Χαμογελάστε, παρακαλώ!
Νίκος Μπογιόπουλος
Το πενάκι της στήλης,
γερμένο πλέον υπό το βάρος των διαπραγματεύσεων,
καθηλωμένο από το βαρύγδουπο των (και δικών του) αναλύσεων περί τα τεκταινόμενα και τα μελλούμενα,
ανήμπορο πια να παρακολουθήσει την κρισιμότητα των συνεδριάσεων στα «Eurogroup», στα «Euroworking και στα «Euro-οτιδήποτε»,
μπουχτισμένο καθότι κάθε συνεδρίαση είναι κρισιμότερη από την προηγούμενη και λιγότερο κρίσιμη από την επόμενη που θα είναι η πιο κρίσιμη μέχρι να φτάσουμε στην μεθεπόμενη που θα είναι ακόμα κρισιμότερη,
στομωμένο από την («πρώτη φορά Αριστερά») διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση του ΦΠΑ, το ξεπούλημα των λιμανιών, τη ρύθμιση υπέρ Μεγάρου (Μουσικής) κι άλλα τέτοια «ωραία» και «αντιμνημονιακά»,
παραχωρεί σήμερα τη θέση του σε κάποιους πραγματικά χαλκέντερους.
Μαζί με τις ευχαριστίες μας στους συναδέλφους και την εκτίμησή μας που με δυο γραμμές μπορούν να φωτίσουν όσα εμείς χρειαζόμαστε «σεντόνια» από λέξεις για να τα πούμε (και πάλι δεν τα καταφέρνουμε),
μαζί με τις καλημέρες μας, επιτρέψτε μας σε αυτό το διάλλειμα να μοιραστούμε μαζί σας την προτροπή ενός καλού φίλου:
«Χαμογελάτε, κι αν κάτι πάει στραβά, τότε χαμογελάστε στραβά»!