Η Αξιολόγηση βγήκε από το σεντούκι (Γράφει η Γιάννα Γκουτζιαμάνη)
Η Αξιολόγηση βγήκε από το σεντούκι και φοράει το κοστούμι της. Πρέπει να σταθεί απέναντι στους δασκάλους και πρέπει να τους καθηλώσει.
Το πορτραίτο της: αυταρχική, ανελέητη, το φόβητρο για όποιον τολμά να την αμφισβητήσει.
Απρόσωπη, ανέκφραστη, εισβάλλει Ξαφνικά, για να Ισοπεδώσει ψυχικά αυτόν που την περιμένει. Κρατά στο ένα χέρι το μέτρο της Ομοιομορφίας και στο άλλο Λεπίδα. Θα κάνει χαρακίρι σε Όποιον δεν θα καταδεχτεί να τη Γλύψει. Πρέπει να βγει Ηττημένος. Έτσι θα ικανοποιήσει το Σαδισμό της και οι άλλοι θα σκεφτούν: μα δεν το κατάλαβε ο Ηλίθιος;
Προς έκπληξή της βλέπει μπροστά της ένα δάσκαλο με πολλά πρόσωπα και πολλές φωνές, με ποικίλα όσα χρώματα και αισθήματα.
Δεν διστάζει να σταθεί μπροστά της. Έχει Ανοιχτά τα χέρια, για να αγκαλιάσει όλα τα παιδιά του κόσμου. Δίνει Σημασία στο καθένα ξεχωριστά. Δονείται από τους Κραδασμούς που προκαλούν οι Ανάγκες και οι ανησυχίες τους.
Παλεύει να ξεριζώσει τα αγκάθια, που δηλητηριάζουν το μυαλό και την ψυχή τους.
Τα Λάθη δεν είναι παρά πινελιές πολύχρωμες στη διεργασία της μάθησης.
Και την αποστομώνει με αυτό: Όλα χωράνε μέσα στην Οικογένεια του σχολείου, όταν υπάρχει ο Σεβασμός στον άνθρωπο.
Κοζάνη 11-10-2021
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
