Ο ταχυδρόμος και ο Σαμαράς, χτυπάνε πάντα 2 φορές (Γράφει ο Στέλιος Κούλογλου)

Στην περίφημη ταινία «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα 2 φορές», ο γερασμένος, ελληνικής καταγωγής εστιάτορας Νικ Παπαδάκης δολοφονείται, κάπου έξω από το Λος Αντζελες

, από τη σύζυγο του (Τζέσικα Λανγκ) και τον εραστή της (Τζακ Νίκολσον). Ο τίτλος του φιλμ και του ομώνυμου βιβλίου πάνω στο οποίο στηρίζεται, θέλει να πει ότι ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα 2 φορές, για να βεβαιωθεί ότι ο αποδέκτης θα πάρει το γράμμα.
 
Η νεοδημοκρατική βερσιόν, μετά την χθεσινή συνέντευξη Σαμαρά, μοιάζει  και αυτή με φιλμ νουάρ: δεν υπάρχουν «καλοί» πρωταγωνιστές, η δράση εξελίσσεται βασικά στο ημίφως, η εκδίκηση και οι (πολιτικές) δολοφονίες είναι στην ημερήσια διάταξη. Αφού έχει σκοτώσει τον πατέρα, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης του, μπορεί o κ. Σαμαράς να κάνει το ίδιο με τον γιο, σχεδόν 30 χρόνια μετά;
 
Βασικό κίνητρο της δολοφονίας είναι η εκδίκηση, όχι τόσο οι θέσεις του κ. Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά ή η κωλοτούμπα του στο μακεδονικό. Όσο ήταν πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς, ούτε τις διερευνητικές συνομιλίες με τους «επιτιθέμενους πειρατές» σταμάτησε, ούτε άλλαξε την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων με την τότε πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, για την εξεύρεση μιας αμοιβαίας λύσης για το όνομα, με γεωγραφικό προσδιορισμό.
 
Ο κ. Σαμαράς θεωρεί ότι ο κ.Μητσοτάκης, τον οποίο ο ίδιος βοήθησε να εκλεγεί  πρόεδρος της ΝΔ, δεν ανταπόδωσε την εξυπηρέτηση, παρότι είχε 2 ευκαιρίες να το κάνει: δεν τον πρότεινε όχι για πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά ούτε καν Επίτροπο στην Κομισιόν. Και σε τέτοια φιλμ, τέτοιες προδοσίες δεν συγχωρούνται. Χύνεται αίμα.
 
Βέβαια όπως κάθε καλή δολοφονία χρειάζεται προετοιμασία, όχι σαν τους δύο εραστές της ταινίας των Ντέιβιντ Μάμετ και Μπόμπ Ράφελσον, που τους έπιασαν γρήγορα στα πράσα. Πριν χτυπήσει με τη χθεσινή συνέντευξη, την οποία αναβάλλει περιμένοντας την κατάλληλης στιγμή, ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποκαταστήσει επαφές με το καραμανλικό στρατόπεδο.
 
Για τον πρόσφατο θάνατο του Ζισκάρ Ντ Εσταιν ο Μητσοτάκης κάνει μια δήλωση στην οποία επιδεικτικά αποφεύγει να κατονομάσει τον Εθνάρχη: «Με το αεροπλάνο του επέστρεψε η Δημοκρατία στη χώρα μας. Και με τη στήριξή του εντάχθηκε στην ευρωπαϊκή οικογένεια». O Σαμαράς δεν χάνει την ευκαιρία: «Η Ελλάδα αποχαιρετά ένα μεγάλο φίλο. Τον Βαλερί Ζισκαρ Ντεσταιν, ο οποίος έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974. Και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Αλλά και στην αμέριστη στήριξη που προσέφερε στον Καραμανλή για την πλήρη ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη, τα επόμενα πέντε χρόνια».
 
Συγχρόνως κοιτάει να επωφεληθεί από τις σοβαρές επιφυλάξεις που διατηρούν οι καραμανλικοί, οπαδοί της ακινησίας αλά ταβέρνα Ραφήνας, και ο κ. Δένδιας με την πολιτική Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά. Μάλιστα ο υπουργός Εξωτερικών αρχίζει να διαφοροποιείται ανοικτά από την πολιτική με τις «θαλάσσιες ζώνες», όπως αποκαλεί ο πρωθυπουργός του τις περιοχές που αμφισβητεί η Τουρκία. «Ουδείς πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας, οποτεδήποτε δεν θα διαπραγματευόταν το θέμα των χωρικών υδάτων, διότι είναι θέμα κυριαρχίας και δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης», θα πει ο Δένδιας στη Βουλή, ενώ αφήνει ανοικτό και το ενδεχόμενο να παραιτηθεί. 
 
Συγχρόνως ο τέως πρωθυπουργός, διαδίδει ότι κάνει συνεχείς διεθνείς επαφές. Σύμφωνα με τις διαρροές «ο κ. Σαμαράς έχει σχεδιάσει με μεγαλύτερη προσοχή την επάνοδό του στη εξουσία, τονίζοντας ότι έχει αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ, την Ανγκελα Μερκελ και τον Εμάνουελ Μακρόν με τον οποίο μάλιστα φημολογείται ότι τα είπε πρόσφατα σε πολύ καλό κλίμα».
 
Μάλιστα η προαναφερθείσα δήλωση του για τους Ζισκάρ-Κ. Καραμανλή τελείωνε με τη φράση: «Ήταν η εποχή που το σύνθημα Ελλάς-Γαλλία- Συμμαχία δονούσε την ατμόσφαιρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι το σύνθημα αυτό ακούγεται και σήμερα επίκαιρο». Όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο της συνέντευξης του στη Καθημερινή, στην οποία ασκεί κριτική στη Γερμανία, ο κ. Σαμαράς συντάσσεται πλήρως με το γαλλόφιλο κόμμα, όπως τότε τα παλιά τα χρόνια. Και ο στόχος του είναι να ξαναγίνει πρωθυπουργός.
 
Ο Μητσοτάκης έχει πληροφορηθεί τα σχέδια, για αυτό κοιτάει με τον πρόσφατο ανασχηματισμό να κατευνάσει τη δεξιά στο κόμμα του. Αλλά θα κάνει ένα λάθος, σαν σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Στην πρόσφατη αντιπαράθεση του με τον Α.Τσίπρα για τις διαδηλώσεις εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών, θα αναφερθεί στους «γραφικούς» που κατέβαιναν στα πεζοδρόμια. Μόνο πού, όποιος θυμάται τότε τις τηλεοπτικές εικόνες, τους «γραφικούς» παρακολουθούσε με υπερηφάνεια ο κ. Σαμαράς, ως πρώτος τη τάξη μακεδονομάχος.
 
 Στην ουσία, στη συνέντευξη του, ο βουλευτής Σαμαράς αποκαλεί τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη εν δυνάμει μειοδότη, μια μέρα πριν ξεκινήσουν οι συνομιλίες με την Τουρκία. Αυτό δεν πρέπει να έχει ξανασυμβεί  στα χρονικά της χώρας, μετά το 1922.
 
 Για τον ίδιο η κατάσταση είναι win-win, κερδίζει δηλαδή σε κάθε περίπτωση. Αν ο Μητσοτάκης παραστήσει τον ..κινέζο, ο Σαμαράς τον πιάνει όμηρο.  Ομως  ο πρωθυπουργός  έχει δώσει υποσχέσεις για τις συνομιλίες με τον Ερντογάν και την κατάληξη τους,  που θα τον καταστήσουν πλήρως αναξιόπιστο στα μάτια του Βερολίνου και των Βρυξελλών, σε μια στιγμή που έχει απόλυτη ανάγκη τη βοήθεια τους.
 
Αν τον διαγράψει, όπως θα έκανε κάθε πρόεδρος κόμματος και πρωθυπουργός που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του όταν τον αποκαλούν περίπου προδότη, η κυβέρνηση πιθανότατα θα πέσει ή θα κλονιστεί σοβαρά, εν μέσω πανδημίας.  Θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές, στις οποίες με την απλή αναλογική ο κ. Σαμαράς θα κατέβει ξεχωριστά επικεφαλής της εθνικιστικής δεξιάς. Πάνε το όνειρα για διαδοχικές διπλές εκλογές, για το κάψιμο της απλής αναλογικής και τη συντριβή της αριστεράς: ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να διαπραγματευθεί με τον Σαμαρά, για να σχηματίσει κυβέρνηση..
 
Για τηο Μέγαρο Μαξίμου, η κατάσταση είναι πολύ πιο κρίσιμη από ότι φαίνεται-ή αποκρύβεται- στα δελτία ειδήσεων. Στη μία περίπτωση παραλύει η κυβέρνηση, στην άλλη πέφτει. Με τον Σαμαρά, σκιώδη πρωθυπουργό, να ετοιμάζεται να χτυπήσει δολοφονικά, για δεύτερη φορά, έναν Μητσοτάκη, σαν τον ταχυδρόμο που χτυπάει πάντα δύο φορές.

ΠΗΓΗ: https://tvxs.gr/