Η άγρια κοιλάδα Βάλια Κίρνα - Ανεπανάληπτης εικόνες φυσικής ομορφιάς από τη Δ. Μακεδονία | video - φωτογραφίες - κείμενο, Αργύρης Παφίλης

"Στα Μονοπάτια του Καιρού μου".

Ο Αργύρης Παφίλης περπατά στην Βάλια Κίρνα και μας προσφέρει ανεπανάληπτης εικόνες φυσικής ομορφιάς από τη Δυτική Μακεδονία

που μάλλον …δεν συναντήσαμε ακόμη ! Διάρκεια οδοιπορικού 34 λεπτά. www.kozani.tv 

 _______________

 video:

 

"Όμορφος Τόπος ο Τόπος μου!

Ο μεγάλος καταρράκτης του Σμόλικα στη Βάλια Κίρνα. Καταραμένη Κοιλάδα!

Μια παλιά σαμαρνιώτικη παράδοση αναφέρει: «Την ώρα πού κάποιος βοσκός έψηνε κρέας στην Βάλια Κίρνα, ένας διάβολος τον πλησίασε και άρχισε να ψήνει βατράχια στην ίδια φωτιά. Προσπαθούσε να εκνευρίσει το βοσκό και να τού αποσπάσει μια λέξη για να τού πάρει τη φωνή. ’Ανάμεσα στα άλλα τού έλεγε: meâ pikätä, ta nu pikätä= το δικό μου (κρέας) στάζει (λίπος), το δικό σου δε στάζει. Μετά από πολλή ώρα εξαγριωμένος ο τσομπάνος και χωρίς να πει λέξη, σήκωσε τη σούβλα του και χτύπησε το διάβολο στο κεφάλι με αποτέλεσμα να τού κόψει το αυτί» .

Αρχές του Νοέμβρη, δέκα το πρωί και η Σαμαρίνα ησυχάζει κάτω από βαριά συννεφιά. Το Φθινόπωρο έρχεται νωρίς και η διάθεση του καιρού αλλάζει από ώρα σε ώρα εδώ στα μεγάλα υψόμετρα της Πίνδου.

Ένα κερί στη χάρη της Μεγάλης Παναγιάς και παίρνουμε τον δρόμο που τραβάει για το Δίστρατο, την Μπριάζα της Κόνιτσας και την Κοιλάδα των δαιμόνων, που οι Βλάχοι την λένε Βάλια Κίρνα, το σωστό βέβαια είναι Βάλια Κρρνα. Αφήσαμε το δρόμο που τραβάει για το Δίστρατο και ακολουθώντας αυτόν που ανοίγονταν δεξιά μας, μπήκαμε στη Βάλια Κίρνα, την Κοιλάδα του διαβόλου ή Κοιλάδα των δαιμόνων ή Καταραμένη Κοιλάδα. Μονομιάς μας τύλιξαν τα βουνά της και μεις χωθήκαμε σερπετά. Ανεβαίνουμε κόντρα στο ποτάμι. Η κοιλάδα όσο πάει στενεύει και αγριεύει πιο πολύ. Δάση πυκνά απροσπέλαστα σκεπάζουν τα βουνά και ρέματα, πολλά ρέματα με πεντακάθαρα νερά, τα κομματιάζουν. Τα χρώματα που πέρασε στις οξιές το Φθινόπωρο, συμπληρώνουν την παλέτα της ψυχής. Στο βάθος εκεί που η κοιλάδα τελειώνει, ανάμεσα από τα μαυροπεύκα, φάνηκε ο μεγάλος καταρράκτης της καταραμένης κοιλάδας.

Πήραμε την ανηφοριά για το « Κρεμαστό Νερό». Το υψόμετρο αρκετά μεγάλο για βλέπουμε το χάος που ανοίγονταν κάτω από τα πόδια μας. Μπαίνουμε σε βαθύσκιωτα δάση οξιάς και ο θαυμασμός για την μεγαλειώδη ομορφιά της φύσης όλο και μεγαλώνει.

Βγήκαμε σε ισάδι. Εδώ ο δρόμος χώριζε στα δύο, αριστερά ανηφόριζε για Επτά Βρύσες και ευθεία πήγαινε για «Κρεμαστό Νερό». Στο πυκνό δάσος απόλυτος κυρίαρχος, το μοιρολόι της μολυβένιας μοναξιάς. Όλα καρτεράνε τον Χειμώνα. Χωνόμαστε στο μονοπάτι. Μετά από μια απόσταση, επτά λεπτών, βγήκαμε σε ξέφωτο. Από δω αντικρίσαμε το υπερθέαμα που κρύβει η Βάλια Κίρνα. Ο μεγάλος καταρράκτης του Σμόλικα. Ασημένια κλωστή σε μαύρο κάμπο! «Κρεμαστό Νερό», « στ’ Κρέμασ’», « Άπα Σπιντζουράτα» έτσι τον ονομάζουν οι Βλάχοι. Το θέαμα είναι άγριο και όμορφο. Τριγύρω ο αχός του Άπα Σπιντζουράτα. Είσαι μόνος. Γίνεσαι ένα με τη φύση. Φοβάσαι, αγριεύεσαι και όλες οι αισθήσεις σε επιφυλακή. Θαρρείς ότι αφουγκράζεσαι τα πάντα! Νοιώθεις την κρυφή παρουσία των αγριμιών! Φωνάζεις, για να δηλώσεις την παρουσία σου στο κόσμο και στους νόμους της φύσης.

Τα νερά του έρχονται από μια μικρή λίμνη που ονομάζεται «Αρούγκο» που βρίσκεται κάτω από την κορυφή της Μόσιας, (υψόμ. 2.150 μ.) και κατηφορίζει προς την κοιλάδα σχηματίζοντας μικρούς και μεγάλους καταρράκτες, ώσπου φτάνει στον μεγάλο γκρεμό και πέφτει από ύψος 100 μέτρων.

- Ε! Βάλια Κίρνα πως την πυργώνεις έτσι την ομορφιά: Πως την αντέχεις τόση αγριοσύνη! Ο τόπος σου τραχύς, πυκνοδασωμένος και συ παντοκρατόρισσα. Το πανόραμά σου απειλητικά επιβλητικό. Κοιτάς το τοπίο γύρω, την θεομύρωτη Μόσια, τα καταράχια όπου κατρακυλάει το μαύρο πεύκο, τις κρεμαστές νεροσυρμές, που όλα μαζί στήνουν ένα φρούριο τρομερό και καταλαβαίνεις ότι, εδώ χτυπά η καρδιά του Σμόλικα".

Αργύρης Παφίλης

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ