Το Γλυκύ Εαρ της Ανάστασης (του Βασίλη Μαρκόπουλου)
Η επιβίβαση του Ιησού επι ‘’όνου’’ την Κυριακή των Βαϊων για να μπεί στα Ιεροσόλυμα , είναι μια πράξη απλότητας , ταπεινότητας κι ας
ήταν αυτοαποκαλούμενος και δεκτό από τους πιστούς του ’’Βασιλιάς ‘’ της άλλης ζωής. Όμως για να καταστεί ‘’ Βασιλιάς ‘’ της άλλης ζωής πέρασε τη βδομάδα των παθών για να μαρτυρήσει , να καταλήξει στη σταύρωση και να έρθει η δική του Ανάσταση. Ξεκίνησε από τα χαμηλά στα ψηλά , απ τα επίγεια στους Ουρανούς. Ηταν υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης , της αγάπης , της αλληλεγγύης στον πλησίον και κατήγορος της αδικίας και της καταπίεσης.Υπέρμαχος ενός Κοινωνικού κινήματος , που άλλαξε τον κόσμο.
Το πολιτικό σύστημα της εποχής το κοινωνικό αυτό κίνημα το πολέμησε ανελέητα κι όταν κατέστη ανεξέλεγκτο , υιοθέτησε κάποια απ τα μηνύματά του στα δικά του μέτρα για να διαιωνίσει την εξουσία του , θολώνοντας τα νερά και παραπλανώντας τους οπαδούς του. Η νέα θρησκεία κατέστη καθεστώς , ταυτισμένη σε όλα τα δόγματα με την πολιτική εξουσία , στην οποία προσφέρει τις υπηρεσίες και τις ευλογίες της.
Σήμερα οι πολιτικοί ηγέτες δεν επιβιβάζονται επι όνου ( εξ άλλου εξέλιπαν ) αλλα σε πολυτελή και πολυδάπανα αεροπλάνα , για να εισέλθουν στα Ιεροσόλυμα της εξουσίας , περνούν από κάποιο Χαρβαρντ για να εξοπλιστούν με μεταπτυχιακά και διδακτορικά , να εμπλουτίσουν τα βιογραφικά τους , έτσι που τελικά πιστεύουμε ότι τα κάθε Χαρβαρντ διδάσκουν πολιτική και ετοιμάζουν τους μελλοντικούς ηγέτες.
Ηγέτες χωρίς να περάσουν τη βδομάδα των παθών και να βαδίσουν κάποιο Γολγοθά , εκ του ασφαλούς , με γνωστά και εξασφαλισμένα ακροατήρια που τα προετοιμάζει το σύστημα , ταϊζοντας με Πατρίδα , Θρησκεία , Οικογένεια.Απευθύνονται στο θυμηκό του μέσου πολίτη για να τον κοιμήσουν , να εξασφαλίσουν την υποστήριξή του και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Ας υπονομεύουν καθημερινά το θεσμό της οικογένειας με την ακρίβεια , την ανεργία , τον πληθωρισμό , τη διάλυση του συστήματος υγείας , την εμπορευματοποίηση της Παιδείας , την αποσυντόνιση της κοινωνίας , μεθυσμένοι από την αλαζονεία της εξουσίας που μόλις την εξασφασλίσουν γίνονται υπερόπτες κι όταν πλησιάζουν οι επόμενες εκλογές γίνονται ‘’ κότες ‘’ , χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τον ταλαίπωρο πολίτη , πετάνε κουστούμια και γραβάτες για να δείξουν απλοί δίπλα στον πολίτη που αγκομαχεί ολόκληρη την τετραετία.
Ο Πολίτης δεν έχει ανάγκη από την ελεημοσύνη των ‘’ αστείων ‘’ επιδομάτων για να κάνει Χριστούγεννα και Πάσχα.Απεχθάνεται την επαιτεία , η περηφάνεια έχει τα δικά της όρια.Στο κάτω κάτω είναι μέρος του δικού του κόπου απ την υπερφορολόγηση μέσω των φόρων και του ΦΠΑ , του γνωστού υπερπλεονάσματος. Η πολιτική εξουσία δεν του κάνει καμμιά χάρι , απλά προσπαθεί να τον παραπλανήσει και να τον ‘’κοιμίσει ‘’ , να δείξει ότι είναι κοντά του κι άς τον ‘’ δέρνει ‘’ αλύπητα τον υπόλοιπο καιρό με τα αντικοινωνικά και οικονομικά μέτρα , με την ιδιωτικοποίηση της υγείας , της παιδείας , της ενέργειας , του νερού , της συγκοινωνίας , του πολιτισμού.
Η κοινωνία μας και η κάθε οικογένεια περιμένει το Πάσχα και την Ανάσταση για να δεί τη δική της Ανάσταση απ τη μόνιμη βδομάδα των δικών της παθών. Είναι κοντά στις οικογένειες των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών που θα πούν το δικό τους ΓΛΥΚΥ ΕΑΡ στα αδικοχαμένα παιδιά τους κι αυτοί που ευθύνονται θα ψήνουν τον οβελία τους και θα πίνουν τα ακριβά τους κρασιά στην υγεία των μόνιμων κορόϊδων , επαναπαυόμενοι στην αλαζονεία της εξουσίας και του άλλοθι του 41% , λές κι είναι μόνιμο και δεν αλλάζει.Είναι κοντα στον άνεργο και τον χαμηλόμισθο , που δε θα μπορέσουν να κάνουν Πάσχα και να χαρούν την Ανάσταση , θα τους ‘’ διασκεδάσουν ‘’ οι υπερπαραγωγές των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης και τα κροκοδείλια δάκρυα του Ιερατείου με τους βυζαντινισμούς και τα χρυσποίκιλτα άμφια , εμπορευόμενοι τον πόνο και τη δυστυχία τουν κάθε Ιησού.
Η Ανάσταση του Πολίτη θα έρθει όχι με τα ‘’δάκρυα’’ της κάθε Μαγδαληνής και με τα ‘καθαρά ΄΄ χέρια του κάθε Πόντιου Πιλάτου , αλλα με μια μόνιμη φιλολαϊκή πολιτική σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής ( Υγεία , Παιδεία , Απασχόληση , Πολιτισμό , Ειρήνη).
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ όπου γής.
