Μέσα από τα μάτια της (γράφει η Θένια Βασιλειάδου)
Την βλέπεις κάτω πεσμένη,να δέχεται χτυπήματα από παντού αλλά τα μάτια της λάμπουν και σου κάνει εντύπωση.. Και ξαφνικά την βλέπεις με αργές αλλά σταθερές κινήσεις να σηκώνεται και να στέκεται στα πόδια της και να κοιτάει όλους αυτούς κατάματα,να χαμογελάει και να φεύγει.. Να χάνεται στο πλήθος..
Σου κινεί όμως το ενδιαφέρον.. Θέλεις να μάθεις για αυτήν. Να μάθεις ποια είναι. Να καταλάβεις.. πως και γιατί δεν αφήνει τίποτα να την επηρεάσει; Πως το κατάφερε αυτό; Την ακολουθείς και την βρίσκεις να ταϊζει αδέσποτα και αστέγους αγοράζοντας φαγητό με τα τελευταία της χρήματα. Της πιάνεις την κουβέντα και την ρωτάς.. «Μα γιατί; Εσύ τι θα φας;» «Εγώ δεν έχω ανάγκη,θα την βρώ την άκρη,αυτές οι ψυχές όμως έχουν.. Χορταίνω και εγώ μαζί τους. Αυτοί ταϊζουν το στομάχι τους και εγώ την ψυχή μου» και εκεί καταλαβαίνεις το μεγαλείο της ψυχής της και δυστυχώς την σπανιότητα αυτού του ανθρώπου.
Θα μπορούσε κάποιος να την χαρακτηρίσει και ρομαντική αλλά δεν αυτοπροσδιορίζεται έτσι ακριβώς.. Παρόλο που σε ολόκληρη τη ζωή της τρώει σφαλιάρες,τη μια πίσω από την άλλη και της έχουν φερθεί πολύ άσχημα,αυτή εκεί ακλόνητη-σαν βράχος-συνεχίζει ακάθεκτη να πιστεύει στην καλοσύνη των ανθρώπων. Την ατόφια καλοσύνη όμως,τη μασίφ,την ειλικρινή. Όχι την ψεύτικη. Όχι τη μάσκα. Απεχθάνεται τις μάσκες. Δεν φοράει μάσκες. Είναι αυτή που είναι και είναι καλά με αυτό. Έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό της για να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Θέλει να πιστεύει πως οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάση και κατ’ουσία απλώς ίσως πολλές φορές να είναι μπερδεμένοι ή να θεωρούν την καλοσύνη αδυναμία και να μη θέλουν να φανούν αδύναμοι στους έξω. Αυτή το καταλαβαίνει.. και θέλει να τους βοηθήσει να ξεκλειδώσουν και να βγάλουν τον πραγματικό τους εαυτό προς τα έξω,όποιος και αν είναι αυτός. Γιατί στην τελική,μόνο να κερδίσουν έχουν. Να κερδίσουν χρόνο,ηρεμία και ανθρώπους δίπλα τους που τους θέλουν για τον αληθινό τους εαυτό.
Πιστεύει στην συντροφικότητα. Πιστεύει στην ομαδικότητα. Θωρεί πως μια ομάδα είναι καλύτερη από μια μονάδα αν πραγματικά βάζεις πάνω από όλα την εξέλιξη,την ποιότητα και το καλό της ομάδας και δεν αφήνεις να σε επηρεάσουν ματαιοδοξίες,μισαλλοδοξίες,προσωπικά συμφέροντα και εγωισμοί.
Βγάλ’τε λοιπόν τις μάσκες και μη ζείτε σε μια φούσκα γιατί αργά ή γρήγορα αυτή θα σκάσει..
Θένια Βασιλειάδου