ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΩΝΕΣ; (γράφει η Ολυμπία Τσικαρδάνη)

Επειδή πλησιάζουν οι εκλογές σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, θα περίμενε κανείς πως οι υποψήφιοι θα έδειχναν μια στοιχειώδη κοινωνική ευαισθησία για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας...

"Η σιωπή των αμνών" και η τακτική "ίσων αποστάσεων" από όλους και από όλα, προκειμένου να θολώσουν την κρίση των ψηφοφόρων,

η εστίαση στο τοπικό επίπεδο την ώρα που ολόκληρη η χώρα βρίσκεται σε κατάρρευση, και η αλίευση ψήφων από όλες τις πολιτικές δεξαμενές χωρίς ιδεολογικά ερείσματα,

δεν μας βοηθούν να καταλάβουμε τα μεγάλα ζητούμενα των ημερών:

✓ποιος είναι ο κώδικας αξιών που πρεσβεύουν;

✓πόσο έντιμα θα διαχειριστούν το δημόσιο χρήμα;

✓ποια είναι τα αποθέματα ανθρωπιάς που διαθέτουν;

✓ πώς θα μας προστατεύσουν από τα επιτήδεια τρωκτικά που χώνονται παντού σε δήμους και περιφέρεια, για ίδιον όφελος;

✓ πώς θα μπορέσουν να προστατεύσουν το μερικό, δηλαδή τον τόπο τους/μας , από την εφιαλτική πραγματικότητα της καταστροφής που ζει το "γενικό", δηλαδή η χώρα;

"Αγαπώ τον τόπο μου" δίπλα στις φωτογραφίες υποψηφίων ως τεκμήριο αξιότητας,

δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό προεκλογικό επιχείρημα...

Διότι, "αγαπώ τον τόπο μου", σημαίνει αγαπώ τους ανθρώπους του, ζω μαζί τους τα προβλήματα τους, έχω κοινωνική συμμετοχή, είμαι παρών σε διαβουλεύσεις, μετέχω σε συλλόγους και κοινωνικές δράσεις, τιμώ τους άξιους και απορρίπτω τους τυχοδιώκτες, δεν κοιτάζω να βολευτώ εγώ εις βάρος των άλλων, δεν ζητώ ανταλλάγματα για την υποψηφιότητά μου, δεν αποχωρώ από έναν συνδυασμό γιατί δεν ικανοποιήθηκε το συμφέρον μου, δεν χωρίζω τους πολίτες σε " δικούς μας" και σε " άλλους", δεν περιφρονώ κανέναν, όσο αδύναμος κι αν είναι, εκφράζω τη γνώμη μου καθαρά και με σθένος για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες , και - κυρίως- παίρνω θέση απέναντι στις προκλήσεις των καιρών ως άνθρωπος με ενσυναίσθηση.

Δεν μπορεί να ζητείται η ψήφος μας για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε πως σκέφτονται.

Αυτό, είναι πλέον το πιο σημαντικό στις μέρες μας ...