«Επιχείρηση ασφυξία»: Ο μεγάλος πόλεμος του Αλέξη Τσίπρα
Από τη «νέα εποχή» έως την «αντιμνημονιακή παρένθεση» μπορεί και να είναι μια ανάσα δρόμος. Ο Αλέξςη Τσίπρας το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Κι αν πέρασε τον πρώτο «κάβο», με το χθεσινό του διάγγελμα
κήρυξε απλά τη γενική επιστράτευση για τους μεγάλους πολέμους που έρχονται.
Το δεύτερο, ακόμη πιο σκληρό crash test, θα παιχτεί στο τέλος Απριλίου. Τότε, στα κρατικά ταμεία θα πρέπει να εισρεύσουν οπωσδήποτε τα χρήματα – ή τμήμα έστω – της περίφημης δόσης των 7 δις. Για να γίνει η εκταμίευση θα πρέπει να αποτιμηθεί η απόδοση των μεταρρυθμίσεων που θα έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση και να δοθεί το Ο.Κ. από τους «θεσμούς».
Και η τρίτη μεγάλη μάχη – ίσως και ο ολοκληρωτικός πόλεμος πλέον – θα έρθει τον Ιούνιο. Οταν λήγει η συμφωνία-γέφυρα και θα πρέπει να κλειδώσει το «νέο συμβόλαιο» με την Ευρώπη και να μπει στο τραπέζι το θέμα του χρέους. Μόνον μέσα στον Ιούνιο, η Ελλάδα οφείλει να κάνει αποπληρωμές περίπου 2,5 δισ ευρώ στο ΔΝΤ και σε κατόχους εντόκων. Τον Ιούλιο έχουν λαμβάνειν 2 δισ ευρώ οι κάτοχοι εντόκων, μισό δις το ΔΝΤ και άλλα 2,5 δισ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τον δε Αύγουστο πρέπει να πληρωθούν 1 δισ για έντοκα και άλλα 3 δισ ευρώ στην ΕΚΤ. Αυτοί και μόνον οι αριθμοί, μαζί με τον απόλυτο έλεγχο των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ, προδιαγράφουν και την ένταση των «πυρομαχικών» του αντιπάλου. Και, απλά, επιβεβαιώνουν πως η συμφωνία της Παρασκευής στο Eurogroup δεν ήταν παρά η βαθιά ανάσα πριν παιχτεί το μεγάλο και τελικό ΣΤΟΙΧΗΜΑ
.
Το πλαίσιο το έδωσε πλήρως στην ανάλυσή του το γερμανικό Spiegel: «Η προσωρινή συμφωνία», έγραψε, «για τετράμηνη παράταση του τρέχοντος προγράμματος βοήθειας για την Ελλάδα αποτρέπει μεν μια ενδεχόμενη ελληνική κρατική χρεοκοπία, αλλά αφήνει ταυτόχρονα πολλές λεπτομέρειες ανοιχτές και αναβάλλει αρκετές αποφάσεις. Λειτουργεί περισσότερο ως συμφωνία κατάπαυσης του πυρός παρά ως σύναψη ειρήνης».
Το θέμα είναι πως αυτή η κατάπαυση πυρός δεν έκλεισε με την ίδια θετική βούληση από αμφότερες τις πλευρές. «Χθες, αποτρέψαμε το σχέδιο των τυφλών, συντηρητικών δυνάμεων, μέσα και έξω από τη χώρα, να προκαλέσουν ασφυξία στην Ελλάδα στις 28 Φεβρουαρίου», είπε στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός.
Οι ίδιες συντηρητικές δυνάμεις, όμως – από τον Σόιμπλε και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα έως την... σκιώδη κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά και της Συγγρού - θα κινηθούν ξανά, επάνω στο σαφές και δεδηλωμένο πλέον σχέδιο: Το σχέδιο της «αριστερής» ή «αντιμνημονιακής παρένθεσης» με όπλα την πιστωτική ασφυξία και την πολιτική ακύρωση της κυβέρνησης. Με ομήρους τις τράπεζες, κάθε μέτρο των κυβερνητικών εξαγγελιών που θα περνά από τη Βουλή θα προϋποθέτει κι έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο Γολγοθά. Και για όσα «παγώσουν» ή δεν περάσουν θα καραδοκεί η κοινωνική και πολιτική ακύρωση της κυβέρνησης.
«Οι Έλληνες θα δυσκολευτούν να εξηγήσουν τη συμφωνία στους ψηφοφόρους τους», είπε με πλεόνασμα αλαζονικής έπαρσης ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μετά το Eurogroup. Η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει ο Αλέξης Τσίπρας σ' αυτό είναι ένα «new deal» ειλικρίνειας με τους ψηφοφόρους. Αυτοί, άλλωστε, είναι και οι μοναδικοί σύμμαχοι στους οποίους μπορεί να ελπίζει στον μεγάλο πόλεμο που έρχεται...
