Απάντηση του Πάρι Κουκουλόπουλου στο Λευτέρη Ιωαννίδη για τον σιδηρόδρομο

Η παρέμβαση μου για το σιδηρόδρομο προκάλεσε μακροσκελή και επί παντός απάντηση από το Δήμαρχο (2014-19) Λευτέρη Ιωαννίδη που «επιστράτευσε» μέχρι την... Τίνα Μπιρμπίλη. Μολονότι η αναδρομή στο παρελθόν είναι σαφές ποιον από τους δυο μας ευνοεί δεν θα προσφύγω στην παρελθοντολογία, γιατί ο τόπος μας αντιμετωπίζει πρωτοφανή στην ιστορία του κρίση υπαρξιακού χαρακτήρα και ο σιδηρόδρομος αποτελεί την πλέον νευραλγική υποδομή που μπορεί να αλλάξει τη μοίρα μας.

Το Νοέμβριο 2014 η Ελλάδα κατέθεσε στην ΕΕ το Στρατηγικό Πλαίσιο Επενδύσεων Μεταφορών 2014-2025 (ΣΠΕΜ) ύψους 13 δις ευρώ προκειμένου να ολοκληρωθούν κατασκευαστικά τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών στη χώρα.

Στα έργα πρώτης προτεραιότητας του ΣΠΕΜ/2014 συναντούμε τη σιδηροδρομική γραμμή Κοζάνη-Καλαμπάκα-Ηγουμενίτσα. Είναι πολύ σημαντικό πως για το τμήμα που αφορά τη Δυτική Μακεδονία υπήρχε εγκεκριμένη μελέτη Σκοπιμότητας/Εφικτότητας όπως και εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι με δημοσιευμένη ΚΥΑ ! Για την ολοκλήρωση της ωρίμανσης του έργου χρειαζόταν να εκπονηθούν οι οριστικές μελέτες. Ως χρονοδιάγραμμα ωρίμανσης του έργου δινόταν το διάστημα 2015- 2016, Διαγωνιστικής Διαδικασίας 2017 – 2018 και Εκτέλεσης του έργου 2017-2022 ( ΣΠΕΜ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ σελ 2 α/α 26).

Ήταν η δικαίωση μιας μακρόχρονης προσπάθειας, τότε που διεκδικούσαμε και πετυχαίναμε μεγάλους στόχους ακόμα και κόντρα στο ρεύμα όπως με το σιδηρόδρομο.

Στην αναθεώρηση του ΣΠΕΜ τον Ιούνιο 2019 η γραμμή Κοζανη-Καλαμπακα εξαφανίζεται από τα έργα πρώτης προτεραιότητας, χάνοντας την εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.

Η μετακίνηση του επιβατικού σταθμού στα Κοιλα και η κατάργηση της υπογειοποίησης της γραμμής στην Κοζανη απαιτούσε εκ νέου εγκρίσεις που δεν υπήρξαν ποτέ. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με το γκρέμισμα των γεφυρών που διέκοψε τη λειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής στην πιο κρίσιμη φάση του έργου.Με το τρένο σταματημένο, με ακυρωμένες την έγκριση σκοπιμότητας και τη ΜΠΕ λόγω αλλαγής σχεδιασμού και κυρίως λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τους πολιτικούς μας εκπροσώπους στην Αυτοδιοίκηση και στη Βουλή η Δυτική Μακεδονία «έχασε το τρένο».

Πρόκειται για στρατηγικό πλήγμα στην περιοχή και αυτοί που είχαν θέσεις ευθύνης την περίοδο 2015-19 οφείλουν μια καθαρή εξήγηση στους πολίτες αντί για υπεκφυγές.

Αντιπαρέρχομαι τις φθηνές ειρωνείες για τις κυλιόμενες σκάλες όπως και τον πρωτοφανή χαρακτηρισμό της υπόγειας γραμμής ως... αναχρονιστικής για να σημειώσω πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι παραφυάδες τους στην περιοχή ακύρωσαν μεταξύ των άλλων και το ηλεκτροκίνητο τρένο Κοζανη- Πτολεμαιδα που πρέπει πάση θυσία να ξαναμπεί στις ράγες.

Δεν θα αφήσω ωστόσο ασχολίαστη την εκ του πονηρού μετάθεση ευθυνών με χονδροειδή ψεύδη που ομολογώ με εξέπληξαν.

Η κατεδάφιση των γεφυρών του ΟΣΕ ξεκίνησε 14 Μαΐου 2015 αλλά ο κ Ιωαννίδης τη συνδέει με την υπουργική μου θητεία που είχε λήξει 4 μήνες νωρίτερα και μάλιστα αφήνει να εννοηθεί ότι ήμουν παρών στη φιέστα της κατεδάφισης με μια αόριστη αναφορά σε παρουσία υπουργού.

Είναι γνωστή η θεωρία που γνώρισε δόξες πριν 6-7 χρόνια, ότι για όλα τα δεινά του τόπου φέρω την κύρια αν όχι και την αποκλειστική ευθύνη. Ποτέ δε διεκδίκησα το αλάθητο και έχω απόλυτη συνείδηση του τι σημαίνει αντικειμενική ευθύνη, αλλά μέχρι εδώ.

Με όχημα την κατάσταση που επικρατούσε σε όλη τη χώρα την πιο πάνω περίοδο και καύσιμο την προσωποποίηση των ευθυνών στον τόπο μας χτίστηκαν καριέρες, μόνο που το καύσιμο εξαντλήθηκε και το όχημα άφησε όλους ανεξαίρετα τους τοπικούς επιβάτες του στα μισά του δρόμου. Χάθηκαν όλοι μαζί κάπου στην έρημο των ψευδαισθήσεων και όπως φαίνεται παραμένουν ακόμα εκεί. Ισως γιατί ποτέ δεν κατάλαβαν ότι οι πολίτες που τους ψήφισαν δεν ήθελαν τον ουρανό με τα άστρα, ήθελαν πολύ απλά να δουν τη ζωή τους να βελτιώνεται.