Ο Γιώργος Κασαπίδης από το SOS Βέρμιο για τις ανεμογεννήτριες στο βουνό μας: Κουβαλήστε τις προδοσίες, τις συνενοχές σας, τις στεγνές ενοχές σας... Ξέρουμε τον τρόπο που σκέφτεστε. Αδίστακτα. Και απερίσκεπτα. Ως φονιάδες θα σας καταγράψει η Ιστορία !

Βέρμιο

Κουβαλήστε πτερύγια υπερμεγεθή, κολώνες και στίλους, τόνους τσιμέντου και σιδερικών στις πλάτες του Βερμίου μας. Κουβαλήστε τις προδοσίες, τις συνενοχές σας, τις στεγνές ενοχές σας, τις συνεργασίες σας, τις ανοχές σας τις πολύχρωμες, τους βυθισμένους καναπέδες σας, τις υποσχέσεις σας, τους εφιάλτες μας και τα ζάμπλουτα όνειρά σας. Τα αίσχη σας και τις ντροπές σας κουβαλήστε. Στα μίση σας ζήστε. Το Βέρμιό μας θα αντέξει τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τα δοσίλογα βλέμματά σας, την υποκρισία σας την κατάχλωμη, τους εμετούς σας στα σεντόνια του, στις χούφτες του, στα πράσινα μαλλιά του. Δεν έχει σκοπό να εκδικηθεί, ούτε να τιμωρήσει. Μόνο έδινε. Σαν τον παππού σας που σας μοίραζε καραμέλες χαμογελαστός, σαν τη γιαγιά σας που σας ετοίμαζε πρωινό τα καλοκαίρια στο χωριό σας.

Μόνο έδινε και δίνει. Ίδιος ο πατέρας σας που έτρεχε από μεροκάματο σε μεροκάματο -κατάκοπος, κατατρεγμένος- κι έπειτα είχε το κουράγιο να σας χαρίσει φιλιά, αγκαλιές, λόγια γλυκά και χάδια, κι ας γρατζούναγαν οι παλάμες του, κι ας κολλάγε ιδρώτες ο ίδιος κι ας μύριζε γράσο, λίπασμα ή νέφτι.

Μόνο δίνει, έδινε, θα δίνει. Γιατί είναι η μάνα σου, ρε. Δεν ξέρει άλλη γλώσσα η μάνα, παρά της αγάπης. Εκείνης που σε στόλιζε ευχές, που σου έλεγε παραμύθια, που σε έπλενε, σε χτένιζε, σε δρόσιζε, σε στήριζε, σου μάθαινε πώς να μετράς δάχτυλο το δάχτυλο, πώς να μοιράζεσαι (ένα για εσένα κι ένα για το αδερφάκι σου)... πόσα πώς εκείνη η μάνα.

Αυτό είναι το Βέρμιο.

Είναι η αντίσταση, η ελπίδα, η ζωή. Το νερό, η σκιά, οι φωνές των πουλιών, οι μυρωδιές του. Είναι το χώμα που πατάμε. Ο βράχος που στηριζόμαστε.

Όλα αυτά θέλουν να μας στερήσουν. Ό,τι αγαπημένο έχουμε καταγεγραμμένο. Και απαίτησή τους να το στερήσουμε από τις νέες γενιές με τη σειρά μας. Να γίνουν όλα χρήματα βρώμικα, επιχειρήσεις αίματος, μπίζνες καπιταλιστικές, αλισβερίσια με χνώτα δύσοσμα σκεπασμένα από αστραφτερά δόντια που κόβουν, σκίζουν, μασάνε ανθρώπινες σάρκες. Νόμιμα. Από αρώματα που καμουφλάρουν, που ξεγελούν, που προσποιούνται αμερικάνικες αυταπάτες. Νόμιμα κι αυτά.

Σκοτώστε το. Σας ξέραμε. Ξέρουμε τον τρόπο που σκέφτεστε. Αδίστακτα. Και απερίσκεπτα. Ως φονιάδες θα σας καταγράψει η Ιστορία. Σας αρέσει ή όχι. Μάλλον, επιλογή σας ήταν. Καληνύχτα σας!

Το Βέρμιο ξέρει μόνο να δίνει...