τώρα τους εξέθρεψε σε βάρος των συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Και δυστυχώς έχουν το θράσος σήμερα να ισχυρίζονται ότι θέλουν να αναδομήσουν ότι οι ίδιοι κατέστρεψαν με τις πολιτικές τους.
Ε, ναι λοιπόν κύριοι πρόθυμοι αυτούς στηρίζετε με την ψήφο σας. Είναι ψήφος αντιλαϊκή και υπέρ των συμφερόντων των λίγων η μάλλον των ελαχίστων. Όμως οι εκλογές έρχονται σε ένα μήνα είτε το θέλετε είτε όχι και τότε θα αντιμετωπίσετε τη λαϊκή οργή και εσείς και τα κόμματά που στηρίζετε.
Μανώλης Πατσώνας