ΑΡΓΗΣΕΣ ...(της Ολυμπίας Τσικαρδάνη)
Όταν δόθηκαν ψευδή στοιχεία στην ΕΛΣΤΑΤ για να στοχοποιηθεί η χώρα και να μπει στα μνημόνια,
ήσουν με το μέρος των ξένων επικριτών της...
Όταν ρήμαζαν ανελέητα
τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων ώστε να πέσουν στο 1/2 της αξίας τους, είπες " καλά τους έκαναν"...
Όταν έδιναν και ξανάδιναν δισεκατομμύρια στις τράπεζες που έπαιξαν σε τοξικά ομόλογα τις αποταμιεύσεις σου,
υποστήριξες τους τραπεζίτες και όχι τους συμπολίτες σου...
Όταν άρχισαν οι απολύσεις και το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, έλεγες
"πως όποιος θέλει, μπορεί να βρει δουλειά"
και πήρες το μέρος των ανεξέλεγκτων εργοδοτών και όχι των εργαζομένων...
Όταν οι ιδιωτικές τράπεζες - που στηρίχθηκαν με δημόσιο χρήμα -
έδωσαν σε εταιρείες τα κόκκινα δάνεια και χιλιάδες άνθρωποι έχασαν το σπίτι τους, εσύ, έκανες λόγο για
"κακοπληρωτές"....
Όταν γέμισαν οι δρόμοι με άστεγους, έκανες πως δεν τους έβλεπες...
Όταν γέμισαν τα αεροδρόμια με νέους πτυχιούχους που έφευγαν για άλλη χώρα, προσποιήθηκες πως είναι αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης...
Όταν χάριζαν τα κρατικά έσοδα σε ιδιωτικές εταιρείες που εξαιρούνται των φόρων και ζητούν και ρήτρες για τυχόν απώλειες,
και "μοίραζαν" όλα τα κοινωνικά αγαθά,
της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών και του πολιτισμού σε " φίλους της εξουσίας",
ακολουθούσες το αφήγημα πως μας χρειάζεται "λιγότερο κράτος"...
Όταν άκουγες για σκάνδαλα εκατομμυρίων, για διαφθορά και ασυδοσία στο χώρο των πολιτικών που ψήφισες,
ή για άνομες συμπαιγνίες ανάμεσα στην πολιτική και την δικαστική εξουσία,
με τις "ευγενικές χορηγίες" παραγόντων του αθλητισμού και την υποστήριξη της δημοσιογραφικής σιωπής,
έβρισκες μονίμως, δικαιολογίες για την παντοδύναμη οικονομική ελιτ, νομίζοντας πως θα καρπωθείς κι εσύ ένα μέρος των κερδών της...
Τώρα, που βρέθηκες κι εσύ στη θέση του άδικα διωκόμενου πολίτη για τον οποίο αδιαφόρησες,
ή του ελεύθερου επαγγελματία που κινδυνεύει με χρεοκοπία,
να θυμάσαι, ότι άφησες να σε ξεγελάσουν με υποσχέσεις για "λαμπερές βιτρίνες",
ενώ σου ετοίμαζαν ένα χαρτόνι με στρώμα στο δρόμο, για να κοιμάσαι δίπλα στις αυταπάτες σου...
Άργησες...