Ομιλία Μητσοτάκη για το φιάσκο: Είμαι αητός χωρίς φτερά (Γράφει ο Στέλιος Κούλογλου)

Αν έμενε κανείς στο πώς ξεκίνησε ο πρωθυπουργός τη σημερινή τοποθέτηση του στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, θα κατέληγε στο συμπέρασμα

ότι δεν είναι καλά πληροφορημένος: «Καλημέρα σας. Θέλω να ξεκινήσω ζητώντας μία προσωπική και ειλικρινή συγγνώμη από τους συμπολίτες μας οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν επί πολλές ώρες, μένοντας εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό ».

Γιατί βεβαίως, οι άμοιροι συμπολίτες μας δεν βασανίστηκαν επί πολλές ώρες μόνο στην Αττική Οδό. Αλλά και στις μεγάλες λεωφόρους της Αθήνας, στους μικρούς δρόμους απροσπέλαστους από τα δένδρα, στον σιδηρόδρομο, στο μετρό και στον προαστιακό, όπου πηδούσαν στις γραμμές, στις συνοικίες που έμειναν χωρίς ηλεκτρικό το παγωμένο βράδυ, στο αεροδρόμιο της Αθήνας όπου εγκλωβίστηκαν καθώς δεκάδες πτήσεις ματαιώθηκαν.

Όπως ακριβώς ταλαιπωρήθηκαν οι ασθενείς σε νοσοκομεία όπως η Σωτηρία όπου δεν είχε εξασφαλιστεί το βραδινό τους, σε άλλα στα οποία γιατροί και έκτακτα περιστατικά δεν είχαν πρόσβαση.. Χώρια η ταλαιπωρία των ήδη υγειονομικών που βρίσκονται στα όρια τους, τους  οποίους ευχαρίστησε γιατί, λέει , «παρά την πρωτοφανή χιονόπτωση δεν σημειώθηκαν δυσλειτουργίες στο σύστημα υγείας».  Όταν μάλιστα το πρώτο καθήκον της Πολιτικής Προστασίας  σε παρόμοιες καταστάσεις,  είναι να μένουν ανοικτοί οι δρόμοι ακριβώς για τα νοσοκομεία!

Φυσικά ο κ. Μητσοτάκης τα γνωρίζει όλα αυτά, αλλά ήδη από χθες ο καλοδουλεμένος προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης, χρησιμοποιεί την Αττική Οδό, και το δικό της φιάσκο, σαν αποδιοπομπαίο τράγο για όλα τα κακά.

Η ομιλία του πρωθυπουργού έμεινε πιστή σε αυτή την γραμμή άμυνας, προχωρώντας στη συνέχεια σε έμμεσες σπόντες για την Περιφέρεια Αττικής («προβλήματα υπήρξαν και σε κεντρικούς δρόμους του λεκανοπεδίου») ή την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Παίζει ρόλο βέβαια ότι έχει την ατυχία να κυβερνά μια μεσογειακή χώρα από αυτές που «δεν είναι πάντα προσαρμοσμένες σε συνθήκες έντονων χιονοπτώσεων. Αν και παντού στον κόσμο το πολύ χιόνι φέρνει μεγάλα προβλήματα ».

Παρένθεση: Κατοικούσα 5 χρόνια στη Μόσχα, όπου χιόνιζε καθημερινά, τουλάχιστον επί 6 μήνες, πολύ περισσότερο από ότι στην Αθήνα τη Δευτέρα ,αλλά ποτέ δεν έκλεισαν οι δρόμοι. Επί τρισκατάρατου κομουνισμου όλα αυτά, όχι επί θαυματουργής ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Όπως έγραφε  και ο Μ Κοττάκης  στο σημερινό πρωτοσέλιδο της Εστίας, διεκτραγωδώντας την κατάρρευση:  «εμείς κύριε πρωθυπουργέ, που είμαστε φιλελεύθεροι, βλέπουμε το εφιαλτικό σενάριο να γίνουμε σοσιαλιστές στα γεράματα».

Στο μόνο σημείο όπου ο κ. Μητσοτάκης διαφοροποιήθηκε από την προπαγάνδα των φιλικών μέσων, ήταν ο αρμόδιος υπουργός κ. Στυλιανίδης. Ο τελευταίος από χθες έχει διαβάσει  και ακούσει τα πάντα, μέχρι  ότι δεν μπορεί να αποφασίζει έχοντας στο μυαλό του «τους μικρούς δρόμους της Λευκωσίας » και όχι τις λεοφωριάρες που ως γνωστόν διαθέτει η Αθήνα, το κέντρο του κόσμου. «Δημιουργήσαμε το νέο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης. Εγώ θα εξακολουθώ να στηρίζω αυτή την επιλογή».

Ήταν ένα από ελάχιστα εγώ της σημερινής πρωθυπουργικής ομιλίας. Πάνε που οι εποχές που τα «εγώ » πλημμύριζαν τα διαγγέλματα,  έτοιμα να ξεχειλίσουν από τις τηλεοπτικές οθόνες. Πάει η περίοδος της εγωπάθειας και της αυτοπεποίθησης, ακόμα και σε διαγγέλματα για μεγαλύτερες καταστροφές, όπως της Εύβοιας. Ο κ. Μητσοτάκης έχει μάλλον συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορείς να κοροϊδεύεις συνέχεια. Στη σκηνοθετημένη εικόνα από το υπουργικό Συμβούλιο, αν δεν ήταν σαν βρεγμένη γάτα, σίγουρα ήταν σαν αητός χωρίς φτερά.

ΠΗΓΗ: tvxs.gr