Ημέρα περιβάλλοντος, όμως για ποιους; (Γράφει ο Νικόλαος Χρ. Κωτίδης)
Δεν μπόρεσα να ξεφύγω από τον πειρασμό να γράψω μερικές λέξεις για τούτη την μέρα που πολλοί τιμούν, άλλοι, εύχονται, άλλοι αδιαφορούν, μα υπάρχουν και αυτοί ή καλύτερα
αυτές οι χώρες που πανηγυρίζουν, γιατί αυξάνουν τα κέρδη τους. Τι θέλω να πω με αυτό.
Από τις 11 Δεκεμβρίου του 1997 ημέρα συμφωνίας του Κιότο έχουν περάσει 24χρόνια και το περιβάλλον όχι δεν καταστράφηκε αλλά υπάρχουν και περιοχές που ανέπτυξαν τεράστια δάση, τα τελευταία 20 χρόνια ίσα με την έκταση του Αμαζόνιου (https://www.cna.gr/green/kina-kai-india-dendrofyteysan-ektasi-oso-to-dasos-toy-amazonioy-mesa-se-dyo-dekaeties/) Η Ινδία και η Κίνα, δύο από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες οικονομίες παγκοσμίως, έκαναν αυτό το επίτευγμα και φυσικά προς όφελός τους, δηλαδή να μην πληρώνουν τους ρύπους που τους επιβάλλουν οι διεθνείς συμφωνίες για το περιβάλλον, άσχετα αν και οι δύο αυτές χώρες δεν υπόγραψαν την συμφωνία του Κιότο, γιατί θεώρησαν ότι δεν είναι προς το συμφέρον τους, επειδή είναι χώρες με μεγάλη κατανάλωση καύσης άνθρακα.
Όμως η Ελλάδα ( η καταχρεωμένη και στην ουσία πτωχευμένη ), πατρίδα μας υπόγραψε και υπογράφει όποια συμφωνία και να της φέρουν οι «πάτρωνες και δήθεν συνεταίροι / σύμμαχοι μας», με την πρόφαση της κλιματικής αλλαγής, και την προστασία του περιβάλλοντος.
Τι πέτυχε η Ελλάδα με αυτά τα τεράστια λάθη της.
Ενώ είχε το φτηνότερο εγχώριο καύσιμο τον λιγνίτη, που λόγο αυτού έδωσε ηλεκτρικό ρεύμα σε όλη την χώρα και αναπτύχθηκε η βιομηχανία και η βιομηχανία με τεράστιους ρυθμούς την 25ετία 1960-1985, φτάσαμε σήμερα να εισάγουμε ηλεκτρική ενέργεια από την Αλβανία, τα Σκόπια, την Βουλγαρία και άκουσον – άκουσον από την Τουρκία (για να κάνουμε «μάγκες» τον Ερντογάν και τους υπουργούς του να μιλούν για γαλάζιες πατρίδες και «Τούρκους στην Θράκη»).
Κατάντησε η χώρα να είναι δέσμια του εισαγόμενου φυσικού αερίου, και όλα αυτά «δήθεν» για το περιβάλλον. Το τελευταίο δε επίτευγμα της σημερινής κυβέρνησης, η βίαιη απολιγνιτοποίηση. Όμως το να εισάγουμε από τις πιο πάνω αναφερθείσες χώρες ηλεκτρική ενέργεια που καίνε λιγνίτη δεν ενοχλεί κανένα κυρίως, την Ελλάδα και πολύ περισσότερο τους συνεταίρους μας της Ε.Ε. Γιατί να τους ενοχλεί βέβαια αφού θα χρεωνόμαστε συνεχώς και πάντα θα είμαστε οι «καρπαζοεισπράκτορες» π.χ. της Γερμανίας, της Φιλανδίας, της Δανίας κ.ά. Το μόνο που ακούμε συνεχώς είναι για την «βαριά βιομηχανία μας», που είναι ο τουρισμός.
Για να κάνουμε μια σύγκριση πριν μερικά χρόνια, της ηλεκτρικής ζήτησης της χώρας π.χ. την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 που ήταν περίπου στις 12.000ΜWh (και μάλιστα επειδή τύχαινε να είμαι εργαζόμενος στα ορυχεία, και είχα κάποια σχέση με το αντικείμενο), σταματούσαμε τότε προληπτικά για ώρες, ολόκληρους κλάδους εκσκαπτικών μηχανημάτων, για να μην υπάρξει περίπτωση μπλάκ αουτ (black out) στην χώρα.
Σήμερα στην μεγαλύτερη των περιπτώσεων δεν ξεπερνάμε σε ζήτηση τις 9.500 ΜWh. (Καταλαβαίνετε πόσες βιομηχανίες και βιοτεχνίες κλείσανε από τότε, και πόσες αναμένεται να κλείσουν ακόμη, οι οποίες έχουν σχέση με τις δραστηριότητες της ΔΕΗ και την «βίαιη απολιγνιτοποίηση» )
Δείτε λοιπόν σήμερα 06-06-21 ώρα 08:00
Η χώρα ζητά 3.705MWh και τις 1.650MWh τις κάνει εισαγωγή και συγκεκριμένα από Αλβανία 397MWh, από Σκόπια 621MWh, από Βουλγαρία 410MWh, και τέλος από Τουρκία 222MWh.
Με άλλα λόγια ποσοστό 44,53% από αυτό που ζητά η χώρα το κάνουμε εισαγωγή!!!! Και όχι μόνο αυτό αλλά επί της ουσίας το 13,45% των εισαγωγών μας σε ηλεκτρική ενέργεια το κάνουμε από την Τουρκία!!!! Μάλιστα πρόσφατα διαβάσαμε στο έγκυρο πόρταλ, (https://www.worldenergynews.gr/index.php?id=525123) ότι και νέες μονάδες άνθρακα θα λειτουργήσουν στην Τουρκία συνολικής ισχύος 3.160MW, στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη συνολικής ισχύος 1.830 MW, και στην Σερβία συνολικής ισχύος 1.000ΜW. Βέβαια όσοι παρακολουθούν τα ενεργειακά θα καταλάβουν αμέσως ότι την μεγαλύτερη ποσοστιαία από αυτές τις ανθρακικές μονάδας ισχύ θα απορροφά η Ελλάδα μέσω του Ευρωπαϊκού διασυνδεδεμένου ηλεκτρικού δικτύου, και φυσικά και λόγω της έλλειψης από την ελληνική ζήτηση εξ’ αιτίας της «βίαιης απολιγνιτοποίησης» που επέβαλε με το έτσι θέλω η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα, αλλάζοντας το ΕΣΕΚ αμέσως με την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας από την Ν.Δ. το 2019, παρότι το προηγούμενο ΕΣΕΚ είχε ήδη εγκριθεί από την Ε.Ε.
Πάμε τώρα στην νέα πολιτική που θέλει να εφαρμόσει η ΗΠΑ και ο νέος πρόεδρος Μπάϊντεν. Διαβάζουμε στο τελευταίο τεύχος του HELLENIC NEXUS σε άρθρο του Λεωνίδα Χ.Αποσκίτη, ότι η πίεση που θα εξασκήσει ο Μπάϊντεν είναι να επιβάλει ισχυρές παρεμβάσεις σε χώρες που χρησιμοποιούν άνθρακα, βγάζοντας φθηνά προϊόντα επιβαρύνοντας το παγκόσμιο περιβάλλον. Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ θα φτάνουν μέχρι και την αλλαγή κυβερνήσεων υποστηρίζοντας κόμματα και ΜΚΟ που θα συμφωνούν με την πολιτική τους. Εμμέσως πλην σαφώς κτυπούν με αυτήν την πολιτική, την Κίνα και την Ινδία, χώρες που παράγουν φθηνά προϊόντα που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι ΗΠΑ, χάνοντας μεγάλο μερίδιο από την παγκόσμια πίτα. Φυσικά κανείς δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τις καταγραφές των δορυφόρων της ΝASA και της ΕSA, οι οποίες καταγράφουν χαμηλή ηλιακή δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια καταρρίπτοντας την θεωρία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αναφέρει στο άρθρο του ο Λεωνίδας Χ.Αποσκίτης.
Στα βήματα των ΗΠΑ φαίνεται όμως ότι περπατά και η Ε.Ε. με την είδηση που έχει κυκλοφορήσει μόλις στις 04-06-2021 «Η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να επιβάλει ειδική εισφορά για την εισαγωγή χάλυβα, τσιμέντου και αλουμινίου από χώρες με χαμηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα, καθώς επιδιώκει να γίνει leader στην προστασία του κλίματος, αλλά χωρίς να βλάψει τους ευρωπαίους παραγωγούς» (https://energypress.gr/news/ee-etoimazetai-i-proti-epivoli-eisforas-gia-tin-klimatiki-allagi). «Οι εισαγωγείς θα πρέπει να αγοράσουν ειδικά πιστοποιητικά σε τιμή που συνδέεται με το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ, την ώρα που οι τιμές σε αυτήν την αγορά έχουν σημειώσει ρεκόρ.
Το σχεδιαζόμενο μέτρο αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πακέτου που θα υποβληθεί στις 14 Ιουλίου, σε μια προσπάθεια ευθυγράμμισης της οικονομίας της ΕΕ με αυστηρότερους στόχους μείωσης των εκπομπών ως το 2030. Η ΕΕ ενισχύει τους περιβαλλοντικούς κανόνες της σε μια αναθεώρηση που θα επηρεάσει όλους τους τομείς, από τις μεταφορές έως την παραγωγή ενέργειας και το εμπόριο.».
Κάτω λοιπόν από αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που βάλανε την Ελλάδα, «οι διάφοροι οικολόγοι της πλάκας και οι εκσυγχρονιστές της δικής τους τσέπης, και όχι της πατρίδας», εξακολουθώντας να φοβίζουν με όσα μέσα διαθέτουν τον λαό μας αλλά και τους άλλους λαούς της Ευρώπης, μία φαίνεται η λύση. Η αποδέσμευση της χώρας μας από όλες τις συμφωνίες που υπέγραψε για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή και τον νέο σχεδιασμό μιας ρεαλιστικής, ανεξάρτητης πολιτικής που να έχει σαν γνώμονα το συμφέρον πρώτα της χώρας, που να δίνει προοπτικές ανάπτυξης και όχι υποδούλωσης της Ελλάδας. Την δημιουργία θέσεων εργασίας στην νέα γενιά και όχι την εξόντωση της στέλνοντας την σαν μετανάστες στα πέρατα της γης.
Μέχρι όμως να βρεθούν όλοι….. αυτοί μαζί και να παλέψουν για το όραμα, θα έχουμε.. Δυστυχώς πεθάνει με την Ελπίδα να μην δούμε άλλον ένα παγκόσμιο πόλεμο.
Νικόλαος Χρ. Κωτίδης
(Ένας αθεράπευτος, ελεύθερος και αδέσμευτος
ενεργός πολίτης του Δήμου Εορδαίας)
