Το Γεφύρι του Κοιλαδίου ! (του Αργύρη Παφίλη)

"Το Γεφύρι του Κοιλαδίου".

Στην ημιορεινή ζώνη, στη λεκάνη απορροής του παραπόταμου του Βέλους, βρίσκεται κρυμμένο το χωριό Κοιλάδι. Λίγα μέτρα μετά τα τελευταία σπίτια του τις όχθες ενός ρέματος, που τοπικά ονομάζεται Τσαβαλεριώτικο, ενώνει ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι. Το έτος 1905, μετά από πολλές πλημμύρες που παρέσερναν τα μέχρι τότε ξύλινα γεφύρια, οι εξισλαμισμένοι κάτοικοί του Βαλαάδες αποφάσισαν να χτίσουν εκεί ένα πέτρινο. Το έργο το ανέθεσαν σε Πολυκαστανιώτες μαστόρους, οι οποίοι άνοιξαν βαθιά θεμέλια στους δυο αντίκρυ βράχους και ζήτησαν από τους κατοίκους να θυσιάσουν ένα ζώο για να στεριώσει το γεφύρι. Οι κάτοικοι πρότειναν αρχικά έναν πετεινό και έπειτα ένα πρόβατο, αλλά οι μάστορες αρνήθηκαν και τα δύο, γιατί επιθυμούσαν το τριμηνίτικο μοσχάρι του χότζα που έβοσκε πιο πέρα. Για να μην αποκαλύψουν τις προθέσεις τους, ζήτησαν να αποφασίσει το ποτάμι ποια θυσία θέλει. Έτσι, περίμεναν μια μέρα που έβρεχε και αφουγκράστηκαν τη βουή του νερού στη χαράδρα. Η βουή ακουγόταν σαν μουγκρητό μόσχου και έτσι οι Βαλαάδες πείστηκαν ότι έπρεπε να θυσιαστεί το μοσχάρι. Σε μισό περίπου μήνα η κατασκευή του γεφυριού, η οποία αποδείχθηκε ιδιαίτερα ανθεκτική στο πέρασμα του χρόνου, είχε τελειώσει. Για τη στερέωσή του χρησιμοποίησαν και ασβέστη από την τοποθεσία Παλιοκούλια του Πολυκάστανου.

Το μήκος του φθάνει τα 15 μέτρα και από επάνω του διέρχονται μέχρι και οχήματα, μιας και αποτελεί τμήμα του δρόμου που οδηγεί στην Ανθούσα. Το πλάτος του είναι 2 και το ύψος του 6,5 μέτρα. Κατά τους θερινούς μήνες η βλάστηση το κατακλύζει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να περνάει απαρατήρητο. Παλιότερα, κοντά στο γεφύρι λειτουργούσε και νερόμυλος.

Αργύρης Παφίλης