«Ηρθες, έφυγες...» (του Β.Π. Καραγιάννη)
Παρακολουθώ άλλοτε με προσοχή κι άλλοτε με ήπια αδιαφορία τις φυγές και διαφυγές από τον τόπο μας και τους θεσμούς του
, προσώπων που εργάστηκαν στο πολιτισμό στα γράμματα κι αλλαχού και την επακολουθούμενη ποικίλη δημόσια «θρηνωδία».
Δεν είναι η πρώτη φορά κι άλλοι φύγαμε παλιότερα και φεύγουν και τώρα, από παρόμοιες θέσεις που είναι επί το πλείστον δοτές. Λεν οι αγιορείτες: «Ηρθες έφυγες» όπως και το «Μίλησες έχασες», στην πολιτική αλλά και παντού.
Ας παύσει ο όποιος θρήνος λοιπόν και οι κωμικο-θλιβερές γλυκεράδες ότι «Ολοι φεύγουμε / που να πάρει ο διάολος» καθώς γράφει κι ο Μίλτος Σαχτούρης.
"Μια μέρα θα φύγω κι εγώ
Όπως έφυγε ο Ντύλαν Τόμας
Όπως τα μανιτάρια από το πιάτο του παπά
Όπως οι φώκιες της Αλόννησος
Όπως το περιστέρι του ψαρά
Όπως η γάτα του λωτοφάγου
Όπως οι κάτοικοι του Βυσσινόκηπου
Από το κτήμα τους το αγαπημένο
Όλοι φεύγουμε
Που να πάρει ο διάολος..."
Μίλτος Σαχτούρης