Αργύρης Παφίλης - Στο Τρικλάριο της Κρυστολλοπηγής (video φωτογραφίες)
Πρωί πρωί ξεκινήσαμε για το δεύτερο ταξίδι μας προς την Κρυσταλλοπηγή για να μαζέψουμε λίγο τσάι αλλά αυτή τη φορά από το Τρικλάριο από τη Βάρμπα που σημαίνει Ιτιά ονομάζεται και Σφήκα. Το ταξίδι μας αυτό ήταν μια ιδέα του Βαγγέλη του Τσιμόπουλου.
Η σύνθεση της παρέας, Χάρης Τσιαϊρης ο θειός μου, ο Βαγγέλης ο Τσιμόπουλος από τους καλούς παλιούς φίλους και ο κουμπάρος του Βαγγέλης από τη Λάρισα. Κάπου στις οκτώ βρεθήκαμε στο Τρικλάρι του οποίου τα δάση είναι άκρως λιγοστά. Η ψηλότερη κορυφή του Μεγαλέξανδρος φτάνει τα 1749. Αλλού, πράσινο της άνοιξης, αλλού, κίτρινο του καλοκαιριού, χρωματιστά μπαλώματα απλωμένα στο ζωντανό ασβεστολιθικό σώμα!
(video)
Αυτή η πλατωσιά του απείρου είναι ένας τεράστιος βοσκότοπος με τα μεγάλα βυθίσματα, κωνικές κορφές, πλούσιες πηγές, και σπάνια χλωρίδα. Το Τρικλάριο φημίζεται για την πλούσια χλωρίδα του, αφού ένα μεγάλο σύνολο των φυτών που ευδοκιμούν στην Ευρώπη, βρίσκεται εδώ.
Αμέτρητα κοπάδια τρέφονται ελεύθερα από την πλούσια βλάστηση. Βρίσκεται μεταξύ των νομών Φλώρινας-Καστοριάς, ένα τμήμα του συνεχίζεται και πέρα από τα ελληνικά σύνορα προς την πλευρά της Αλβανίας. Το Τρικλάριο στα βόρεια με τον αυχένα Περβάλι συνδέεται με τον Βαρνούντα ενώ ο ποταμός Λαδοπόταμος το χωρίζει από το Βέρνο (Βίτσι) στα ανατολικά. Στους πρόποδες της βόρειας πλευράς που βρίσκεται στη μικρή Πρέσπα είναι κατάφυτη από πυκνά δάση οξιάς και βελανιδιάς.
Περπατάμε βορειοδυτικά δίπλα στα σύνορα. Φτάνουμε στην περιοχή Παπαδήμα. Στο βάθος πάνω σ’ ένα λόφο σε υψόμετρο 1533μ., βλέπουμε το φυλάκιο και το Παρατηρητήριο Παπαδήμα πάνω στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Τριγύρω έντονη η κίτρινη παρουσία του Βερμπάσκο (Verbascum) γνωστό με τη δημώδη ονομασία φλόμος. Απλωθήκαμε λοιπόν στους γύρω λόφους για να μαζέψουμε αυτό το περίφημο τσάι του βουνού που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών φυτών και το γένος Σιδηρίτις συλλέγεται κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. παρουσιάζει πολλές ευεργετικές ιδιότητες, οι οποίες οφείλονται στα συστατικά του αιθέριου ελαίου του, θεωρείται ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό και αντιαναιμικό.
Εκτός από το τσάι κι ένας κόσμος από πανέμορφα αγριολούλουδα που με την ομορφιά τους συμπληρώνουν τη φύση του δυκολοδιάβατου Τρικλάρι. Πολύ κοντά μας δυο μεγάλα κοπάδια τραβούσαν για την ποτίστρα. Ωραιότατες εικόνες και ήχοι μοναδικοί κι όλα αυτά μέσα στη κάψα του καλοκαιριού ένα βουνίσιο αεράκι δρόσιζε εμάς και τα σκληρά βράχια. Όταν ήρθε το μεσημέρι μας βρήκε στην καταπράσινη αυλή του Νικόλα Μπαμπάκου (ξενώνας Κρυστάλ) να απολαμβάνουμε τα τσίπουρα μας (Αγιο τσιπουράκι!!Παναγιά μου!!! ) με συνοδευτικά ντοματοσαλάτα με βλάχικο τυρί και μια φοβερή ομελέτα που έκανε ο Νίκος μόνο για μας. Στη συνέχεια και σιγά σιγά ήρθαν οι τηγανιτές πατάτες, τα πρόβεια παϊδάκια (παλιό) πασπαλισμένα με άγριο θυμάρι. 'Ολα τα λεφτά! Και ένα πιάτο του οποίου το κρέας και το ζουμί η σάλτσα δηλαδή ήταν ότι το καλύτερο σε γεύση. Ήταν η έκπληξη που φύλαγε για μας ο Νίκος!!! Νικόλα δεν παίζεσαι ρε φίλε, ειλικρινά τέτοια νοστιμιά δεν έχω ξαναφάει. Αφού να φανταστείτε τα παϊδάκια… τα αφήσαμε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα ο θείος μου ο Χάρης του πρότεινε να το συνοδέψει και με μακαρόνια! Κάποια στιγμή κατέβηκε από το βουνό και ο Αλέξανδρος ο Τράσιας ο οποίος ήταν με παρέα στην κορυφή Μεγαλέξανδρος. Οι ώρες κυλούσαν σαν το νερό με παγωμένες μπύρες, τσίπουρα και κουβέντες. Με την ευχή να ξανανταμώσουμε στου Νικόλα, πήραμε το δύσκολο δρόμο της επιστροφής!
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ:
