Ο καιρός με τα ανάποδα θαύματα (του Θανάση Σκαμνάκη)

Στα Πατήσια έκαναν έφοδο σε ομάδα ατόμων που βρίσκονται σε διαδικασία απεξάρτησης, ο γνωστός τσαμπουκάς του αδαή

με εξουσία, στο Κουκάκι πολιόρκησαν τις καταλήψεις και διέλυσαν με βαρειά κατασταλτικά όπλα τη συγκέντρωση αλληλεγγύης, στο μετρό αναρτήθηκαν αφίσες κατά των αμβλώσεων.

 Σε άλλη εποχή η παράθεση των περιστατικών δεν θα είχε νόημα. 

Τι θέλει να κάνει ο Λαντζ Λι με τους “Άθλιους”; Ή ακόμα κι ο Τοντ Φίλιπς με τον “Τζόκερ”; Περιγράφουν τα όσα συμβαίνουν. Αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Μήπως δεν την ξέρουμε; Αυτή είναι η σημασία και η αποστολή ενός έργου τέχνης, να μας λέει αυτό που ήδη ξέρουμε; 

Ή μήπως ξαναγυρίσαμε ακόμα και την τέχνη σε μια παλιά της εποχή, που για κάποια περίοδο θεωρήσαμε ξεπερασμένη, να καταγράφει την πραγματικότητα, να πληροφορεί για τα συμβαίνοντα, φυσικά με τα δικά της μέσα; 

Προχωράμε κάνοντας βουτιές στο πίσω. Τα ξεχασμένα αναμοχλεύονται και τα περασμένα αποκτούν επικαιρότητα!..

Ο κόσμος έχει κομματιαστεί σε μικρές πληροφορίες. Αποσπάσματα. Τα γεγονότα είναι εκδοχές, τόσο όσον αφορά το σώμα τους, όσο και όσον αφορά την πρόσληψή τους. Έτσι είναι αν έτσι το βλέπετε. Επάλληλοι καθρέφτες το μεταδίδουν, καθένας με το δικό του νόημα.

Κι έτσι το να στήσεις έναν ενιαίο καθρέφτη μπρος στο αμύητο και τρυφηλό σώμα, το κοινό, γίνεται πράξη ηρωισμού. Έτσι κι αλλιώς ο ηρωισμός είναι μια έννοια αμφιλεγόμενη και σχετική, κάθε εποχή βάζει τον δικό της πήχυ.

Μακρυά από τον ηρωισμό του καλλιτέχνη ο οποίος στήνει μια αναμέτρηση με τις συμβάσεις της εποχής του, ρισκάρει θάνατο ή νίκη, εμείς ας περιοριστούμε εδώ στην ανασύσταση συμβάντων της διανυθείσας εβδομάδας (ή που είδαν το φως τότε).

Εν προκειμένω, στις 9 Ιανουαρίου στα Κάτω Πατήσια θεραπευόμενοι της ομάδας απεξάρτησης 18 Άνω ενώ επέστρεφαν από την καθημερινή τους έξοδο για γυμναστική, δέχτηκαν τη θεραπευτική παρέμβαση των ειδικευμένων στις παρόμοιες παθήσεις οπλιτών της ομάδας ΔΙΑΣ, οι οποίοι αποφάσισαν να ασκήσουν την ειδίκευση τους… στις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού. Ματαίως τους επεσήμαναν οι συνοδοί περί τίνος πρόκειται, τους έδειξαν τις άδειες και τα σχετικά “χαρτιά”, τους μίλησαν για το πόσο τα ελεγχόμενα άτομα βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση και κάθε βιαιότητα μπορεί να ακυρώσει τις προσπάθειες των επιστημόνων, αυτά είναι για κουλτουριάρηδες, εκείνοι ξέρουν, συνεπώς δεν πτοούνται από αναλύσεις φωτοευαίσθητων και  φλούφληδων!..

Μετά τα γεγονότα αυτά, ίσως είναι χρήσιμη μια ιδέα να περάσουν και οι μονάδες απεξάρτησης, όπως οι φυλακές, στις αρμοδιότητες του υπουργείου “προστασίας του πολίτη” και του κατεξοχήν αρμόδιου σε ευαίσθητα ψυχολογικο-ιατρικής φύσεως ζητήματα υπουργού. Αυτό θα έκανε πιο σαφή την εικόνα της κυβέρνησης και πιο αποτελεσματική και ενιαία την παρέμβασή της σε όλα τα επίπεδα. Καθότι η παλιά σοφία λέγει πως όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος!  

Δεύτερο περιστατικό, η διαχείριση των καταλήψεων στο Κουκάκι. Οι πολεμικές επιχειρήσεις στις γειτονιές της Αθήνας, και όπου αλλού ανά την επικράτεια, είναι ευθέως ανάλογες της πολιτικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης, η οποία ορίζεται από την πρωθυπουργική στάση, του “αξιόπιστου και προβλέψιμου” συμμάχου του Τραμπ (τον οποίο, μη λησμονούμε, είχε εκτιμήσει νωρίτερα, τον Οκτώβριο του 2017, ο Αλ. Τσίπρας ως καλό του κόσμο*).

Επί του προκειμένου μάλιστα, οι πάντιοι υπερασπιστές του αστυνομικού κράτους, πρωθυπουργός, υπουργός, συνδικαλιστές, βουλευτές, δημοσιογράφοι έστρεψαν τα πυρά τους κατά της Δικαιοσύνης γιατί δεν είναι αρκούντως αυστηρή προς τους ταραξίες.

Μια ακόμη χρήσιμη πρόταση θα ήταν να περιληφθεί και η Δικαιοσύνη στο υπουργείο “προστασίας του πολίτη”. Μέσω της ενιαίας άσκησης της εξουσίας θα γινόταν πιο καίρια και αποτελεσματική η διακυβέρνηση.

Τρίτο περιστατικό, προκαλόν ανατριχίλα, είναι η διαφημιστική εκστρατεία κατά των αμβλώσεων. Έρχεται και δένει με το προηγούμενο περιβάλλον. Είναι προφανές, πως όταν ανοίξει το πυθάρι με το θαύματα του αναχρονισμού, όλα τα χρόνια του σκοτεινού παρελθόντος απελευθερώνονται και έρχονται να διεκδικήσουν θέση στο παρόν. (Σύμπτωση θεϊκή: Ακριβώς τη στιγμή που γράφω αυτή τη γραμμή χτυπάει το κουδούνι και μια κυρία ζητάει να συζητήσουμε αν τα προβλήματα που περνάμε είναι τιμωρία από το Θεό. Βγήκαν στο σεργιάνι οι ανορθολογισμοί).

Η περίπτωση των αμβλώσεων δεν μπορεί ακόμη να περιληφθεί στην αρμοδιότητα του υπουργείου “προστασίας του πολίτη”. Δεν έχει ωριμάσει το αίτημα.

Πως τόλεγε ο ποιητής: “πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία”. Το παρόν, να δεις!..

—————

*«Διαπίστωσα από την συζήτηση με τον Πρόεδρο ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά πολλές φορές γίνεται για καλό… Μην ξεχνάτε ότι οι αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Είναι μία βασική αξία που διατρέχει την αμερικάνικη κουλτούρα και την αμερικάνικη παράδοση. Αυτών των αξιών συνεχιστής είναι ο σημερινός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και προσβλέπω ότι η συνεργασία μας θα είναι πολύ ουσιαστική. Είμαι πολύ αισιόδοξος μετά από την συνάντηση που είχαμε σήμερα μαζί». (Πηγή: protagon.gr)

ΠΗΓΗ: www.kommon.gr