Το πουλάκι, το πουλάκι!

Της Έλενας Ακρίτα

Οι πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά τη Χούντα γινονται στις 17 Νοεμβρίου 1974.

Σαν χτες θυμάμαι την μητέρα μου Σύλβα Ακρίτα - πρώτη γυναίκα βουλευτίνα στην ιστορία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (Μερκούρη, Φλέμινγκ κλπ ήταν μεταγενέστερες). Την έβλεπα απ' τα θεωρεία καθισμένη στο πρώτο έδρανο δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου.
       Μεγάλες στιγμές για την χώρα. Η Εθνική Ελλάδας στην αίθουσα του Κοινοβουλίου: Πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβυτερος, Γιώργος Μαύρος αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Ανδρέας Παπανδρέου (με 13 μόνο βουλευτές ακόμα).
             Και...
            Και Ενωμένη Αριστερά.
       Ο συνασπισμός αριστερών κομμάτων όπου συμμετείχαν: Ο Χαρίλαος Φλωράκης από το ΚΚΕ, ο Μπάμπης Δρακόπουλος από το ΚΚΕ Εσωτερικού. Κι ο Ηλίας Ηλίου από την ΕΔΑ, ο οποίος ήταν και Πρόεδρος της Διοικούσας επιτροπής της Ενωμένης Αριστεράς.
      Περίπου 70 χρονών τότε, ο Ηλιού ήταν μια εξαιρετικά σεβάσμια και κοινής αποδοχής πολιτική προσωπικότητα.
      Στην εναρκτήρια ιστορική συνεδρίαση, λόγοι υγείας κράτησαν μακριά τον Ηλία Ηλιού.
      Όταν η υγεία του αποκαταστάθηκε ήρθε στο Κοινοβούλιο.
                                     Μεγάλη στιγμή!
       Μόλις ο Πρόεδρος της ΕΑ μπήκε στο Κοινοβούλιο, όλη η αίθουσα - 300 βουλευτές ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΑ - σηκωθηκε σε ένδειξη σεβασμού και σύσσωμη χειροκρότησε τον μεγάλο άνδρα.
             Αυτά το 1974...
       Σαράντα χρόνια μετά (κι αφού έχει προηγηθεί μια κοινοβουλευτική με βρισιές, μούντζες, κρεμάλες, γουναράδικα κι άλλα γλαφυρά)...
       Στα ΙΔΙΑ έδρανα οι βουλευτές του Ποταμιού Ορφανός, Αμυράς και Θεοχάρης χασκογελώντας βγάζουν σέλφι με τα κινητά τους. Και χαχανίζουν λες κι είναι έτοιμοι να αναφωνήσουν:
                "Λίζα έλα, θα κάνουμε μπανάνα!"
       Κατακραυγή. Κάποιοι σπεύδουν να τους δικαιολογήσουν:
                  "Νταξ μωρέ, πρωτάκια είναι!"
       Όχι, κύριοι. Πρωτάκια ΔΕΝ είναι. Πρωτάκια είναι τα 6χρονα. Μόνον. Τα παιδάκια που πάνε Α' Δημοτικού κρατώντας σφιχτά το χεράκι της μαμάς.
                  Πρωτάκια δεν είναι.
                  Ενήλικοι άνθρωποι είναι.
 Κι οι ενήλικοι άνθρωποι - μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου πάντα - δεν σαλιαρίζουν με την κάμερα του smart phone.
                  To phone είναι smart.
                  Αυτοί δεν είναι smart.
      Καθόλου smart. Δυστυχώς για αυτούς που τους ψήφισαν. Δυστυχέστερα για μας που δεν τους ψηφίσαμε - αλλά θα τους λουστούμε. Κι μάλιστα σε τόσο κρίσιμες στιγμές…
       Θα μου πεις "γιατί σου κάνει εντύπωση";
       "Γιατί σε εντυπωσιάζει μια σέλφι;"
       Διότι αυτή η σύντομη αλλά απεχθής στιγμή - ακριβώς όσο διαρκεί το φλας μιας φωτογραφίας - αποτύπωσε με ανατριχιαστική διαύγεια όλο αυτό το ιδεολογικοπολιτικό αλαλούμ που λέγεται Κοινουβούλιο 2015.
       1974: Δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί αποθεώνουν όρθιοι τον Ηλία Ηλιού.

      2015: Το πουλάκι, το πουλάκι: Τρία πουλάκια κάθονται και βγάζουνε και σέλφι.

                  Στην ίδια αίθουσα.
                  Στα ίδια έδρανα.
                  Στον ίδιο λαό;;;

Πηγή: tanea.gr/instanea/me-tin-elena