Το πραγματικό κόστος των υποκλοπών (Γράφει ο Πάρις Κουκουλόπουλος)
Η Ελλάδα παραμένει η χώρα με την περισσότερο κλειστή οικονομία στην Ε.Ε. και με ένα αναποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο, σύμφωνα με τον δείκτη οικονομικής ελευθερίας
που δημοσιεύει το ΚΕΦΙΜ σε συνεργασία με το καναδικό Ινστιτούτο Fraser και αφορά δεδομένα του 2020
Η κατάταξη της Ελλάδας στα πέντε βασικά πεδία του δείκτη είναι:
-Κράτος δικαίου και ιδιοκτησιακά δικαιώματα: 54η θέση
-Ελευθερία στο διεθνές εμπόριο: 18η θέση
Τρεις παρατηρήσεις απορρέουν από τα πιο πάνω που είναι χρήσιμες για όλους μας.
1. Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την κατάταξη των χωρών δεν αποτελούν κάτι καινούργιο. Στο μνημειώδες έργο τους «Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη» οι συγγραφείς, Ντάρον Ατζέμογλου και Τζειμς Ρόμπινσον, διατυπώνουν τη θέση ότι οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί αποτελούν τη βάση για την οικονομική επιτυχία ή αποτυχία. Το κορυφαίο ίσως παράδειγμα στο βιβλίο είναι αυτό της σύγκρουσης του προέδρου Ρούζβελτ με το Ανώτατο Δικαστήριο. Ένα τεράστιο μέγεθος πολιτικού, εκλεγμένος μάλιστα τη δεύτερη φορά με 61%, δε μπόρεσε να επιβάλει τη βούληση του και αυτό μακροπρόθεσμα υπήρξε επωφελές για τη χώρα του.
2. Από τα πέντε βασικά κριτήρια στο ένα, διεθνές εμπόριο, είμαστε σε εξαιρετικά καλή θέση και σε άλλο ένα, νόμισμα, λίγα μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας γιατί είναι ευρωπαϊκή υπόθεση. Η προσοχή μας προφανώς πρέπει να εστιαστεί στα δυο κριτήρια που είμαστε ουραγοί, μέγεθος κράτους και τραπεζική πίστη, εργασιακά, επιχειρηματικότητα. Το ζήτημα της τραπεζικής πίστης είναι ένα ζήτημα ταμπού για τη χώρα που επιβάλλεται να ανοίξει. Στα εργασιακά προφανώς οφείλουμε να αντιγράψουμε βέλτιστες πρακτικές άλλων χωρών, καθιστώντας παρελθόν τη σημερινή ζούγκλα.
Η επιχειρηματικότητα είναι γνωστό πως σκοντάφτει στη γραφειοκρατία και εδώ το «επιτελικό κράτος» του κ Μητσοτάκη υπήρξε στρατηγικό λάθος. Αντί να ασχοληθεί με τη βελτίωση και την αποτελεσματικότητα των κρατικών δομών εγκαθίδρυσε ένα συγκεντρωτικό σύστημα που κυβερνάει πάνω και έξω από το κράτος. Σε ο,τι αφορά το μέγεθος του Κράτους η μόνη διαθέσιμη επιλογή είναι η ριζική του αποκέντρωση οπως συμβαίνει σε όλα τα σύγχρονα κράτη, είναι η μεγάλη ειδοποιός διαφορά μας.
Με απλά λόγια το μέλλον και η ευημερία της χώρας πλήττεται σοβαρά από την υπόθεση των υποκλοπών και η πολιτική σταθερότητα, νοούμενη ως παραμονή του κ Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, οδηγεί μάλλον σε βλάβη για τη χώρα. Αυτό είναι το πραγματικό κόστος των υποκλοπών.
ΠΗΓΗ: www.protothema.gr