Το καθεστώς της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 (γράφει ο Γιώργος Τζέλλος)

Στις 4 Αυγούστου 1936 ο Πρωθυπουργός της χώρας –είχε αναλάβει τον Απρίλιο του έτους αυτού- Ιωάννης Μεταξάς-στρατιωτικός καριέρας

και οπαδός κάθε βασιλικού κόμματος- σε συνεργασία με το Βασιλιά Γεώργιο κατάργησε τον κοινοβουλευτισμό και επέβαλε δικτατορία. «Η δικτατορία εκρίνετο απαραίτητος δια λόγους εξωτερικής πολιτικής» διακήρυσσε… τάχα....   , ενώ ήταν γνωστός ιδεολόγος αντικομουνιστής (νόμος 117/1936 "περί μέτρων προς καταπολέμησιν του Κομμουνισμού") και οπαδός της δικτατορικής εκτροπής, χωρίς να ταυτίζεται πλήρως με τα καθεστώτα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας.

Βέβαια δικτατορίες είχαν επιβάλει ή είχαν αποπειραθεί να επιβάλλουν και άλλοι προηγουμένως (Πάγκαλος κλπ)

Σφόδρα αντιβενιζελικός ο Μεταξάς σε όλη του τη ζωή.                                                   

Εν τούτοις το 1936 ο Βενιζέλος τον στήριξε! Υπέδειξε στον Βασιλιά , που τον επισκέφθηκε στο Παρίσι, να ορίσει τον Μεταξά ως Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης με Πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Πεθαίνοντας ο Δεμερτζής ανέλαβε αυτός Πρωθυπουργός.

Έστειλε ως Δικτάτορας στις φυλακές χιλιάδες δημοκρατικούς πολίτες και ιδιαίτερα αριστερούς και κομμουνιστές με πρώτο από όλους τον Νίκο Ζαχαριάδη Γραμματέα του Κ.Κ.Ε. Δολοφονίες, εκπαραθυρώσεις και κάθε είδους βασανιστήρια (ρετσινόλαδο, καυτερή πιπεριά, πάγο, φάλαγγα, ευνουχισμό ακόμα και πετάλωμα) υπέστησαν οι αντίπαλοι του καθεστώτος και ανελέητες διώξεις οι δίγλωσσοι Έλληνες.

Ωστόσο ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα .Έκανε κάποιο έργο στον κοινωνικό( π.χ. ΙΚΑ) και οχυρωματικό τομέα (στρατιωτικά έργα κλπ) , αλλά στην ιστορία θα τον θυμόμαστε ότι ήταν Γερμανόφιλος, δικτάτορας και ότι είπε (εκών-άκων) το ΟΧΙ στον Ιταλό πρεσβευτή στις 28 Οκτωβρίου 1940 . Πέθανε τον Ιανουάριο του 1941 και τον διαδέχθηκε ο Αλέξανδρος Κορυζής, που αυτοκτόνησε τον Απρίλιο του 1941 για να αναλάβει στη συνέχεια ο εκλεκτός των κατακτητών Εμμανουήλ Τσουδερός.

Τον ίδιο μήνα οι Γερμανοί κατακτούσαν σχεδόν όλη την Ελλάδα -η Κρήτη αντιστέκονταν ακόμα- και τη μοίρασαν με τους Ιταλούς και τους Βουλγάρους. Αρχίζει η τρίχρονη και πλέον τριπλή κατοχή.

Με την ίδρυση του Ε.Α.Μ. - Σεπτέμβριος του 1941- και του Ε.Λ.Α.Σ. αργότερα-Φεβρουάριος του 1942- και άλλων μικρότερων αντιστασιακών οργανώσεων θα ακολουθούσε το Έπος της Εθνικής Αντίστασης ως την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944.