Ευχαριστήριο της Αριστέας Αδαμίδου για το «Κλάμα Αδικίας»
Τα δάκρυα της αδικίας, μια αντίφαση που αγκαλιάζει τη χαρά. Το να γράφεις για μια τραγωδία που δεν έπρεπε να συμβεί, για μια μητέρα που
οδηγείται από τον πόνο του χαμένου παιδιού της, ενώ ταυτόχρονα γεμίζεις από τη χαρά της αποδοχής του έργου σου, αποτελεί μια συναισθηματική αντίφαση, που αναδεικνύει τον παράδοξο χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης μας.
Δυσκολεύομαι να εκφράσω τα συναισθήματά μου για το αποτέλεσμα αυτού του τραγουδιού. Η συγκίνηση που νιώθω είναι μεγάλη, καθώς ο κόσμος το αγκάλιασε με ενσυναίσθηση και βαθύ στοχασμό. Οι κριτικές γεμάτες αγάπη και οι ανταποκρίσεις του κοινού πολλές. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε το μήνυμα του τραγουδιού, δείχνοντας ότι δεν ξεχνάμε και είμαστε δίπλα σε όσους παλεύουν για τη δικαιοσύνη. Χίλια ευχαριστώ στους συντελεστές που συνεργάστηκαν μαζί μου για να πραγματοποιηθεί αυτό το έργο.
Αλλά επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτό το άρθρο στην Καλλιόπη Βέττα, που στάθηκε δίπλα μου, πίστεψε στην ιδέα αυτή και ήταν θεμέλιο για την υλοποίησή της. Ίσως τώρα με αυτά που θα γράψω να λύσω την απορία αρκετών «Γιατί με την Καλλιόπη;» Από μικρή είχα λατρεία για τη φωνή και τα τραγούδια της Καλλιόπης. Τη θαύμαζα και την έβλεπα ως ένα είδωλο και «άπιαστο» όνειρο… Η φωνή της σε μεταφέρει σε μαγικούς κόσμους, στον κόσμο της φαντασίας, και με κάθε τραγούδι της αισθάνεσαι σαν να ταξιδεύεις μέσα στον δικό σου κόσμο.
Να που τελικά τα όνειρα δεν είναι άπιαστα και να που ένα από τα καλλιτεχνικά μου πρότυπα μετατρέπεται σε φίλη και συνεργάτης. Με αυτό το τραγούδι, ένιωσα ότι η φωνή της συνυπήρχε με τη δική μου, δημιουργώντας μια απόλυτη συμφωνία τόσο μουσική όσο και γενική, που μετέτρεψε την ιδέα μας σε πραγματικότητα. Έχει την τάση ως άτομο να γίνεται αυτό που περιγράφουν οι στίχοι από ένα τραγούδι της με τίτλο «Το όνειρο δεν έχει ηλικία». Μια νότα σε πεντάγραμμο κενό.
Να γίνω το τραγούδι του ανθρώπου. Ναι, γίνεται τραγούδι του ανθρώπου και νότα σε πεντάγραμμο κενό. Εκφράζω την αγάπη, τη συγκίνηση και την
ευγνωμοσύνη μου προς εκείνη.
Αγαπημένη μου Καλλιόπη, εύχομαι να παραμείνεις αυθεντική και πάντα δίπλα στον κόσμο που σε χρειάζεται.
Η υποστήριξή σου, η λυρική φωνή σου και τα λόγια σου αποτελούν πηγή έμπνευσης όχι μόνο για εμένα αλλά για όλους μας.
