Ατομικός και κοινωνικός βιασμός (Γράφει ο Γιώργος Μητλιάγκας)

Με αφορμή την οδυνηρή περιπέτεια της Σοφιας Μπεκατωρου και το δικαιολογημένο ενδιαφέρον που παρουσιάζει , με τη δημόσια συζήτηση που αναπτυσετα

ι στα ΜΜΕ και κυριως στα Social media , εμφανιζεται το καλοπροαίρετο η το «βιαιο»ερώτημα πολλών : γιατί κατήγγειλε τώρα το βιασμό της και όχι πριν από 23 χρονια που τον υπέστη .

Αγαπητέ συμπολίτη μην απορεις και μάλιστα καποιες φορες με ειρωνικά σχόλια σε βάρος της Μπεκατορου ... ότι δήθεν το κάνει αυτο «τώρα και μάλιστα μετά από είκοσι χρονια»για να δικαιολογήσει τον εαυτό της η ότι ισως παίζει πολιτικό παιχνίδι να βγάλει την κυβέρνηση της Ν Δ από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται, αλλάζοντας την ατζέντα στα ΜΜΕ κ α.

Μάθε λοιπόν ότι ο βιαστής της ,μέχρι προχθες που έγινε η καταγγελία , ήταν στέλεχος της Ν Δ στο χώρο του αθλητισμού και διαγράφτηκε από τη Ν Δ μόλις έγινε δημόσιο θέμα και όχι πριν από τρεις μήνες που έγινε η καταγγελία της στην εισαγγελία , όπως είχε υποχρέωση να κάνει δια του κ Αυγενάκη .

Όσο για τα 23 χρονια που άργησε να το αποκαλύψει και τις ενδεχόμενες σκοπιμότητες η φοβίες που της καταλογίζεις , μόνο η ίδια μπορεί να το δηλώσει και όσες άλλες περιπτώσεις γυναικών πέρασαν η περνούν αυτό το γολγοθά στη ζωή τους..! Διότι δεν είναι μόνο οδυνηρή και καταδικαστέα αυτή καθ αυτή η πράξη σεξουαλικης βίας που υφίσταται καποια γυναίκα , αλλά η βίασθείσα φοβάται ότι θα έχει και άλλες σοβαρες ανητικες παρενέργειες στην περαιτέρω προσωπική και κοινωνική της ζωή , αν το αποκαλύψει οπως δήλωσε και η ίδια , καλωντας συγχρονως τις γυναικες να μιλησουν και να μη φοβούνται και το κρύβουν οπως αυτή..!

Κι αυτό χρειάζεται κότσια για να το κάνει κανεις , όπως και τους κοινωνικούς « βιασμούς»που γίνονται π χ από εργοδότες , όταν βάζουν τους εργαζόμενους να υπογράφουν ότι πήραν το δώρο κ α νομιμες παροχες, ενώ δεν τους τα δίνουν.

Γιατί δεν καταγγέλουν λοιπόν οι εργαζόμενοι αυτοί ένα τέτοιο σκάνδαλο..!

Προφανώς γιατί τους απειλούν ότι θα τους απολύσουν και ιδιαίτερα στις δυσκολες μερες που περναμε κυριως στην περιοχή μας με την ανεργία στα ύψη λογω της κρίσης ,της βίαιης απολιγνιτοποιησης και της πανδημιας και φοβούνται ότι δε θα μπορούν να βρουν εύκολα άλλη εργασια , για να μπορέσουν να ζήσουν την οικογένεια και ιδιαίτερα να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους κλπ. κλπ .

Να ευχόμαστε λοιπον και να προσπαθούμε ατομικά και συλλογικά να μη συμβεί κάτι σχετικό στα παιδιά μας , στα εγγόνια μας η σε οποιονδήποτε άνθρωπο του περιβάλλοντος μας και ευρύτερα , από προσωπα που διαχειρίζονται οποιασδήποτε μορφης εξουσία , γιατί τότε όχι μόνο θα πονέσουμε αλλά μπορεί και να έγκληματησουμε αυτοδικωντας.!

Ζούμε λοιπόν σε ένα καθεστώς κάθε μορφης ατομικής και κοινωνικής βίας ,που έχουμε την υποχρέωση και τη δύναμη να το αλλάξουμε ουσιαστικά , αρκεί να είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να αποβάλουμε προκαταληψεις ,φοβίες και δισταγμούς .

Η διαφορετικότητα στις απόψεις είναι πλούτος και ομορφιά όταν μας ενώνουν..! Ενώ αντίθετα με τις «εχθρικες»αντιπαραθεσεις οδηγουμαστε στη χειρότερη φτώχεια και ασχήμια ...

Κοζανη 20/1/2021

Γιωργος Μητλιαγκας