Η κρίση ως αιτία κρίσιμων οικονομικών αποφάσεων και ενωτικών παρεμβάσεων (Γράφει ο Γιώργος Παπαγιάννης)
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της κρίσης συνδέεται άμεσα με τη βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ).
Οι περιορισμένες, συγκριτικά με τις μεγάλες επιχειρήσεις, δυνατότητες των ΜμΕ καθώς και πολλών ελεύθερων επαγγελματιών να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού, που δημιουργεί η υγειονομική κρίση, είναι φανερές και δεν αντιμετωπίζονται απλά και μόνο με συμβουλές που αφορούν στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Όπως σε κάθε κρίση οι αδύναμοι πλήττονται περισσότερο και μεταξύ αυτών είναι και οι ΜμΕ, οι νέοι και οι εποχικά εργαζόμενοι.
Από την άλλη, η υγειονομική κρίση αναδεικνύει το ρόλο των υποδομών ενός κράτους και ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας ως βασικών εργαλείων οικονομικής ανάπτυξης αλλά και μείωσης των επιπτώσεων των κρίσεων στην κοινωνία και την οικονομία.
Έτσι, παράλληλα με τις ενέργειες των τοπικών φορέων για τη στήριξη των τοπικών αγορών από τους καταναλωτές ιδιαίτερα σημαντικές είναι και οι συνεχείς και αποφασιστικές ενέργειές τους για την ικανοποίηση διεκδικήσεων που αφορούν στην ενίσχυση των υποδομών και του συστήματος υγείας. Οι διαρκείς και ενωτικές παρεμβάσεις των τοπικών φορέων προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν, παράλληλα, ώστε η υγιής επιχειρηματικότητα να αποκτά την πραγματική της έννοια και διάσταση εκτός από ένα, σε αρκετές περιπτώσεις, απλά και μόνο σύνθημα.
Τέλος, όπως διατυπώνεται σε προηγούμενη δημοσιευμένη άποψη για την επιχειρηματικότητα1, την περίοδο που η έννοια “υγιής επιχειρηματικότητα” κατέγραφε πολλές και συχνές αναφορές προεκλογικής περιόδου, «η υγιής επιχειρηματικότητα και το αντίστοιχο επιχειρηματικό περιβάλλον συνδέονται κυρίως με τον βαθμό προτεραιότητας που δίνεται, κατά την άσκηση της πολιτικής, σε ζητήματα που αφορούν τη διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων, τις εργασιακές συνθήκες, την προστασία του καταναλωτή, την προστασία του περιβάλλοντος, τη φορολογική δικαιοσύνη, τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, την υγεία και την ασφάλεια. …. Η παρουσίαση των προγραμματικών θέσεων για την επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να περιορίζεται σε συνθήματα όπως μείωση κράτος = μείωση φόρων = αύξηση κερδών =(άρα) αύξηση θέσεων εργασίας. Δεν μπορεί να περιορίζεται σε γενικές ανακοινώσεις για την κατάργηση των εμποδίων ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας. Τα προβλήματα που αφορούν στην παροχή υπηρεσιών από το κράτος δεν δικαιολογούν την απάντηση για λιγότερο κράτος αλλά επιτάσσουν την αντιμετώπιση και τη βελτίωσή τους»
*Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός, Δρ. Πανεπιστημίου Μακεδονίας
(1) Ποια επιχειρηματικότητα; https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/204670_poia-epiheirimatikotita
