Εμείς στη θέση του Δημάρχου. Επειδή εκείνος αδιαφόρησε για τα παιδιά
Εμείς στη θέση του Δημάρχου. Επειδή εκείνος αδιαφόρησε για τα παιδιά
Δημοσιεύτηκε:Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2014 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΑΚΑΛΟΥ
Στο ημερολόγιό μου ήταν σημειωμένο γι' αυτό το Σαββατοκύριακο «υποδοχή προσφύγων». Οικογενειακώς σχεδιάζαμε να συμμετάσχουμε στην υποδοχή των προσφύγων που ήταν να έλθουν την 1η Νοεμβρίου στο νέο Φιλοξενείο της πόλης μας, όπως άλλωστε οικογενειακώς συμμετείχαμε σε όλες τις συζητήσεις που έγιναν για τη δημιουργία του Φιλοξενείου στη συνοικία μας, την Τούμπα.
Είχε δημιουργήσει κάποιες εντάσεις η σχετική απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης, καθώς την ενδημική πια δυσπιστία στα λόγια των πολιτικών πήγαν να εκμεταλλευτούν κάποιοι για να δημιουργήσουν -αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη- έναν νέο ξενοφοβικό και ναζιστικό «Άγιο Παντελεήμονα», αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη. Γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού, παροδική η παρουσία τους, απομακρύνθηκαν και χάθηκαν, καθώς οι πολίτες, όταν έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε δημοκρατικές διαβουλεύσεις, δε χειραγωγούνται ποτέ από ακροδεξιούς αγύρτες. Όμως, αλήθεια είναι επίσης ότι η δυσπιστία των κατοίκων απέναντι στα λόγια και στις υποσχέσεις των δημοτικών αρχόντων παρέμεινε πολύ ισχυρή, και από την αρχή ήταν βέβαιο ότι μόνον πράξεις -όχι λόγια!- θα μπορούσαν να τη διαλύσουν. Κι αυτές τις πράξεις της Δημοτικής Αρχής περιμέναμε όλον τον καιρό.
Περνούσα τις τελευταίες εβδομάδες σχεδόν καθημερινά από το χώρο που, μετά από κατάλληλη διαμόρφωση, θα φιλοξενούσε από την 1η Νοεμβρίου τις εφτά προσφυγικές οικογένειες. Όμως καμιά κίνηση δεν έβλεπα, κι άρχισα ν' ανησυχώ. Αναρωτιόμουν αν είχαν, ίσως, δίκιο όσοι και όσες δυσπιστούσαν σε όσα έλεγε και υποσχόταν η Δημοτική Αρχή, και επιπλέον αναρωτιόμουν εάν εκεί στη Δημοτική Αρχή αντιλαμβάνονταν τις κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις της δικής τους ολιγωρίας. Γιατί είναι γνωστό ότι η όλο και μεγαλύτερη αποστροφή των πολιτών από τις πολιτικές διεργασίες και η συνακόλουθη περιφρόνηση του δημοκρατικού συστήματος έχουν αφετηρία τις επανειλημμένες ματαιώσεις που βιώνουν οι άνθρωποι από την αναντιστοιχία μεταξύ των λόγων και των πράξεων των πολιτικών. Η φράση «όλοι είναι ψεύτες και αδιαφορούν για εμάς» έρχεται συνήθως ως πολιτικό απόσταγμα της διαχείρισης τέτοιων ματαιώσεων. Φοβούμαι ότι αυτό ακριβώς μπορεί να συμβεί τώρα ως αποτέλεσμα της απόλυτης αδράνειας της Δημοτικής Αρχής στην περιοχή του Φιλοξενείου. Κι αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει δεκτή.
Στις διαβουλεύσεις είχε τεθεί από τους περίοικους το θέμα της παιδικής χαράς που βρίσκεται στο χώρο. Σ' αυτή θα συναντιούνται τα παιδιά, ντόπια και προσφυγάκια, και θα συμβιώνουν, ξεπερνώντας το εμπόδιο της διαφορετικής γλώσσας και αγνοώντας το διαφορετικό χρώμα της επιδερμίδας, με τον τρόπο που μόνο τα παιδιά ξέρουν και μπορούν: με το παιχνίδι. Όμως αυτή η παιδική χαρά είναι ένας εγκαταλελειμμένος, απεριποίητος και αφιλόξενος τόπος. «Πώς είναι δυνατόν να μιλάς για φιλοξενείο, όταν επιμένεις να αδιαφορείς για το χώρο φιλοξενίας των μικρών παιδιών;» Αυτό είναι το ερώτημα των κατοίκων, και θεωρούν ότι η πρακτική απάντηση στο ερώτημα αυτό αποτελεί δείκτη του βαθμού ενδιαφέροντος του Δημάρχου για την περιοχή και τους ανθρώπους της -ντόπιους και πρόσφυγες.
Ομολογώ ότι συμμετέχοντας πολύ ενεργά στις σχετικές συζητήσεις συμφώνησα από την πρώτη στιγμή με την άποψή τους και έκανα έκκληση στους ανθρώπους του Δήμου να προχωρήσουν, ανεξάρτητα από τη πρόοδο των εργασιών του Φιλοξενείου, σε αναβάθμιση του χώρου, που άλλωστε δεν κοστίζει πολλά χρήματα και μπορεί να γίνει από τις υπηρεσίες του Δήμου. Δεν το έκαναν μέχρι σήμερα, αν και θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η αδιαφορία πραγματοποίησης ενός τόσο μικρού έργου έρχεται να ενισχύσει την άποψη «αυτοί δεν ενδιαφέρονται ούτε για εμάς ούτε για τους πρόσφυγες, αυτοί μόνον για την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων ενδιαφέρονται». Άποψη, η οποία στη συνέχεια τροποποιείται συνειδητά και συστηματικά από τους ακροδεξιούς αγύρτες στο ψευδές και απατηλό σύνθημα «αυτοί αδιαφορούν για τα δικά μας παιδιά και ξοδεύουν χρήματα μόνον για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες».
Προφανώς δεν θα επιτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη. Θα επιμείνουμε να προχωρήσουν γρήγορα οι εργασίες για την εστία των προσφύγων. Ταυτόχρονα, όμως, θα προχωρήσουμε μόνοι μας πια και χωρίς χρονοτριβή σε αναβάθμιση της παιδικής χαράς και θα αναρτήσουμε μια πινακίδα, παρόμοια σε εμφάνιση με εκείνες στις οποίες οι δήμαρχοι αποθανατίζουν το όνομά τους, που θα λέει: «Εμείς, οι κάτοικοι της Τούμπας, στη θέση του Δημάρχου, επειδή εκείνος αδιαφόρησε για τα παιδιά».
Στο ημερολόγιό μου σημειώνω για το άλλο Σαββατοκύριακο: «Οικογενειακώς και με ρούχα εργασίας στην παιδική χαρά του Φιλοξενείου (εκτός κι αν μας προλάβει η δημοτική αρχή)». Και είμαι βέβαιος ότι η οικογένειά μας δεν θα είναι μόνη.
