Δημοκρατία ή πισωγύρισμα στη δεκαετία του ΄60

Για μια φορά ακόμη  οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας άρχισαν να τρέχουν με γρήγορους ρυθμούς. Το άνοιγμα της διαδικασίας για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από την κυβέρνηση δείχνει

ότι βρίσκεται (η κυβέρνηση) σε πολιτικό αδιέξοδο. Δείχνει όμως τις σκέψεις και διαθέσεις της τρόικας που συνοψίζονται σε αυτά που με λίγα λόγια οι δανειστές μετέφεραν στον κ. Χαρδούβελη στο Παρίσι ότι «δεν μας νοιάζει ποιος είναι κυβέρνηση στην Ελλάδα». H φράση που έλειπε ήταν: «αυτό που μας νοιάζει είναι να πάρουμε τα λεφτά μας».

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου γνωρίζει πολύ καλά ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα,  ούτε πιθανότητες επιτυχίας έχει, ούτε οδηγεί στην ανάπτυξη. Είναι γνωστό για παράδειγμα ότι το 70% του πλεονάσματος πάει κατευθείαν στους δανειστές, όπως το ίδιο συμβαίνει με τις δόσεις των δανείων. Αυτό βεβαίως το γνωρίζουν ακόμα καλύτερα  οι δανειστές.

Το πρόβλημα προέκυψε από τις πρώτες δημοσκοπήσεις στα τέλη του Αυγούστου που επιβεβαιώνονται μέχρι σήμερα και δείχνουν προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ από 6 μέχρι 9 ποσοστιαίες μονάδες. Έτσι οι συμφωνίες που είχαν γίνει μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας προβλέποντας νέα φορολογικά μέτρα το καλοκαίρι του ΄15 για να καλυφθεί τάχα το δημοσιονομικό κενό, όπως αποκαλύφθηκε και από την επιστολή Χαρδούβελη που προκάλεσε μεγάλο εκνευρισμό στην κυβέρνηση, τίθεται εν αμφιβόλω. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διακηρύξει προς όλες τις πλευρές ότι μια κυβέρνηση που θα έχει σαν κύριο κορμό τον ίδιο δεν πρόκειται να εφαρμόσει σε καμία περίπτωση τα συμφωνηθέντα αντιλαϊκά μέτρα.

Η τρόικα δεν ήταν βέβαιη ότι θα έπαιρνε τα λεφτά της και για αυτό σκλήρυνε την θέση της, ζητώντας από την κυβέρνηση να πάρει εδώ και τώρα νέα μέτρα. Η κυβέρνηση αντέτεινε ότι, αν τα έπαιρνε τώρα, δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές. Αυτό ήταν και το περιεχόμενο των «σκληρών διαπραγματεύσεων» των τελευταίων εβδομάδων: όχι αν, αλλά πότε θα ληφθούν τα νέα μέτρα.  Ο Σαμαράς ζήτησε από τους φίλους του τη Μέρκελ και τον Γιούγκερ να του δοθεί μια τελευταία ευκαιρία, η εκλογή προέδρου για να μπορέσει να συνεχίσει για ενάμιση χρόνο ακόμη το θεάρεστο έργο του, την κατεδάφιση δηλαδή της Ελλάδας προς όφελος των δανειστών. Οι τελευταίοι δεν είχαν να χάσουν τίποτα. Παρακρατώντας την δόση του δανείου, θα έχουν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, αν τελικώς δεν μαζευτούν οι 180, γίνουν εκλογές και βγει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αν πάλι τα καταφέρουν οι φίλοι Σαμαράς-Βενιζέλος, τόσο το καλύτερο.

Προβλέπεται λοιπόν σκληρό παιχνίδι από δω και μπρος. Οι δύο φίλοι (Σαμαράς-Βενιζέλος) θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να πετύχουν το σκοπό τους. Ποια δημοκρατία και πράσινα άλογα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Οι βουλευτές όμως πως θα αντιδράσουν; Πως κάποιος που καταψήφισε μέτρα και μνημόνια, τώρα θα τα υπερψηφίσει όλα μονοκοπανιάς. Δεν γνωρίζουμε το παρασκήνιο που θα παιχθεί. Σε κάθε περίπτωση όμως θα τον βαρύνουν (τον βουλευτή) αμείλικτα ερωτήματα και υποψίες για το υπόλοιπο της ζωής του.

ΠΑΤΣΩΝΑΣ  ΜΑΝΩΛΗΣ