ΣΕΕΕΝ Δυτικής Μακεδονιας: "Δώρα στο κεφάλαιο και την ΔΕΗ Α.Ε. - Φτώχια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα"

Η παρουσία του πρωθυπουργού στην Κοζάνη την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η «πράσινη» ανάπτυξη, το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής

Μετάβασης δεν αφορά τίποτα άλλο, από την στήριξη των κερδών επιχειρηματικών ομίλων εις βάρος των εργαζόμενων και του λαού.

Ενώ ανακοίνωσε επιπλέον δώρα στο κεφάλαιο και την ΔΕΗ Α.Ε., ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της παρουσίας του δεν βρήκε να πει λέξη για τους χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται σε ορυχεία και ΑΗΣ και αντιμετωπίζουν την αβεβαιότητα και το φάσμα της ανεργίας. Δεν χρειάστηκε να πει κάτι, αφού με τις πράξεις της κυβέρνησης του, έχει αποδείξει ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα εξασφαλίσουν την κερδοφορία της ΔΕΗ Α.Ε. και των επιχειρηματικών ομίλων.

Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης του σχεδίου απολιγνιτοποίησης φάνηκαν οι διαθέσεις τους. Λίγο διάστημα μετά ανακοινώθηκε το σχέδιο διάσωσης της ΔΕΗ Α.Ε. που προέβλεπε την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων στον κλάδο (κατάργηση μονιμότητας, αξιολόγηση, είσοδος manager, κτλ). Πριν λίγες μέρες ένα ακόμα δώρο δόθηκε στη ΔΕΗ Α.Ε. που στην ουσία την απαλλάσσει από την υποχρέωση αποκατάστασης των εδαφών και την μεταφέρει στο κράτος, ενώ ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε με αφορμή την παρουσία του στην περιοχή, ένα νέο δώρο, αυτό της μετεγκατάστασης της Ακρινής με την πρόταση του για την δημιουργία ενεργειακής κοινότητας από τους κατοίκους, στους οποίους η ΔΕΗ Α.Ε θα «χαρίσει» ένα φωτοβολταικό πάρκο. Έτσι η ΔΕΗ Α.Ε απαλλάσσεται από υποχρεώσεις που θα τις στοίχιζαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τις αποκαταστάσεις και την μετεγκατάσταση και απλά υποχρεώνεται στην δημιουργία ενός φωτοβολταϊκού πάρκου.

Πέρα από αυτά τα δώρα η κυβέρνηση έχει στρώσει το δρόμο με το νόμο Χατζηδάκη για το σμπαράλιασμα των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με την κατάργηση του 8ωρου, των υπερωριών (τελευταίο δώρο η μη υποχωρητικότητα στη δήλωση της υπερεργασίας), με την απαγόρευση στην ουσία της απεργίας στον κλάδο της ενέργειας, την καταστρατήγηση συνδικαλιστικών ελευθερίων, το ηλεκτρονικό φακέλωμα αγωνιστών κ.α. Πάνω σε αυτό το αντεργατικό πλαίσιο θα πατήσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα επενδύσουν στην περιοχή. Οι όποιες «σύγχρονες» θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι κακοπληρωμένες, επισφαλείς, με ελλιπή μέτρα υγείας και ασφάλειας κτλ.

Ταυτόχρονα για το κεφάλαιο θα ανοίξουν οι κάνουλες της χρηματοδότησης με δισεκατομμύρια από τα διάφορα ταμεία, θα τους εξασφαλιστεί τζάμπα εργατικό δυναμικό μέσα από διάφορα προγράμματα διαχείρισης της ανεργίας από το σχέδιο «έκτακτης ανάγκης».

Παράλληλα αυτή η πολιτική που κλείνει Ορυχεία και ΑΗΣ, την στιγμή που μπορεί να τους αναβαθμίσει περιβαλλοντολογικά, απαξιώνει ένα εγχώριο ορυκτό καύσιμο που μπορεί να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια και ανοίγει το δρόμο για εξάρτηση από το εισαγόμενο Φυσικό Αέριο που έχει γίνει πανάκριβο και μας εξαρτά από τις διεθνείς εξελίξεις και ανταγωνισμούς, αλλά και από τις ΑΠΕ που δεν μπορούν να στηρίξουν σταθερά το ενεργειακό μίγμα. Εκεί εντάσσεται και η αναζήτηση νέας μορφής που θα αξιοποιεί η μονάδα «Πτολεμαΐδα 5». Για την πιο σύγχρονη λιγνιτική μονάδα στην Ευρώπη θα απαιτηθούν νέα εκατομμύρια από τις τσέπες του λαού για την μετατροπή της.    

Επίσης το πώς αντιλαμβάνονται τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα φάνηκε και από τις τοποθετήσεις – εξαγγελίες για την υγεία. Σε μια περιοχή που η πανδημία «θερίζει» και το Δημόσιο Σύστημα Υγείας καταρρέει, τα κλιμάκια του ΕΟΔΥ είναι υποστελεχωμένα, το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι απαιτείτε εξορθολογισμός του συστήματος υγείας, δίνοντας συνέχεια στο σχεδιασμό για συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών ενώ για μια ακόμα φορά απευθυνόμενος στους πολίτες της περιοχής, τους παρότρυνε να εμβολιαστούν στην λογική της «ατομικής ευθύνης».

Αυτό είναι το «προσωπικό τους στοίχημα». Το πώς μέσα από την εξαθλίωση του λαού θα βγουν κερδισμένοι οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Ο λαός ήδη πληρώνει το «πράσινο» ρεύμα πανάκριβα, θα πληρώνει πανάκριβα την θέρμανση, ενώ το εισόδημά του ροκανίζεται από το μεγάλο κύμα ακρίβειας σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η ανεργία θα εκτοξευτεί, το περιβάλλον θα υποβαθμιστεί για μια ακόμα φορά κτλ. Για να εμπεδωθεί καλύτερα ο «μονόδρομος» αυτός όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε και η καταστολή με χημικά και ΜΑΤ ενάντια στην συγκέντρωση σωματείων και φορέων της περιοχής.

Φτώχια, ανεργία, εκμετάλλευση, καταστολή είναι τα δώρα και οι εξαγγελίες για το λαό.

Συνάδελφοι , συναδέλφισσες

Ευθύνη για την κατάσταση έχουν και οι συμβιβασμένες ηγεσίες του εργοδοτικού –κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΓΕΝΟΠ, Σπάρτακος, Ένωση κ.α.) που στήριξαν διαχρονικά την πορεία απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (μετοχοποίηση, τριχοτόμηση κ.α.). Δεν ξελασπώνουν με μαντινάδες, μνημόσυνα και στεφάνια και επικοινωνιακές ενέργειες. Έχουν ευθύνη για τον κοινωνικό αυτοματισμό και για την απονεύρωση των συλλογικών διαδικασιών των σωματείων. (Δεν κήρυξαν έστω μια στάση εργασίας, δεν οργάνωσαν έστω μια συνέλευση στους χώρους δουλειάς, για να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στην κινητοποίηση). Δεν μπορούμε να αφήσουμε της υπόθεση των δικαιωμάτων μας σε αυτές τις ηγεσίες. Από την μία φωτογραφίζονται σαν αγωνιστές και από την άλλη είναι πρόθυμοι συνομιλητές για το τι θα χάσουμε.

Εμείς έχουμε το «δικό μας στοίχημα». Το πώς θα ικανοποιήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας. Το πώς δεν θα ζήσουμε τον 21ο αιώνα σαν δούλοι, αλλά όπως μας αρμόζει σαν παραγωγοί όλου του πλούτου που παράγεται. Δεν περιοριζόμαστε στα ψίχουλα των προγραμμάτων κατάρτισης – επανακατάρτισης που έχουν ημερομηνία λήξης. Δεν περιοριζόμαστε στα ψίχουλα των επιδοτήσεων στο ρεύμα και την θέρμανση. Δεν θέλουμε να γίνουμε έμποροι - μέτοχοι ενεργειακών κοινοτήτων.

Οργανωμένα και αποφασισμένα μέσα από τα συνδικάτα μας μπορούμε να διεκδικήσουμε όλο το «καρβέλι». Οι αγώνες των εργαζόμενων στην Efood, στην Cosco, στην ναυπηγοποισκευαστική ζώνη και αλλού μας δείχνουν το δρόμο. Το δρόμο του οργανωμένου, αποφασισμένου αγώνα που μπορεί να νικήσει, ενάντια σε εργοδοσία και κράτος. Σε αυτό το δρόμο θα δώσουμε βάρος και θα συμβάλουμε οι ταξικές δυνάμεις. Να ζωντανέψουν οι συλλογικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς. Να πάρουν οι εργαζόμενοι τα πράγματα στα χέρια τους.    

Απαιτούμε:

• Ρεύμα και θέρμανση φθηνά για όλο το λαό. Καμία διακοπή σε λαϊκό σπίτι. Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Όχι στο κλείσιμο ορυχείων και ΑΗΣ. Ούτε ώρα χωρίς τηλεθέρμανση, καμία αύξηση της τιμής της. Κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Κατάργηση φόρων στα καύσιμα.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλο το προσωπικό (οκταμηνίτες, εργολαβικοί) με μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων, του εκτρώματος Χατζηδάκη.
• Μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Όχι στην καύση απορριμμάτων και την μετατροπή της περιοχής σε χαβούζα επικίνδυνων αποβλήτων.
• Ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας (Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία). Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ- ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ