Ο Μητσοτάκης στα σχοινιά (του Θανάση Σκαμνάκη)

Είναι κάποιο καιρό τώρα που από πολλές πλευρές ξηλώνουν το πουλόβερ της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εντός του συστήματος της οικονομικής ολιγαρχίας για διάφορους λόγους

, που δεν είναι της ώρας να εξηγηθούν (αν υπάρχουν και οι επαρκείς πληροφορίες για να το εξηγήσουν), έχουν πολλαπλασιαστεί οι δυσαρέσκειες και κατά συνέπεια οι ευθείες ή οι πλάγιες βολές. Στις κορυφές του ευρωπαϊκού διευθυντήριου, επίσης. Εντός του κόμματος της ΝΔ ούτε λόγος, εκεί οι πιο νουνεχείς, και όχι μόνο της καραμανλικής ή σαμαρικής πλευράς, θεωρούν πως όσο παραμένει ο Μητσοτάκης αρχηγός και πρωθυπουργός  το κόμμα κινδυνεύει να βρεθεί στο 15%, έχοντας την ανάμνηση (ή τον εφιάλτη) του ποσοστού που συγκέντρωσε ο Σαμαράς στις εκλογές του 2015 (ακόμα κι αν αυτό δεν είναι ακόμα ορατό στο εκλογικό σώμα, η διατύπωση του φόβου είναι ήδη μια προειδοποίηση για το τι μπορεί να συμβεί).

Οπότε η σημερινή ημέρα, Σάββατο 5 και η αυριανή Κυριακή 6 Νοεμβρίου προειδοποιούν για τα επερχόμενα. Την προηγούμενη Κυριακή το Βήμα έβγαλε ένα μέρος για τις παρακολουθήσεις. Σήμερα το Ντοκουμέντο δίνει στο θέμα νέα έκταση. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες και το μισό υπουργικό συμβούλιο ήταν στο στόχαστρο των παρακολουθήσεων Μητσοτάκη.  

Κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει τις αποκαλύψεις με μια κουβέντα και τη σχετική περιφρόνηση (και υποβάθμιση), αυτά πάντα συνέβαιναν και θα συμβαίνουν. Αυτή είναι μόνο μια μισή αλήθεια. Ο κατασκοπευτικός καπιταλισμός δεν μας επισκέφθηκε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ούτε θα φύγει μαζί της.

Ωστόσο η αποκάλυψη της εφημερίδας του Κώστα Βαξεβάνη δείχνει ότι το δυσώδες υπερκράτος (και ο υπόκοσμος) των παρακολουθήσεων και στης αστυνομικής βίας και εξουσίας δεν εξαιρεί κανέναν· ούτε τους φίλους και συνεργάτες, ούτε τις συζύγους. Μπορούμε συνεπώς να φανταστούμε πόσο αμείλικτο και επιθετικό θα είναι απέναντι στους αντιπάλους του, αλλά και κυρίως απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς του, εκείνους που ξεπερνούν τα όρια του μιντιακού και του δικομματικού συστήματος.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δέχεται τώρα τα πυρά από εχθρούς και φίλους που δεν επιδιώκουν παρά την αλλαγή της κυβέρνησης αλλά όχι των όρων λειτουργίας του συστήματος (του συστήματος των παρακολουθήσεων συμπεριλαμβανομένου, ίσως με μεγαλύτερες καλύψεις), τη συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας και της φτωχοποίησης των εργαζομένων και της «σωστής», δηλαδή ΝΑΤΟϊκής πλευράς της ιστορίας. 

Η βδομάδα ξεκίνησε με το σκάνδαλο Πάτση και κλείνει ανοίγοντας πανηγυρικά τη νέα θεματική της επόμενης. 

Είναι πολλοί οι παράγοντες που χρειάζονται να συνδυαστούν και να συμπέσουν ώστε να γκρεμιστεί μια κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση πάντως η προετοιμασία πυροβολικού, εν προκειμένω αποκαλύψεων, έχει ξεκινήσει. Ήδη η πρώτη γραμμή άμυνας της κυβέρνησης, κάποιοι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν τεθεί εκτός μάχης. 

Και μπορεί το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων να μην έχει μεγάλη ουσιαστική σημασία, καθώς όλες οι κυβερνήσεις και οι μυστικές υπηρεσίες, αστυνομίες και λοιποί μηχανισμοί παρακολουθούν, φακελώνουν και ενεργούν, αλλά γίνεται ένα ισχυρό μέρος του όλου επιθετικού πολέμου εναντίον τη κυβέρνησης. 

Αξίζει προφανώς να θυμηθούμε πως η κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη το 1993 πριν πέσει, μετά την αποχώρηση της ομάδας υπό τον Σαμαρά, είχε υποστεί τη διάβρωση των αποκαλύψεων για τις παρακολουθήσεις.

Καλή ώρα είχε κατηγορηθεί ο επικεφαλής της ΕΥΠ στρατηγός Ν. Γρυλάκης ότι κατ’ εντολήν Μητσοτάκη είχε στήσει σύστημα παρακολούθησης των πολιτικών του αντιπάλων. 

 Οι παροικούντες τη δημοσιογραφική και πολιτική Ιερουσαλήμ ήξεραν πως ο τότε διάδοχος στην αρχηγία του κόμματος Μιλτιάδης Έβερτ είχε συνδέσει τους εκδότες με τον «κοριό» Μαυρίκη, ο οποίος τους είχε προμηθεύσει με άπειρες κασέτες στις οποίες είχαν καταγραφεί οι συνομιλίες. Και μετά απ’ αυτό οι καθημερινές ανακοινώσεις των υποκλαπεισών συνομιλιών κοσμούσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τις εκπομπές των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Μέγα θέμα. 

Στις ημέρες μας μπορεί να μη δουλεύουν με κασέτες αλλά η ουσία παραμένει ίδια. Οι αποκαλύψεις που παρουσιάζει το Ντοκουμέντο είναι βέβαιο πως δεν είναι οι τελευταίες. Από δω και μπρος θα παρακολουθήσουμε το εξελισσόμενο «δράμα» μιας κυβέρνησης που παραπέει κάτω από τον ορυμαγδό ποικίλων αποκαλύψεων. 

Σ’ αυτή τη φάση τίποτα δεν είναι ασήμαντο. Κάθε περιστατικό κάνει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό όλο και πιο έκθετους και όλο και πιο αδύναμους. Ο χρόνος είναι καιρό τώρα που δεν δουλεύει υπέρ του.  

Το αν θα υπάρξουν αλλαγές στο κόμμα πριν τις εκλογές ή όχι θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Εκείνο πάντως που μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος είναι πως δεν πρόκειται να πλήξουμε.  

ΠΗΓΗ: www.kommon.gr