Ο ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟΣ (Σατυρική ποίηση της Παρθένας Τσοκτουρίδου)

"Ο ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟΣ"

Εσένα πολυπόθητε ποτέ δεν θ’ αντιγράψουν
καθώς οι θηλυκές καρδιές τον πόθο τους θα κλάψουν
όταν η μνήμη σου ζεστή θα καίει τα κορμιά τους
και η ματιά σου η θερμή τα μαύρα σωθικά τους.

Για την φωνή την απαλή πολλές θα μεριμνήσουν
στ΄ ακουστικό σαν απαντάς αυτές να μη μιλήσουν
κόβετ’ η ανάσα τους βαθιά και η καρδιά κτυπάει
και κουδουνίζει σαν τρελή και ρυθμικά πηδάει.

Το βήμα σου το απαλό πολλές κρυφοκοιτάνε
κι άλλες παραμονεύουνε με βλέμμα να σε φάνε
σ’ επιθυμούν πάρα πολύ, παντού σε συναντάνε
όλη την παρουσία σου λεβέντη λαχταράνε.

Στο πέρασμά σου στεναγμοί βγαίνουν και ξεφυσάνε
την όμορφή σου την μορφή άλλες την αγαπάνε
άλλες πάλι κρυφά ποθούν το γέλιο σου τ΄ ωραίο
και άλλες ονειρεύονται να γίνει το μοιραίο.

Οι πιο προκλητικές τολμούν οι φούστες νάνε μίνι
κοιτάζοντας το μάτι σου δάκρυ πολύ να χύνει
ψηλό τακούνι, βάψιμο, σκουλαρικάκι, όζα
φορούν μ’ αξεσουάρ πολλά και μια χυδαία πόζα.

Μέσα στα μάτια σε κοιτούν, έντονα σε καρφώνουν
μέλι στάζει το στόμα τους όταν μιλούν και λιώνουν
κι εσύ αλληθωρίζοντας τα μπούτια τους κοιτάζεις
τα σάλια σου τρέχουν θολά κ απάνω τους τα στάζεις.

Και η φωνή σου η λεπτή γίνεται αλανιάρα
και η ματιά σου η τρελή όλο πιο παιχνιδιάρα
λαχάνιασμα σου έρχεται κα θέλεις να ορμήξεις
τα νύχια σου και το κορμί στις σάρκες να το μπήξεις.

Άλλες πάλι σεμνές πολύ τα μάτια κατεβάζουν
τον πόθο τους κρύβουν καλά, ποτέ τους δεν τον βγάζουν
φοράνε μάξι, άβαφες, με κότσο τα μαλλιά τους
για καμουφλάζ φορούν αυτές τα σκούρα τα γυαλιά τους.

Διάλεξε πολυπόθητε, ποιες θέλεις και σ’ αρέσουν
μα μη το δείξεις φανερά, γιατί θα σε βαρέσουν
πόλεμο θα κηρύξουνε, θα σκοτωθούνε όλες
και σένα θα αναγκάσουνε να φας όλες τις σόλες.