kozanitvbanner1363x131pix

banner 728x90 PJC 4

b834pix

ecofloor230

ΤΕΝΤΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 1

pantelidisGIF834pix

asepop 2021 a

artinhouse2

garden hall banner1

musicart834pix

κοζάνη, ειδήσεις, νέα, Πτολεμαΐδα

noisi1

Στα σύρματα των Εγγλέζων

Όταν κάποιος γιορτάζει τα γενέθλιά του, του ευχόμαστε "Χρόνια Πολλά" και συνήθως συμπληρώνουμε "να τα κατοστήσει". Μα σήμερα κάτι πρέπει να προσθέσουμε, γιατί τα εκατό είναι λίγα! Ίσως  ένα αιώνα! Του Γιώργου Γούσια

Ο εορτάζων κλείνει τα 99 του χρόνια και εισέρχεται ακμαίος στον εκατοστό (100) χρόνο της ζωής του!  Ο  Νίκος Τασιάκος, που άφησε το χωριό του στα δώδεκά του χρόνια, ο εθελοντής του πολεμικού ναυτικού, ο υπαξιωματικός του υποβρυχίου Παπανικολής, ο έγκλειστος στα σύρματα των άγγλων στην έρημο της Αφρικής, ο ταξιδευτής και επισκέπτης εκατοντάδων λιμανιών της υφηλίου, ο αιώνιος έφηβος, έχει σήμερα τα γενέθλιά του. Του ευχόμαστε να ζήσει άλλα 100 χρόνια, να είναι υγιής και να έχει αυτή την εκπληκτική διανοητική διαύγεια! Χρόνια πολλά, λεβέντη μας μπάρμπα Νίκο!

Γνωστός στο πανελλήνιο ως ο -εδώ και αρκετά χρόνια- μοναδικός επιζών από το πλήρωμα του θρυλικού Παπανικολή, ο Νικόλαος Τασιάκος, είχε μια πολυκύμαντη ζωή. Κι αν τα σχετικά με τη δράση του την περίοδο αυτή είναι γνωστά σε πολύ κόσμο από συνεντεύξεις σε εφημερίδες, περιοδικά, πρακτορεία ειδήσεων, τηλεοράσεις κλπ, για τη μετέπειτα ζωή του ελάχιστα γνωρίζουμε.

Πριν από λίγα χρόνια, ο Ν.Τασιάκος μου εμπιστεύθηκε την αυτοβιογραφία του. Απ’ αυτή θα σας παρουσιάσω σήμερα ένα μικρό απόσπασμα. Αναφέρεται στην περιπέτεια που έζησε, όταν την άνοιξη του 1944 έφτασε στη Μέση Ανατολή και βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα των γεγονότων, που είναι γνωστά ως κίνημα της Μέσης Ανατολής. Το απόσπασμα έχει σχέση με τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο εξορίας των Άγγλων με το όνομα Μίνιστερ, όπου με εκατοντάδες συναδέλφους του  πέρασε αρκετούς μήνες. Συμπληρώνω και επισημαίνω το γεγονός της πολύ καλής γραφής του Ν.Τασιάκου, όπου δεν χρειάστηκε να γίνουν παρά ελάχιστες και επουσιώδεις παρεμβάσεις!

«...Δεν τελειώσαμε την κουβέντα και φθάσανε τα αρματαγωγά με Έλληνες και Εγγλέζους, μας  μάντρωσαν μέσα και γραμμή για την έρημο. Εκεί που μας πήγαν άρχισε η διαλογή, ποιος είναι πιο επικίνδυνος και ποιος όχι. Στήσανε μια μεγάλη σκηνή, βάλανε και ένα παραβάν, ένα τραπέζι και καρέκλες. Πίσω από το παραβάν, υπήρχαν άτομα από κάθε πλοίο, που γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα. Ένας-ένας περνούσε μπροστά απ’ αυτή την επιτροπή που ρωτούσε το όνομα σου δυνατά. Απαντούσες και εσύ μεγαλοφώνως και από το παραβάν έβγαινε στην κορυφή ένα γράμμα, ανάλογα με τη δράση που είχες Α, Β, Γ. Το Α σήμαινε επικίνδυνος, το Β λιγότερο, το Γ άγνωστος. Και μας χωρίσανε και σε στρατόπεδα. Εγώ είχα μόνο μια εβδομάδα δε με γνώριζε κανένας και πήρε το μάτι μου να με χαρακτηρίζουν με το γράμμα  Γ. Δεν είχα καμία δράση πουθενά γιατί μόλις είχα φτάσει, όπως είπα, στην περιοχή. Αφού τέλειωσε το «πανηγύρι», πήραν τους πιο σκληρούς και μας αφήσανε σαν τα πρόβατα, στην αρχή ούτε φαγητό, ούτε νερό. Ευτυχώς είμαστε κοντά στη θάλασσα και σκάβαμε στην άμμο για νερό. Ανοίξαμε πηγάδι 50 μέτρα από τη θάλασσα και το νερό αλμυρό. Ένα παράδοξο, πιο κοντά, 3 μέτρα από εκεί που έφτανε το κύμα, βρήκαμε νερό γλυκό σε βάθος μισό μέτρο. Γέμισε η παραλία γούρνες από νερό. Ο μισός Ελληνικός στρατός ανακουφίστηκε από τη δίψα της ερήμου.

Τώρα αρχίζει άλλος Γολγοθάς. Μάθαμε ότι πιο πέρα στην έρημο, σε ένα μέρος που το λέγανε Μίνιστερ, μέσα στα σύρματα έχουν Ιταλούς αιχμαλώτους και ότι θα φύγουν οι Ιταλοί και θα πάμε εμείς.

Πήγαμε πράγματι, οι Ιταλοί είχαν μισοεγκαταλείψει το στρατόπεδο, αλλά φαίνεται πως δημιουργήσαμε κάποιο πρόβλημα στους ...μόνιμους κατοίκους της ερήμου, οι οποίοι αισθάνθηκαν ενοχλημένοι με την  παρουσία μας εκεί και άρχισαν να μας επισκέπτονται τη νύκτα. Ήταν τρεις διαφορετικές φυλές. Οι πρώτοι γείτονες κάνανε την επίσκεψη αργά κοντά στα μεσάνυχτα. Ήταν κάτι αρουραίοι σαν κουνέλια!   Τις ημέρες ήταν οι σκορπιοί! Και οι πιο επικίνδυνοι, που έρχονταν από το απόγευμα και μετά, ήτανε τα φίδια!Όταν ξαπλώναμε το βράδι έπρεπε προσεκτικά να τινάξουμε τα ρούχα και το μαξιλάρι μήπως είναι κανένα χωμένο από κάτω, ευτυχώς είχαμε κάποιον καλό φύλακα και όλη τη νύχτα μας προστάτευε, ένα φοβερό σκυλί, το οποίο  όπου έβρισκε τρύπα τη μύριζε και έσκαβε, έβγαζε τον αρουραίο, τον έπνιγε και τον άφηνε.  Με τα φίδια είχε δυσκολίες. Τα γαύγιζε γύρω-γύρω και τα ανάγκαζε να φύγουν για λίγο. Όλο το διάστημα είχαμε προβλήματα. Πας να ξαπλώσεις και κουνάς τα ρούχα σου και βλέπεις το φίδι να φεύγει, είναι δυνατόν να ξαπλώσεις; Πάντως το συνηθίσαμε και αυτό έως ότου μας έρθει κάτι άλλο. Όπως και έγινε.
 

 

                                                                                                                                                                                                                                                                                   
Μετά από λίγες ημέρες ήρθαν Κύπριοι στρατιώτες των Άγγλων και μας κάνανε έλεγχο. Αδειάσαμε τους σάκους με τα ρούχα, μας ψάχνανε για όπλα και ό,τι τους άρεσε το παίρνανε. Μετά απ’ αυτό το γεγονός κι αφού είχαν αδειάσει τα συρματοπλέγματα από τους Ιταλούς, μας φέρανε και σκοπούς, μαύρους Σουδανέζους και Ινδούς, και τους βάλανε στις τέσσερες γωνίες. Και δε έφτανε που μας κλείσανε στα σύρματα, χωρίσανε και το  στρατόπεδο σε τέσσερα ή πέντε τμήματα για να μην έχουμε επαφές μεταξύ μας και αρχίσανε και τα καψόνια. Μας φέρανε τρόφιμα χωρίς καζάνια και αργότερα όλο και λιγότερα τρόφιμα.

Στο σύρμα μας οργανώθηκε μια επιτροπή και πήρε την απόφαση να γίνειαπεργία πείνας. Για να έχει επιτυχία έπρεπε να πάρουν μέρος όλα τα σύρματα, έλα όμως που δεν μπορούσαμε να έχουμε επαφές! Αλλά το ρωμαίικο μυαλό κάτι θα βρει και πράγματι το βρήκε. Με διάφορους τρόπους και προφάσεις προμηθεύτηκαν χαρτί και άλλα υλικά που ήταν απαραίτητα και φτιάξανε έναν τεράστιο χαρταετό που έγραφε να κάνουμε απεργία πείνας. Ο αετός σηκώθηκε ψηλά, έτσι που τον είδαν από όλα τα γειτονικά σύρματα και απάντησαν όλοι με ένα "ναι". Μετά από λίγες μέρες ξεκίνησε η απεργία, πετάξαμε τα καζάνια έξω από τα σύρματα και πίναμε μόνο νερό. Έγινε μόνο μια εξαίρεση για δύο παιδιά ανήλικα και ζητήσαμε από τον άγγλο που μας έφερνε νερό να φέρνει κάτι για τα παιδιά και αυτός έφερνε αυγά. Η απεργία κράτησε οχτώ ημέρες και τα πράματα βελτιώθηκαν και πήραν έναν ομαλό δρόμο.  Για την απεργία μας αυτή βγάλαμε κι ένα τραγουδάκι που έλεγε:

Τρεις μέρες την περάσαμε

Μόνο με δυο σουντάνια*
Την τέταρτη πετάξαμε
Στο δρόμο τα καζάνια.

Ανάμεσά μας ήταν κάποιοι με ιδιαίτερα χαρίσματα που απάλυναν τις στενοχώριες μας. Μια ομάδα έκανε ένα αυτοσχέδιο θέατρο που σατίριζε τη ζωή μας στην έρημο. Ένας φοβερός μίμος έκανε τον μεθύστακα τόσο καλά, που δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει τον Ορέστη Μακρή. Κάποιος άλλος είχε χώσει μέσα στο παντελόνι του ένα βιολί, που ποιος ξέρει πώς βρέθηκε εκεί και το έπαιζε, ξεκαρδίζοντάς μας στα γέλια όταν από το ξακούμπωτο παντελόνι του έβγαλε το μεσαίο του δάχτυλο τάχα να πιάσει το δοξάρι…»

Κλείνοντας, παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα με θέμα τον χαρταετό, ενός άλλου έγκλειστου σε αγγλικό στρατόπεδο, εκείνο της Ελ Ντάμπα, του αξέχαστου ηθοποιού Μίμη Φωτόπουλου, από το ομώνυμο με το όνομα του στρατόπεδου βιβλίο του:

 

«...Σήμερα το κλουβί μας άλλαξε φορεσιά, φωτίστηκε παράξενα. "Ένας χάρτινος αετός φάνηκε στον ουρανό του. "Ένας αετός πού πετούσε χαρούμενος, υπερήφανος, προκλητικός. Τρέξαμε όλοι και τριγυρίσαμε τον ιδιοκτήτη του, κι ό καθένας άπλωνε το χέρι του για ν' αγγίξει λίγο τον τεντωμένο σπάγγο.

Καθώς κοιτούσαμε τον αετό να κάνει τα τσαλιμάκια στον αέρα, γυρίσαμε είκοσι χρόνια πίσω, ξαναγίναμε παιδιά. Ή φαντασία μας τριγύριζε μέσα σ' ανοιξιάτικα χωράφια, σε πολύχρωμους αετούς, σε φουντωτές ουρές, και σε «καλούμπες».
 

Σταθήκαμε ώρες ολόκληρες και χαιρόμαστε το χάρτινο πουλί πού πετούσε λεύτερο πάνω απ' τα κεφάλια μας. Ήτανε σα νάχε κλέψει τις ψυχές μας μέσα από τα σύρματα και τις έσερνε μαζί του στο γαλάζιο φόντο τ' ουρανού.
 

Τώρα, πώς βρέθηκε ένας αετός στο κλουβί μας; Ή εφευρετικότητα των ομήρων ήτανε κάτι πού σε τρόμαζε...»
 

* Σουντάνια λέγονται στην Αίγυπτο τα αράπικα φυστίκια, ίσως και λόγω της προέλευσης τους από το Σουδάν.

 

drakotrypa.gr

Πληροφορίες για τα cookies

Τα cookies είναι σύντομες αναφορές που αποστέλλονται και αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή του χρήστη μέσω του προγράμματος περιήγησης όταν αυτό συνδέεται στο Ιντερνέτ. Τα cookies μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συλλογή και αποθήκευση δεδομένων του χρήστη όσο αυτός είναι συνδεδεμένος, για να του παράσχουν τις ζητούμενες υπηρεσίες και που ορισμένες φορές τείνουν να μην διατηρούν. Τα cookies μπορεί να είναι τα ίδια ή άλλων:

  • Technical cookies (τεχνικά cookies) που διευκολύνουν την πλοήγηση των χρηστών και τη χρήση των διαφόρων επιλογών ή υπηρεσιών που προσφέρονται από τον ιστό, όπως προσδιορίζουν τη συνεδρία, επιτρέπουν την πρόσβαση σε ορισμένες περιοχές, διευκολύνουν τις παραγγελίες & τις αγορές, συμπληρώνουν φόρμες & εγγραφές, παρέχουν ασφάλεια, διευκολύνουν λειτουργίες (βίντεο, κοινωνικά δίκτυα κλπ.).
  • Customization cookies (cookies προσαρμογής) που επιτρέπουν στους χρήστες να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους (γλώσσα, πρόγραμμα πλοήγησης - browser, διαμόρφωση, κ.α.).
  • Analytical cookies (cookies ανάλυσης) που επιτρέπουν την ανώνυμη ανάλυση της συμπεριφοράς των χρηστών του Ιντερνέτ, επιτρέπουν την μέτρηση της δραστηριότητας του χρήστη και την ανάπτυξη προφίλ πλοήγησης για την βελτίωση των ιστότοπων.

Ως εκ τούτου, όταν έχετε πρόσβαση στον ιστότοπο μας, σύμφωνα με το Άρθρο 22 του Νόμου 34/2002 των Υπηρεσιών Κοινωνίας της Πληροφορίας, στην αναλυτική επεξεργασία των cookies ζητάμε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση τους, με σκοπό να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες μας. Χρησιμοποιούμε την υπηρεσία του Google Analytics για τη συλλογή ανώνυμων στατιστικών πληροφοριών όπως για παράδειγμα ο αριθμός των επισκεπτών στον ιστότοπο μας. Τα cookies που προστίθενται από την υπηρεσία Google Analytics διέπονται από τις πολιτικές απορρήτου του Google Analytics. Αν επιθυμείτε μπορείτε να απενεργοποιήσετε τα cookies από το Google Analytics.

Παρακαλούμε, σημειώστε ότι μπορείτε να ενεργοποιήσετε ή απενεργοποιήσετε τα cookies σύμφωνα με τις οδηγίες του προγράμματος πλοήγησης σας (browser).