Όταν τα μυρμήγκια βγάζουν φτερά….

Του Παναγιώτη Τσολάκη

Η πολιτική, σήμερα, είναι ένα πεδίο δράσης και μάχης, όπου  ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται μέσα σε αυτό, προσπαθεί και παλεύει για δύο στόχους.  

Ή να βελτιώσει τα οικονομικά του και τις προσωπικές του φιλοδοξίες ή να  βελτιώσει θεσμούς , νόμους και κυρίως τη ζωή των ανθρώπων και του κοινωνικού συνόλου.

Η άποψη της κοινωνίας, απόλυτη, ότι όλοι επιδιώκουν το πρώτο, αδικεί ανθρώπους, λίγους ίσως σήμερα, που συνειδητά επέλεξαν τον δεύτερο στόχο, που για τον πολιτικό θα έπρεπε να είναι ένας, απόλυτος  και μοναδικός.

Στην πολιτική για να θεωρηθεί κάποιος πετυχημένος, με θεσμικούς όρους, πρέπει να έχει θέση, άποψη και πράξη.

Όταν η πράξη διαψεύδει την θέση και την άποψη, τότε αυτή η πολιτική είναι συγκυριακή, είναι ύποπτη, είναι κατευθυνόμενη και στηρίζεται σε κακούς επικοινωνιακούς (δημοσιογραφικούς)  όρους, σε όρους πάνελ και σε όρους Facebook.

Η πολιτική έχει τους δικούς της κανόνες, τους δικούς της θεσμούς και τα δικά της θεσμικά όργανα, μέσα από τα οποία προωθείται η θέση, η άποψη και η πράξη.

Όταν η πολιτική μεταφέρεται στα πάνελ, στα οικονομικά συμφέροντα και στο Facebook,

τότε το αποτέλεσμα δεν κρίνεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά καθορίζεται από άλλους παράγοντες.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι μια ήρεμη δύναμη, οι θέσεις των οποίων δεν άλλαξαν ούτε χιλιοστό από την ημέρα που ιδρύθηκαν, όπως συμβαίνει με άλλους πολιτικούς συνδυασμούς, εκφράζουν την πλειοψηφία των Ελλήνων, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό, γιατί άλλοι παράγοντες, όπως προαναφέρθηκε το καθορίζουν.

Η σημερινή συγκυβέρνηση είναι μειοψηφία σήμερα στο σύνολο της κοινωνίας και όμως κυβερνά!

Κυβερνά γιατί κάνουν κουμάντο οι  λεγόμενες, με την ποδοσφαιρική ορολογία, φίρμες.

Οι φίρμες όμως παίζουν για την πάρτι τους, για το προσωπικό τους κασέ, την μεταγραφή και τους προσωπικούς τίτλους και ρεκόρ.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, από θέση και άποψη, δεν χρειάζονται φίρμες, δεν χρειάζονται αστέρια, αλλά θέσεις, αξίες και πράξη.

Αυτές οι θέσεις είναι ο κίνδυνος του συστήματος που τους οδήγησε και τους οδηγεί, στην προσπάθεια διάλυσης ή αποδυνάμωσης.

Όσοι παρασύρονται σε αυτό το παιχνίδι τους ή πολιτικά ανώριμοι είναι, ή αφελείς ή μιμούνται τα μυρμήγκια που βγάζουν φτερά για να πετάξουν…

Οι υπέρμετρες  προσωπικές φιλοδοξίες, σε βάρος του κοινωνικούς συνόλου, είχαν πάντα δυσάρεστα αποτελέσματα.

Η κοινωνική θάλασσα ξεβράζει πολιτικά πτώματα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τρίτους κι ύστερα έγιναν αχρείαστοι…. όπως ο ΓΑΠ

Χαμηλά την μπάλα, απόλυτο κοντρόλ, σίγουρη πάσα, ανοιχτό μυαλό για να είσαι διαχρονικά ο αγαπημένος της κερκίδας (κοινωνίας).

Διαφορετικά την μία θα σε επευφημούν και την άλλη θα σε βρίζουν …