Είμαι πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος για τον Τόπο μας με όσα γίνονται πλησιάζοντας το τέλος του 2024 (γράφει ο Γιάννης Στρατάκης)

1) Είμαι πολύ χαρούμενος για την επιλογή νέας χάραξης, και άλλη μία φορά έναρξης της μελέτης του Καθέτου Οδικού άξονα Πτολεμαΐδας- Φλώρινας. Είναι αυτή που την περίοδο 2003-2006 την

περίοδο της Νομαρχίας μας προτείναμε, παράλληλα δυτικά της Σιδηροδρομικής γραμμής προς τον τότε Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, που είχε την αρμοδιότητα, ως προσωρινή λύση για να αποφευχθούν οι δύο ισόπεδες διαβάσεις του ΟΣΕ μέχρι την κατασκευή της μόνιμης καθέτου οδού. Η προσωρινή λύση μετά από 20 χρόνια άρχισε να μελετάται ως μόνιμη, όπως με χαρά διαπιστώνουμε.

2) Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί η μελέτη βελτίωσης του δρόμου Φλώρινα- Βίγλα- διασταύρωση Πρεσπών, που ανατέθηκε το 2004, μετά από 20 χρόνια παραδόθηκε και ακυρώθηκε ως ανεφάρμοστη. Και ως λύση από την Περιφερειακή Αρχή προκρίνονται οι τοπικές βελτιώσεις.

3) Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ενώ δεσμεύτηκαν 70 και πλέον εκατομμύρια από το 4ο ΠΕΠ για την κατασκευή της σήραγγας της Κλεισούρας, με αποτέλεσμα κανένα άλλο έργο οδικό να μην προωθηθεί, η χρηματοδότηση αυτή λόγω υπέρβασης χρόνου πήρε το δρόμο της επιστροφής από το προηγούμενο ΕΣΠΑ και το έργο θα χρηματοδοτηθεί με νέα περίπου 80 εκατομμύρια από το τρέχον (ΕΣΠΑ). Δηλαδή δεσμεύτηκαν για τη Δυτ. Μακεδονία συνολικά 150 εκατομμύρια και πλέον για την σήραγγα. Αυτό σε βάρος άλλων οδικών υποδομών, που επηρεάζονται από την έλλειψη πόρων. ( Για κάποιους αποτελεί κατάκτηση περιφερειακής συνείδησης η τραγικά λανθασμένη αναπτυξιακή αυτή επιλογή).

4) Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί θα ξαναλειτουργήσει το τρένο όπως μας υπόσχονται, αυτό που είχαμε και τώρα δεν έχουμε. Η σύνδεση με Βόρεια Μακεδονία και Κεντρική Ευρώπη, η βελτίωση χάραξης στο τμήμα Έδεσσας- Άρνισσας και η ηλεκτροκίνηση μπορεί να περιμένουν. Η σύνδεση της Φλώρινας με Αλβανία και Κοζάνης με Φάρσαλα ίσως καλύτερα είναι να μας απασχολήσουν το 22ο αιώνα!

5) Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί μετά από 2,5 χρόνια άνοιξε επιτέλους ο δρόμος στο11ο χιλιόμετρο Φλώρινας-Βίγλας και αποκαταστάθηκε μετά από ένα χρόνο στο Πισοδέρι. Ας χαρώ και εγώ με τη χαρά όσων πανηγυρίζουν για την αποκατάσταση και όχι την κατασκευή έστω ενός νέου χιλιομέτρου αυτοκινητόδρομου.( Βέβαια πρέπει να αναγνωρίσουμε για να είμαστε δίκαιοι πως έστω και με καθυστερήσεις η χρηματοδότηση και η προετοιμασία-ωριμότητα των έργων , προετοιμάστηκαν από την προηγούμενη Περ. Αρχή που είναι και το δυσκολότερο. Επί της παρούσας Π.Α. που πανηγυρίζει απλά υλοποιήθηκε το έργο που ήταν ήδη δρομολογημένο.)

6) Είμαι πολύ χαρούμενος που εγκρίθηκαν οι μελέτες της διάβασης Λαιμού στην Πρέσπα. Έτσι είμαι σίγουρος ότι σε 7 χρόνια τουλάχιστον θα ανοίξει η διάβαση. Τι κι’ αν στις Καστανιές Έβρου, το συνοριακό πέρασμα μοιάζει με εγκατάσταση πρατηρίου

καυσίμων (από προσωπική διαπίστωση). Εμείς δεν είμαστε το ίδιο. Θέλουμε κανονικές, υψηλού επιπέδου καταστάσεις. Άσε που αυτό βολεύει, ως έσχατο ανάχωμα άμυνας την Κυβερνητική πολιτική, που βρίσκεται ακόμη υπό την επήρεια της τρικυμίας των απόνερων της Συμφωνίας των Πρεσπών.

7) Είμαι χαρούμενος που όπου να’ναι κλείνει επιτέλους ο ΑΗΣ Μελίτης, χάνονται θέσεις εργασίας και αντί τηλεθέρμανσης στη Φλώρινα επέλεξαν για μας το φυσικό αέριο, με παντελώς άγνωστο κόστος δαπάνης για τους πολίτες. Με ένα καύσιμο που σύντομα και αυτό θα τύχει περιορισμών λόγω απαγορευτικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος.

8) Είμαι χαρούμενος επίσης γιατί οι άλλοι τρεις καταναλωτές τηλεθέρμανσης δήμοι, Αμυνταίου, Εορδαίας, Κοζάνης εξασφάλισαν συμφωνία για τα επόμενα 20 χρόνια με τιμή που δεν εξασφαλίζει τη βιωσιμότητά τους, με υποθήκευση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) που αποτελούν σταθερούς πόρους της Αυτοδιοίκησης και μεταξύ άλλων χρηματοδοτούν έργα, μελέτες με αντίκρισμα στο σύνολο του πληθυσμού. Οι πόροι αυτοί θα δεσμεύονται μόνο προς όφελος των καταναλωτών τηλεθέρμανσης, σε βάρος των υπολοίπων κατοίκων ,που δεν ωφελούνται από την τηλεθέρμανση, και φυσικά σε βάρος της επόμενης γενιάς. Και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.

9) Είμαι πολύ χαρούμενος που το έργο αναβάθμισης του χιονοδρομικού κέντρου της Βίγλας είναι σε σταθερή πορεία υλοποίησης. Κάποτε τέλος πάντων θα ωριμάσει καθώς και άλλα έργα-δράσεις τουριστικής αναβάθμισης.

10) Είμαι πολύ χαρούμενος που το ΚΕΦΙΑΠ Αμυνταίου είναι σε μόνιμη τροχιά αναβάθμισης, μέσω επαναλαμβανόμενων ανακοινώσεων, δυστυχώς όμως χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.

11) Είμαι πολύ χαρούμενος επίσης και αισιόδοξος γιατί 30.000 στρέμματα γης στο Ορυχείο Αμυνταίου κατάλληλα για καλλιέργεια (εκτός αυτών που γίνονται στην περίμετρό του) πρόκειται να καλυφθούν με Φωτοβολταϊκά. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες πως η αντανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας, λόγω των κατόπτρων, θα έχει θετικό αποτέλεσμα στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος της περιοχής, αφού θα προστατεύεται από την ηλιακή ακτινοβολία το έδαφος.

12) Είμαι πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος γιατί η βίαια απολιγνιτοποίηση, που ξεκίνησε το 2019, πέντε χρόνια μετά μας βρίσκουν να είμαστε ακόμη στο μηδέν από απτά αποτελέσματα ,αλλά γεμάτοι από απεριόριστες αγαθές προθέσεις και θααα…!

Και με όλα τα παραπάνω αλλά και άλλα πολλά, που έχουν οδηγήσει την Φλώρινα και τη Δυτική Μακεδονία σε ερήμωση και εγκατάλειψη, τι άλλο μας μένει παρά ο αυτοσαρκασμός και η αποδοχή του μοιραίου για το μέλλον που μας επιφυλάσσεται. Μόνη ευημερούσα η «ενεργειακή οικονομία» των ξένων προς τον Τόπο μεγάλων συμφερόντων, που εξαγοράζουν με τη μέθοδο της διαίρεσης, τις Τοπικές Κοινωνίες και τους θεσμικούς, αντί πινακίου φακής

Υ.Γ.: Λίγη σοβαρότητα από τους επικεφαλής τοπικούς μας θεσμικούς εκπροσώπους δεν βλάπτει. Κατανοούμε την αγωνία τους για προσωπική προβολή και προβολή των θεσμών που εκπροσωπούν (κυβέρνηση κ.λ.π), αλλά το πελατειακό και παλαιομοδίτικο μοντέλο «κατόπιν ενεργειών μας» πρέπει να αντιληφθούν πως ανήκει σε άλλες εποχές. Ιδιαίτερα σε ένα Νομό και μία Περιοχή που τα προβλήματα οδηγούν σε καθολική παρακμή. Έχουμε ανάγκη από αποτελέσματα και όχι από ανακοινώσεις και υποσχέσεις που εξαϋλώνονται στο πέρασμα του χρόνου με αποτέλεσμα την καλλιέργεια αναξιοπιστίας στην Κοινωνία.

Γιάννης Στρατάκης π.Νομάρχης Φλώρινας

13-11-2024