Κάντο όπως οι Βέλγοι, της Ιωάννας Κωσταρέλλα
Το δημόσιο και το ιδιωτικό ως υπηρεσία ή ως αγαθό, μπαίνουν συχνά στη συζήτηση σε λάθος βάση. Το γεγονός ότι μια υπηρεσία παρέχεται ιδιωτικά δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο ποιοτική ή περισσότερο ακριβή και αντίστροφα.
Έχουμε την ποιότητα και τις τιμές των υπηρεσιών -ιδιωτικών και δημόσιων- που έχουμε, γιατί δεν υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλείδες από το ίδιο το κράτος, ώστε συγκεκριμένα αγαθά να μπορούν να τα απολαμβάνουν όλοι με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το φως και το νερό.
Τα δύο παραπάνω αγαθά, είτε βρίσκονται στα χέρια του κράτους, είτε στα χέρια του ιδιώτη, θα πρέπει να παρέχονται σε όλους. Πρακτικές ολικής διακοπής παροχής λόγω χρεών είναι απαράδεκτες. Είδαμε τι συνέπειες έχουν.
Παντού, όμως, υπάρχουν τρόποι και μοντέλα, τα οποία μπορούμε να δανειστούμε για να λύσουμε καλύτερα τα προβλήματά μας.
Για να μην ξαναφτάσουμε, λοιπόν, στο σημείο να συζητάμε για ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους από μια διακοπή παροχής ρεύματος ή δεν έχουν πρόσβαση στο νερό, ας δούμε τι κάνουν αλλού.
Στο Βέλγιο για παράδειγμα όταν κάποιος δεν πληρώνει το φως ή το νερό του, τότε δεν διακόπτεται η παροχή, απλά “πέφτει” σε τέτοιο επίπεδο που να μπορούν να εξυπηρετούνται μόνο οι βασικές ανάγκες. Τουτέστιν έχει κάποιος νερό για να πιει ή ρεύμα για να ανάψει μια σόμπα. Μια πρακτική και λειτουργική και κοινωνική ταυτόχρονα.
Ιωάννα
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
